Ἡ μεγάλη εὐθύνη τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν! -- τοῦ κ. Δημητρίου Ἰ. Κάτσουρα, Θεολόγου

ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΧΑΤΗ ΩΡΑ ΕΣΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!

Ὅσο πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς συγκλήσεως τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἔρχεται καί ἡ ὥρα τῆς ἀποκαλύψεως τῶν διαλογισμῶν πολλῶν καρδιῶν, ἀλλά καί τῆς δοκιμασίας τοῦ ἔργου ἑνός ἑκάστου, ποῖον εἶναι!

Ἀφήνοντας γιά λίγο τά ἐπί μέρους, ὀφείλομε νά δοῦμε τή συνολική εἰκόνα τῶν πραγμάτων, προκειμένου νά ἐξαχθοῦν χρήσιμα καί ἀπαραίτητα συμπεράσματα, ἔστω καί τήν τελευταία, κυριολεκτικῶς, στιγμή.

Δέν ὑπάρχει καμμία διάθεση ἀντιπερισπασμοῦ στό μέτωπο τοῦ καλοῦ ἀγῶνος πού δίνουν οἱ ἀντι-οἰκουμενιστές, δηλαδή οἱ ὑγιῶς καί ὀρθῶς σκεπτόμενοι καί ἱστάμενοι πιστοί.

Φθάσαντες, ὅμως, στό ἔσχατο σημεῖο τῆς προδοσίας τῆς πίστεως πού συνιστᾶ ἡ Συνοδική κατοχύρωση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς νομίμου ἐκκλησιαστικῆς θεωρήσεως τῶν πραγμάτων καί δή τῆς ὑποθέσεως τῆς ἑνότητος ὅλων τῶν Χριστιανῶν (ὅπου ὡς τέτοιοι θεωροῦνται ὅλοι οἱ αὐτοτιλοφορούμενοι οὕτως αἱρετικοί, μή δικαιούμενοι τοῦτο, κατά τή ρητή ἄποψη καί θέση τοῦ μεγάλου Ἀθανασίου) ὀφείλομε πρωτίστως νά ἀναλάβωμε τίς ἰδικές μας εὐθῦνες.

Μπορεῖ ἡ ἀποτυχία τῶν λεγομένων Θεολογικῶν Διαλόγων νά εἶναι παταγώδης, ἀλλά ἡ ἐπιτυχία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι μεγίστη! Διότι ἐκατόρθωσε νά φθάσει μέχρι μυελοῦ τῶν ὀστέων καί ὄχι μόνο νά ἀμβλύνει τά ἀντανακλαστικά Κλήρου καί λαοῦ, ἀλλά καί νά ἀλλοιώσει τό φρόνημα καί τά κριτήρια τῶν περισσοτέρων χριστιανῶν. Αὐτή εἶναι ἡ μία πικρή ἀλήθεια!

Παραλλήλως, ὅμως, πρός τήν συνεχῶς διευρυνομένη ἀποστασία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «ἐντός τῶν τειχῶν», ἀναπτύχθηκε καί ἐξελίχθηκε καί ὁ ἀγώνας τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν καί δή τῶν αὐτοσυστηνομένων ὡς τοιούτων, μάλιστα δέ τῶν ἑπωνύμων καί κατεχόντων τίτλους καί ἀξιώματα, πρώην καί νῦν.

Ὁ ρεαλισμός καί ἡ εἰλικρίνεια ἐπιβάλλουν νά ὁμολογήσωμε, πάντοτε βάσει διαπιστώσεων, ὅτι αὐτός ὁ ἀγώνας, καίτοι δέν ἦταν μικρός, οὔτε εὔκολος, δέν ἀπεδείχθη ὅμως ἀρκούντως ἀποτελεσματικός. Καί τοῦτο τό λέγομε διότι ἁπλούστατα δέν ἐκατόρθωσε νά ἀναχαιτίσει τήν λαίλαπα, οὔτε κἄν νά ἀνακόψει ἤ παρεμποδίσει τήν κατακλυσμιαῖα προώθηση καί προαγωγή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οὔτε ἐντός τοῦ Ἑλλαδικοῦ ἤ καί τοῦ Κυπριακοῦ χώρου, κατά παράδοσιν τόπων ὅπου ἡ Παράδοση καί ἡ εὐσέβεια εἶχαν ἀντίκρυσμα.

