Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση: Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς!

Πρέπει κάποτε νά μποῦν τά πράγματα στή θέση τους καί νά στρέψουμε τήν προσοχή μας γιά τή λύση διαφόρων προβλημάτων, πού ἀντιμετωπίζουμε οἱ Ὀρθόδοξοι. Πρέπει νά γίνουμε παραδοσιακότεροι, νά ἀποκτήσουμε περισσότερο ζῆλο καί περισσότερη παρρησία. Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς νά ἔλθουν σέ ἀντίθεση μέ τούς κρατοῦντες, γιά νά μή χάσουν τήν εὔνοιά τους. Στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας αὐτό τείνει νά γίνει κανόνας. Πολλοί κληρικοί, ἀλλά καί ἐπίσκοποι (!), διαφωνοῦν, ἀλλά δέν ἐκφράζονται δημοσίως. Τρέμουν μπροστά στό ὀρθάνοιχτο μάτι -καί αὐτί- τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἤ τοῦ Μητροπολίτη. Τρέμουν καί πολλοί ἁγιορεῖτες! Ζοῦν μέ τό φόβο τῆς ἀπειλῆς καί τιμωρίας. Φοβοῦνται μήπως χάσουν αὐτά πού κατέχουν ἤ μήπως δέν πετύχουν αὐτά πού ἐπιθυμοῦν. Ἀντίθετα, οἱ Οἰκουμενιστές ἔχουν θράσος, διατυπώνουν δημοσίως τά ἐπιχειρήματά τους καί ἐκφράζουν τά φιλικά πρός τούς αἱρετικούς συναισθήματά τους. Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς! 

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση: Φθάσαμε στό ...": 

Τι ΄ναι αυτά που διαβάζω! Πραγματικά για να ακολουθήσεις το Χριστό θέλει πολύ μα πολύ αγώνα και υπερπροσπάθεια! Όλοι μας ομολογούμε ότι είμαστε χριστιανοί αλλά στα δύσκολα κάτι συμβαίνει και κολλάμε! Φοβόμαστε..Τί φοβόμαστε; Δε ξέρουμε ότι αυτός είναι ο δρόμος; Της υπομονής, του διωγμού, των πειρασμών; Αγώνας μακρύς και δύσκολος για εκείνον που κοιτάζει πίσω του, τον εμποδίζουν στη πορεία του κι αγκάθια, και παλιές αγάπες, πάθη και λατρείες ψεύτικες! Εμείς θέλουμε να κερδίσουμε τον Χριστό χωρίς πειρασμούς, χωρίς εμπόδια, χωρίς διωγμούς. Να κρατήσουμε και κάτι απ΄το παλιό εαυτό μας, τις τιμές μας, το πορτοφόλι μας, την αξιοπρέπεια μας! Για μια αξιοπρέπεια ζούμε σε αυτή τη ζωή πόσοι το λέμε; Κάνουμε σαν τη γυναίκα του Λωτ, κοιτάζει πίσω της, αυτά που χάνει, το σπίτι της, τη βολή της, την ησυχία της, και πού πάει, πού την οδηγεί ο Λωτ; Αλήθεια μοιάζουμε έτσι στον Χριστό; Με την ασφάλεια των ειδώλων μας θα βαδίζουμε; Έτσι βάδιζε ο Χριστός; O απόστολος Παύλος με τα πόδια εκείνη την εποχή όχι σήμερα με αεροπλάνα και βαπόρια, αυτοκίνητα και τρένα, έτρεχε το καλό αγώνα, να πει όσα μας είπε και δεν ήταν προνομιούχος, αγώνα έκανε κι αγώνα καθαρό και αγαθό, δε προσωποληπτεί ο Θεός, άνθρωπος που καταδίωξε το Χριστό ήταν, ανδρώθηκε συν Χριστώ, με τα βάσανά του, με τις κακουχίες του, με διωγμούς και πείνα, στερήσεις και συκοφαντίες αρίστευσε! Για αυτό μας λέει μιμητές μου γίνεσθε...