Ἔτσι δημιουργήθηκε τό φαινόμενο μιᾶς παράλληλης πορείας αἱρετιζόντων καί ἀντιδρώντων, χωρίς ἡ στάση καί ὁ ἀγώνας τῶν δευτέρων νά προκαλέσει τομή στά πράγματα καί ἅρα στοιχειωδῶς διακριτή οὐσιαστική παρέμβαση καί παρουσία στίς ἐξελίξεις. Θά τολμοῦσα νά ἀποδώσω τήν πορεία τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν ὄχι ὡς πορεία Ὁμολογιακή, κατά τίς προδιαγραφές τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί κανονικῆς Παραδόσεως, ἀλλά ὡς πορεία καθολικῶς διαμαρτυρομένων ὀρθοδόξων!

Ἄς μή σπεύσουν κάποιοι νά μᾶς ἐπικρίνουν ὅτι δῆθεν ὑποτιμοῦμε τούς ἀγῶνες ἤ τά σπουδαῖα κείμενα τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν. Κάθε ἄλλο! Ὅμως, αὐτή τήν ὑστάτη στιγμή ὁ ἀπολογισμός δέν μετρᾶ λόγους, ἀλλά πράξεις καί ἀποτελέσματα!

Γνωρίζομε ὅλοι ὅτι οἱ εὐσεβεῖς λόγοι, ἄνευ τῶν πράξεων, θεωροῦνται, αὐστηρῶς, ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες, ὡς θεολογία δαιμόνων! Διότι καί τά δαιμόνια πιστεύουν καί φρίττουν ἀλλά δέν πράττουν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, παρά μόνο τό ἰδικό τους καταστροφικό θέλημα.

Προφανέστατα δέν γίνεται οὔτε σύγκριση, οὔτε παραλληλισμός. Ἁπλά λέγονται καί ψηλαφῶνται πικρές ἀλήθειες! Διότι πιστεύομε ὅτι μόνον αὐτό, εἶναι δυνατόν νά μᾶς βοηθήσει, κατόπιν αὐτοκριτικῆς (αὐτομεμψίας), νά ἀναλάβωμε τίς εὐθύνες μας.

Εἶναι βέβαιο ὅτι κάτι δέν ἔχει πάει καλά στόν ἀγώνα τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν. Καί αὐτό δέν εἶναι τόσο δυσδιάκριτο.

Σήμερα ἐπιβεβαιώνεται δραματικῶς ὅτι παγκοσμίως, τά περισσότερα Πατριαρχεῖα καί τίς τοπικές ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἀσχέτως τῆς εὐλαβείας τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος αὐτῶν (μοναχῶν καί λαϊκῶν μελῶν), λυμαίνονται σπεῖρες Οἰκουμενιστῶν, ἀπίστων μέ τήν εὐρύτερη ἔννοια καί ἠθικῶς διεφθαρμένων μεγαλοσχημόνων ρασοφόρων, οἱ ὁποῖοι μέ μαεστρία, θράσος, ὑποκρισία καί διπλωματία ἐξαπατοῦν τό πλήρωμα καί τό κυριώτερο ἀκυρώνουν καί ἐξουδετερώνουν μέ διαφόρους τρόπους ὅσους ἀντιδροῦν.

Ὅπως στά πολιτικά πράγματα θεωροῦμε ὅτι ὑπάρχει καθοδήγηση σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο τῶν λαῶν ἐκ μέρους (τῶν) ὀλίγων ἰσχυρῶν τῆς γῆς, ἔτσι καί στά ἐκκλησιαστικά, κυρίως  χάρι στόν Οἰκουμενισμό, δηλαδή τήν θρησκευτική ἐκδοχή τῆς νέας τάξεως πραγμάτων, ὑπάρχει πανορθόδοξος ὁμηρία τῶν ἐκκλησιαστικῶν πληρωμάτων καί πρόσδεση στό ἅρμα τῆς ἀποστασίας μέσω τῆς συμπορεύσεως καί κοινωνίας μέ τόν, κατ’ ἀνάθεση, πρωταγωνιστή, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως!

Ὅλα τά ὐπόλοιπα εἶναι περιφερειακές προσεγγίσεις, ἐντελῶς ἀκίνδυνες γιά τήν καλπάζουσα πνευματική αἰχμαλωσία ὅλης τῆς ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς καί τήν πνευματική δικτατορία ἐφ’ ὅλων τῶν κατά τόπους ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν ἐκ μέρους τοῦ ἐνεργοῦντος ὡς «Καρδιναλίου καρδίας» γιά λογαρισμό τοῦ Παπισμοῦ πάπα τῆς Ἀνατολῆς κ. Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη!

Εἶναι καιρός, ἐάν δέν εἶναι ἤδη ἀργά, νά εἰπωθοῦν ὅλες οἰ πικρές ἀλήθειες! Ὁ Οἰκουμενισμός ὡς παναίρεσις εἶναι τό τελευταῖο χαρτί τοῦ Διαβόλου γιά τήν παγκόσμια ἀποστασία πρίν ὅλη του ἡ δύναμη κατοικήσει στόν ἄνθρωπό του καί ἐπερχόμενο, γιά κάποιους μεσσία καί σωτῆρα τοῦ κόσμου, Ἀντίχριστο!

Δέν πρόκειται γιά ἐκτιμήσεις, ἀλλά γιά διαπίστωση, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός ὡς λύμη καί ὡς ἀπειλή δέν ἀντιμετωπίζεται μέ κανένα ἄλλο μέσο παρά μόνο μέ τήν ἁγιογραφικῶς, ἁγιοπνευματικῶς, κανονικῶς καί ἁγιοπατερικῶς παραδεδομένη καί προβλεπομένη ὡς ἐπιβεβλημένη ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ τῶν ὀρθοδόξων μέ τούς φορεῖς καί ἐκπροσώπους τῆς παναιρέσεως καί τῶν τούτοις κοινωνούντων!

Διαφορετικά ἀποδεικνύεται τό τραγελαφικό ἐκ μέρους τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν νά θεωροῦν, ἐν τελευταία ἀναλύσει, τήν παν-αἵρεση ὡς ἐλάσσονα τῆς αἱρέσεως! Παρακαλῶ, ἄς τό προσέξουμε αὐτό! Διότι πῶς ἐξηγεῖται τόν αἱρετικό παπικό, προτεστάντη, μονοφυσίτη νά μή δεχώμεθα νά τόν μνημονεύσωμε, δηλαδή νά μή τόν ἔχωμε κοινωνικό καί τόν ὑφ’ ἡμῶν χαρακτηριζόμενο παν-αἱρετικό Οἰκουμενιστή νά τόν μνημονεύωμε καί νά τόν ἔχωμε κοινωνικό καί σήμερα καί αὔριο, ἀκόμη καί μετά τή σύγκληση τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου» τῆς ἀποστασίας!

Διότι ὅλα ὅσα ἐναγωνίως γράφονται σ’ αὐτό τό ταπεινό ἄρθρο μας, γράφονται ἐν ὄψει τῆς ἐπικειμένης συγκλήσεως τῆς κατά τίς προδιαγραφές καί τά πρός ἔγκρισιν προσεμπεφωνημένα Κείμενά της ληστρική  «Μεγάλη Σύνοδο» τῆς Κρήτης.

Εὔχομαι κι ἐγώ μαζί μέ ὅλους τούς ἀντι-οἰκουμενιστές αὐτή ἡ Σύνοδος νά μή πραγματοποιηθεῖ. Εὔχομαι ὁ ἅγιος Θεός νά δείξει σημεῖο τῆς ἀποδοκιμασίας του καί νά μή ἐπιτρέψει ἡ γεννέτειρα τοῦ ἐκ μητρός παπποῦ μου καί πρωτίστως πολλῶν ἁγίων καί ἡρώων τῆς πίστεως καί τῆς ἐλευθερίας νά βεβηλωθεῖ ἀπό τούς πόδας ὄχι εὐαγγελιζομένων τά ἀγαθά, ἀλλά τά πονηρά καί δυσώδη δόγματα καί ἐρεσχελίες τοῦ ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ.

Ὅμως ἡ λογική καί ἡ σύνεση, ἀλλά καί ή μικρωτάτη πνευματική μου κατάρτιση μοῦ ἐπισημαίνουν πώς ἐφ’ ὅσον δέν ἐτηρήσαμεν, οὐδέ ἐποιήσαμεν ὅσα ἡ ἀκαινοτόμητος πίστη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί Ὁμολογητῶν προβλέπει καί ἐπιτάσσει, ἀλλέως θά ἐξελιχθοῦν τά πράγματα.

Ὁ Θεός μᾶς καλεῖ πάντοτε λέγων «ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας»! «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε καί ἀκαθάρτου μή ἄπτεσθε»! «Ἐκκλίνατε ἀπό κακοῦ καί ποιήσατε ἀγαθά»!

Εἶναι θλιβερό καί συνιστᾶ κατάντια νά παρακαλοῦν οἱ εὐσεβεῖς τούς οἰκουμενιστές γιά νά ἐγκαταλείψουν τίς κακόδοξες θέσεις των, ἔστω στά κείμενα τῆς συγκληθησομένης Συνόδου, προκειμένου νά καθησυχάσουν τίς συνειδήσεις των, ἐνῶ γνωρίζουν ὅτι ὅλα ὅσα ἔχουν γραφεῖ ἔχουν συμφωνηθεῖ καί κυρίως ἐκφράζουν τό πραγματικό πιστεύω των. Αὐτή ἡ στάση δέν εἶναι στάση ὀρθοδόξων! Οἱ ὀρθόδοξοι διαχρονικῶς, ὅπως μᾶς διδάσκει ἠ ἐκκλησιαστική ἱστορία, τούς αἱρετικούς τούς ἀποκηρύσσουν καί δέν τούς ἀναγνωρίζουν, παρά μόνον ἐφ’ ὄσον εἰλικρινῶς μετανοήσουν καί ἀποκηρύξουν τίς αἱρέσεις των! Δέν συμπορεύονται μετ’ αὐτῶν, οὔτε τούς ἐκλιπαροῦν νά διορθώσουν τίς διατυπώσεις των!

Τελευταίως ἀκούγονται κάποιες δειλές φωνές περί διακοπῆς κοινωνίας, ὡς τοῦ μόνου ἁρμόζοντος καί κανονικοῦ τρόπου ἀντιμετωπίσεως τῶν αἱρέσεων καί τῶν φορέων του, πλήν ὅμως δέν διευκρινίζεται τίποτε περισσότερο καί προφανῶς δέν ἐνεργεῖται τίποτε περισσότερο πλήν τῶν ἀκίνδυνων γιά τόν οἱκουμενισμό, ἄν ὄχι καί ἐπιθυμητῶν γι’ αὐτόν, χάριν ἐκτονώσεως τῶν μαζῶν, ἀντι-οἰκουμενιστικῶν λόγων.

Ἐμεῖς, λοιπόν, θά τολμήσωμε σχετικῶς νά δηλώσωμε μέ παρρησία:

Ἐάν εἰλικρινῶς καί ὑπευθύνως εἶναι διατεθειμένοι οἰ ἐκλεκτοί τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος νά ἀναχαιτίσουν τήν προέλαση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί, ἀφ’ ἑνός μέν, νά ὁμολογήσουν τήν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί ἐν ἔργοις, ἀφ’ ἑτέρου δέ, νά προφυλάξουν τόν ἀκατήχητο καί ἀνυποψίαστο λαό ἀπό τό πνευματικό μακελλειό τῆς προδοσίας τῆς Πίστεως, ΤΟΤΕ ἐπί τοῦ παρόντος ΟΦΕΙΛΟΥΝ νά διακόψουν ΑΜΕΣΩΣ τό μνημόσυνο τοῦ πρωτεργάτου τῆς Συνοδικῆς καταργήσεως τῆς Ὀρθοδοξίας Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, μέχρις ὅτου τά ἤδη ὑπ’ αὐτοῦ συμπεφωνημένα καί ὑπογεγραμμένα οἰκουμενιστικά, δηλαδή παναιρετικά, Κείμενα, εἴτε ἐπικυρωθοῦν Συνοδικῶς, ὁπότε θά πρέπει καί νά τόν ἀποκηρύξουν ὡς αἱρετικό, εἴτε ἀπορριφθοῦν καί ἐγκαταλειφθοῦν, ὅπερ ἀπίθανον, ὁπότε νά ἐπανέλθουν, ἐφ’ ὅσον αὐτό σηματοδοτήσει ἀλλαγή πορείας πλεύσεως, στήν κατάσταση τῆς ἐπιτηρήσεως, κατά Γεννάδιον Σχολάριον, τῶν Ποιμένων.

Ἐάν δέν ἐνεργήσουν κατά τά ἀνωτέρω, τότε θά ἐπιβεβαιωθεῖ ὅτι, ὄχι μόνον ἀέρα δέρωσι καί ἐπί ὕδατος γράφωσι, ἀλλά ὅτι ἐκ φόβου, δειλίας ἤ ἔστω ἀσυνειδήτως, εὐνοοῦν τήν οὐσιαστική προέλαση τῆς παναιρέσεως καί τήν ἰσοπέδωση τῆς ὀρθοδοξίας! Θά εἶναι δέ καί ἔνοχοι πνευματικῶς τῆς ἁπωλείας πολλῶν ψυχῶν τίς ὁποῖες ἐγκλωβίζουν ἐντός τῆς ἀνοικοδομουμένης νέας «Ἐκκλησίας» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Ἀκόμη, ἀναγκάζομαι, λόγω τῆς κρισιμότητος τῶν στιγμῶν καί ὄχι τῶν ἡμερῶν, ἐάν θέλουμε νά μή λησμονοῦμε καί τόν παραμονεύοντα θάνατο, νά ἀναφέρω, τήν ὄντως βαρεῖα καί πικρή κριτική φίλου τινός κατά τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν, τήν ὁποίαν πρό ἐτῶν μοῦ ἐξέθεσε καί τότε τήν εἶχα ἀποκρούσει μετά βδελυγμίας.

Μοῦ εἶπε ὅτι τούς ἀντι-οἰκουμενιστές τούς παραλληλίζει μέ κάποιους ἀπό τούς διαδηλώνοντες ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν κατά τοῦ σφραγίσματος «666» καί τοῦ ἀντιχρίστου. Αὐτοί, ἐνῶ δηλώνουν ὁμολογητές, μέ τήν σχεδόν μονομανία των νά ἀποτρέψουν μέ κάθε μέσο καί τρόπο τήν κυκλοφορία ὐπόπτων καί «διαβολικῶν» καρτῶν καί ταυτοτήτων, προδίδουν ὄχι τόσο τό ἕτοιμον διατεθειμένων νά μαρτυρήσουν χάριν τῆς ἀγάπης στόν Χριστόν, ἀλλά μᾶλλον τήν ἀγωνία καί τόν φόβο μήπως συντόμως χρειασθεῖ νά δοκιμασθεῖ ἡ πίστις των καί διακοπεῖ ἡ ὑφισταμένη κατάσταση, ἡ ὁποία καί ἀνέσεις παρέχει καί μαρτύριο δέν ἀπαιτεῖ!

Ἐπειδή, λοιπόν, σέ μᾶς τούς Χριστιανούς ἐχαρίσθη, κατά τόν μέγα Παῦλον, ὄχι μόνον τό εἰς Χριστόν πιστεύειν ἀλλά καί τό ὑπέρ Αὐτοῦ πάσχειν, τὁ ὁποῖο μάλιστα ἀποτελεῖ τήν αὐθεντικότερη σφραγίδα βεβαιώσεως τῆς κατά Θεόν καί πρός σωτηρίαν ἐπιλογῆς καί ἀποστολῆς μας, πρέπει νά προσέξωμε, διότι ἡ ὥρα τῆς προδοσίας ἀπό τούς Οἰκουμενιστές εἶναι καί ὥρα Ὁμολογίας ἀπό τούς Ὀρθοδόξους! Ὁμολογίας, ὅμως, εἰλικρινοῦς καί ἀληθοῦς!

Καί ἐπειδή τό ἀντικείμενο τῆς Ὁμολογίας εἶναι ἡ εὐσέβεια, μή λησμονοῦμε ὅτι τήν εὐσέβεια τήν ἀκολουθεῖ ὡς σκιά, ὅπως παρατηρεῖ ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος, ὁ διωγμός. Ἄς μή ἀποφεύγεται, λοιπόν, ἀπό τόν φόβο τοῦ διωγμοῦ κάθε εἴδους, αὐτό πού πρωτίστως καί κυρίως ἀπαιτεῖται, δηλαδή ἡ διακοπή κοινωνίας μέ τούς φορεῖς τῆς παν-αἱρέσεως!

Τέλος, πιστεύοντας ὅτι τό πικρόν τῆς ἀληθείας εἶναι ἐν τέλει εὐεργετικό καί σωτήριο γιά ὅποιον εἰλικρινῶς τήν ἀναζητᾶ καί τήν διακονεῖ ἀπροσωπολήπτως, ἐπισημαίνομε ὅτι  θά εἶναι πραγματικῶς τραγικό ἰδιαιτέρως οἱ κατά πάντα σεβαστοί καί σπουδαῖοι  ἡγούμενοι τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος νά μήν ἐνωτισθοῦν τίς πατερικές φωνές καί τά πατρικά ἐντάλματα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἵνα (γιά νά) ρυσθῶσι καί ρύσωσι τήν Ἐκκλησία ἀπό ψευδεπισκόπους (τούς οἰκουμενιστές), ἔστω κι ἄν χρειασθεῖ νά ἐκβάλουν τούς σκανδαλίζοντας αὐτούς ὀφθαλμούς των, κατά τό Εὐαγγελικόν, διότι εἶναι προτιμότερον ἀπό τό νά κολασθοῦν, νά εἰσέλθουν μονόφθαλμοι στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν! Ὁ νοῶν, νοείτω!

Σέ ἀντίθετη, μή γένοιτο, περίπτωση πνευματικῆς δειλίας, ἡ στάση ἔναντι αὐτῶν ἐκ μέρους τοῦ πάντοτε ὑπάρχοντος «λείμματος τῆς χάριτος» θά ὐπαγορεύεται ἀπό τήν προτροπή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, λέγοντος:«οἵτινες τήν ὑγιῆ πίστιν προσποιοῦνται ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσι, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (P.G. 160, σ. 101).

http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ἡ μεγάλη εὐθύνη τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν! -- το...":

Επί της ουσίας θα γράψει κανείς;
Οι ΓΟΧ τι θα κάνουν αναφορικά με τους οικουμενιστές νεοημ/τες;
Θα τους αποκηρύξουν επίσημα και ονομαστικά ως πανχάλεπους αιρετικούς;
Η μήπως θα ξαναγράψουν κείμενα με χρησμό Πυθίας;

Απο το Ενωτικό κείμενο των Κυπριανιτών ένθεν κι ένθεν:
«Εἰδικώτερον περὶ τῶν Μυστηρίων τῶν τελουμένων εἰς τὰς λεγομένας ἐπισήμους ὀρθοδόξους ᾿Εκκλησίας, ἡ Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία δὲν διαβεβαιοῖ περὶ τοῦ κύρους αὐτῶν, οὔτε καὶ περὶ τῆς σωτηριολογικῆς ἀποτελεσματικότητος τούτων».

Το παραπάνω κείμενο σημαίνει ότι θέλεις.

Οποιος είναι Ορθόδοξος και Πιστεύει στον Χριστό, έχει υποχρέωση να αποκηρύξει τους αιρετικούς επίσημα. Διαφορετικά είναι και αυτός αιρετικός και αναθεματισμένος. ( παρά την εντολή της 7ης Οικουμενικής )

Ο συντάκτης του άρθρου εύχεται να μην συγκληθεί τελικά η Ληστρική Σύνοδος.
Του απαντώ: Εμείς ευχόμαστε ολόψυχα να γίνει, και εξηγούμε,
Δεν βαρεθήκατε όλοι να κρύβεστε πίσω απο το δάχτυλό σας, τουλάχιστον απο το 1986 μέχρι τούδε;
Δηλαδή αν δεν συγκληθεί η Σύνοδος την Πεντηκοστή, είστε ορθόδοξοι;
Ηρθε η ώρα να πέσουν οι μάσκες των αιρετικών, κυρίως όμως των ψευδοαγωνιστών που κοροιδεύουν τον κόσμο, και αυτό σας προκαλεί λύπη;

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ἡ μεγάλη εὐθύνη τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν! -- το...":

https://www.youtube.com/watch?v=Q-6wpNfnJ_s

Αυτοί είναι οι άγρυπνοι φύλακες της ορθοδοξίας...
Γι' αυτό και η εκδίκηση του Θεού στις μέρες μας είναι ηλίου φαεινότερη.
Οι λαικοί δεν είναι άμοιροι ευθυνών, απεναντίας έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη, διότι με το να παρευρίσκονται στους Ναούς των αιρετικών και Σοδομιτών, τους Νομιμοποιούν.

***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ἡ μεγάλη εὐθύνη τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν! -- το...": 

+ Ι.Γ.Ζ.

Στόχος της Νέας Τάξης δεν είναι να αδειάσουν οι Εκκλησίες, αλλά να τις γεμίσουν με πιστούς ΜΕ ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΟ ΦΡΟΝΗΜΑ
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τους ΓΟΧ. Κάθε ενορία και φρόνημα, κάθε Μοναστήρι και Πατριαρχείο. Ο κάθε ανιστόρητος εκκλησιολογικά κηρύττει ότι εκείνος φρονεί και οχι κατά την εμπειρία της Εκκλησίας.

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ἡ μεγάλη εὐθύνη τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν! -- το...":

+Ι.Γ.Ζ.

Σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες τις λέσχες και τα συνδικάτα, για να μετέχεις και να δικαιούσαι τα ίδια προνόμια, θα πρέπει να είσαι μέλος. Αυτό είναι παγκόσμια νομοτέλεια. Στον σωτηριολογικό οργανισμό της Εκκλησίας διατί θα πρέπει να καταλιμπάνεται αυτός ο νόμος; Αυτή η παρανομία έχει σοβαρές σωτηριολογικές συνέπειες. Σήμερα η ορθοδοξία είθισται να ταυτίζεται μόνον με την αποδοχή του Χριστού. Δηλαδή δεχόμεθα τον Χριστόν και επειδή πηγαίνουμε στην Εκκλησία και ανάβουμε και κανένα κεράκι, πηγαίνομε και σε καμιά θρησκευτική εκδήλωση, υποτίθεται ότι κλείσαμε θέση στον παράδεισο. Ποιό το νόημα να ενταχθεί στους κόλπους της Εκκλησίας ένας αιρετικός και να μετέχει των αχράντων μυστηρίων, ενώ την ίδια στιγμή να είναι ακατήχητος στις βασικές αλήθειες της πίστεως; Έτσι αντικαθιστούμε η ανταλλάσουμε το προηγούμενο εσφαλμένο δόγμα του ανθρώπου με ένα καινούργιο, το οποίο λέγεται η Απεραντολογία της οικονομίας. Αυτή η πρακτική έχει ως αποτέλεσμα να ανταλλάσουμε μέσα τους την μία δεισιδαιμονία με μία άλλη δεισιδαιμονία. Και τούτο διότι η ορθοδοξία όταν έτσι παρουσιάζεται και προσφέρεται, σε τι διαφέρει από την δεισιδαιμονία; Όταν η ορθοδοξία παρουσιάζεται και προσφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, δηλαδή σαν ένας Χριστιανικός οργανισμός πού δεν θεραπεύει τις ψυχές, ( παρ’ όλο που αυτός είναι ο σκοπός του ) τότε σε τι διαφέρει από την δεισιδαιμονία; Και γιατί να πιστέψει κάποιος μη ορθόδοξος στην ορθοδοξία και όχι σε ένα άλλο Χριστιανικό δόγμα; Εν τελευταία αναλύσει ποια η διαφορά της ορθόδοξης διδασκαλίας από την διδασκαλία των Οικουμενιστών; Αφού και τα δύο με τον τρόπο που προσφέρονται δεν προσφέρονται σαν αγωγές και σαν δρόμοι πρός την σωτηρία, αλλά σαν δεισιδαιμονία αλλάζοντας την παλαιά πλάνη με την καινούργια. Δεν καθαρίζεται έτσι η ψυχή του ανθρώπου. Προηγείται ο φόβος του θεού και η μετάνοια, η οποία συνεχίζεται κατά το στάδιο της καθάρσεως και ολοκληρώνεται με τον φωτισμό του νού του ανθρώπου από την χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Η ορθόδοξη διδασκαλία δεν ενδιαφέρεται μόνον για το τι θα συμβεί στον άνθρωπο μετά θάνατον, αλλά εκείνο κυρίως πού την ενδιαφέρει είναι το τι θα γίνει ο άνθρωπος σ’ αυτήν την ζωή. Μετά θάνατον δεν υπάρχει θεραπεία του νοός. Οπότε πρέπει σ’ αυτήν την ζωη ν’ αρχίσει η θεραπεία. Γι’ αυτό λοιπόν η ορθόδοξη διδασκαλία δεν είναι μόνον μελλοντολογική, εσχατολογική και υπερκοσμική, αλλά είναι ακραιφνώς ενδοκοσμική. Συνεπώς το έργο της Εκκλησίας και των κληρικών δεν έγκειται στο να μας βοηθήσουν να δούμε την δόξα του θεού μετά θάνατον, διότι αυτό θα γίνει οπωσδήποτε. Το έργο της Εκκλησίας εστιάζεται στο πώς θα δει ο άνθρωπος τον θεόν και όχι αν θα δει τον θεόν. Δηλαδή το έργο της Εκκλησίας είναι να κηρύττει ότι όλοι οι άνθρωποι κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα δούμε τον Θεόν είτε ως Φως, είτε ως πυρ καταναλίσκον και να προετοιμάζει τα μέλη της, ώστε να δούν τον Θεόν όχι σαν φωτιά, αλλά σαν Φως. Κατόπιν τούτων ρωτάμε:
Πως θα φωτισθεί ένας άνθρωπος ακατήχητος;
Πως θα φωτισθεί ο νούς του ανθρώπου εάν δεν καθαρισθεί;
Πως θα καθαρισθεί ο άνθρωπος εάν δεν μετανοήσει;
Και πώς θα μετανοήσει εάν δεν εννοήσει;
Σήμερα θέλουμε να μιλάμε για την αλλαγή της θρησκευτικής νοοτροπίας του ανθρώπου, για την αλλαγή του αιρετικού δόγματος του Οικουμενισμού, αλλά χωρίς την κατήχηση στις βασικές αλήθειες της ορθοδόξου πίστεως, αφήνοντας έτσι την ψυχή του ανθρώπου απροστάτευτη. Εάν δεν πράξουμε τα παραπάνω τότε σε τι διαφέρουμε από τους μη ορθοδόξους; Στο δόγμα; Και τι να το κάνουμε το ορθόδοξο δόγμα όταν δεν το χρησιμοποιούμε για την θεραπεία των ψυχών; Το δόγμα έτσι δεν ωφελεί σε τίποτα και κανέναν. Ουδέν ωφελείται ο άνευ της κατανοήσεως του λόγου, καθ’ ον δίδοται η μετάληψις του σώματος και του αίματος του Χριστού. - Μέγας Βασίλειος.

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ἡ μεγάλη εὐθύνη τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν! -- το...":

Εν όψη της επικείμενης συνόδου των λεγόμενων ορθοδόξων εκκλησιών στην νήσο Κρήτη!
Περί σχισμάτων και Αιρέσεων που γέννησε ο οικουμενισμός : οικουμενισμός , νέο ημερολόγιο , Φλωρινο- Σεραφειμικοί δεκατριμερίτες οικουμενιστές παλαιοημερολογίτες , εικονομάχοι, Τριαδομάχοι , Εκκλησιομάχοι !

Η ιστορία τους το πιστεύω , η καταδίκη τους από την Εκκλησία του Θεού!!
και η Ορθόδοξος Ομολογλια Πίστεως !
http://xristianorthodoxipisti.blogspot.gr/2016/05/blog-post_17.html