Οι θείες δωρεές
Μεστή πνευματικών μηνυμάτων και νοημάτων είναι
η ευαγγελική περικοπή που παραπέμπει στην παραβολή των ταλάντων. Έρχεται
ακριβώς να θυμίσει στον άνθρωπο ότι ο Θεός προσφέρει σε όλους χαρίσματα και
τάλαντα. Το ζητούμενο σ΄ αυτή την περίπτωση δεν είναι πόσο και τι παίρνει ο
καθένας από μας, αλλά πώς αυτά που μάς δίνονται τα αξιοποιούμε στη ζωή μας.
Βέβαια, οι εικόνες που εναλλάσσονται στη συγκεκριμένη παραβολική διήγηση δεν
έχουν να κάνουν μόνο με τη διαχείριση υλικών αγαθών. Η προβολή του αρχαίου
νομίσματος, του ταλάντου, με παραβολικό τρόπο, δεν περιορίζει τα μηνύματά της,
αλλά αντίθετα τα διευρύνει γιατί αναδεικνύεται η βαθύτερη πνευματική διάστασή
τους.
Τα τάλαντα
Πληροφοριακά ν΄
αναφέρουμε ότι τα τάλαντα για τα οποία γίνεται λόγος στη διήγηση αποτελούσαν
τότε νόμισμα πολλών λαών και η αξία τους κυμαινόταν ανάλογα με το αν ήταν
χρυσά, αργυρά ή χάλκινα. Βέβαια, τον Χριστό δεν απασχολούσαν στη συγκεκριμένη
περίπτωση τα χρήματα και γενικά τα υλικά αγαθά, αποκομμένα από τις βαθύτερες
καταβολές του ανθρώπου. Αυτό φαίνεται, εξάλλου, και από τη διακήρυξή του ότι «η
βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου».
Ο Χριστός παρέχει πλούσια
τα ελέη και αγαθά του στον άνθρωπο. Τον κοσμεί με χίλιες δυο δεξιότητες και
ικανότητες, προπάντων όμως τον στολίζει με πνευματικά χαρίσματα και του χορηγεί
ανώτερες δωρεές. Το ότι τα τάλαντα που προσφέρει η αγάπη του Θεού ποικίλουν από
πρόσωπο σε πρόσωπο, δίνει μια άλλη δυναμική στη δυνατότητα αξιοποίησής τους. Αυτό
δείχνει ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να βρίσκονται σε κοινωνία μεταξύ τους, αφού
προηγουμένως βέβαια κοινωνούν και επικοινωνούν ευχαριστιακά με τον Θεό.
Ακριβώς, η αξιοποίηση των ταλάντων που προσφέρονται στον καθένα, βοηθά να εξέλθει
ο άνθρωπος από τον εαυτό του για να συναντήσει όλους τους άλλους που είναι γύρω
του. Να απεγκλωβιστεί από την εγωκεντρικότητά του. Η
αξιοποίηση των ταλάντων συνεπάγεται απαλλαγή από
οποιεσδήποτε εγωιστικές διαθέσεις και διασφάλιση της δυνατότητας για μια
δημιουργική και γόνιμη πορεία του ανθρώπου προς την τελείωσή του. Σ΄ αυτή την
πορεία δεν βαδίζει μόνος, αλλά είναι ενταγμένος στο Σώμα του Χριστού, δηλαδή
την Εκκλησία που αποκαλύπτεται στη βαθύτερη διάστασή της ως κοινωνία προσώπων.
Η πρόκλησή της
Η παραβολή των ταλάντων,
η τόσο όμορφη διήγηση που προβάλλει ενώπιον μας το Ευαγγέλιο, δίνει
κατευθύνσεις στον άνθρωπο, οι οποίες λόγω του γνήσιου πνευματικού χαρακτήρα
τους, θα έβγαζαν από πολλά αδιέξοδα που βιώνει σήμερα ο κόσμος και τα οποία
έχουν να κάνουν με τον εφιάλτη που αποκαλείται οικονομική κρίση. Στο βάθος της αποκαλύπτει
μια άλλης μορφής χρεοκοπία, ηθική και πνευματική. Αν ως κοινωνία προσώπων
αξιοποιούσαμε όλοι τα τάλαντα που προσφέρει αφειδώλευτα η αγάπη του Θεού, όχι
εγωιστικά, αλλά ευχαριστιακά και θυσιαστικά, τότε η ανθρωπότητα με κανένα τρόπο
δεν θα βρισκόταν μπροστά από τόσο ασφυκτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει
σήμερα. Βέβαια, στόχος της Εκκλησίας δεν είναι να λύσει τα κοινωνικά
προβλήματα. Ωστόσο, ο προσανατολισμός του ανθρώπου στον ουρανό, όπως
υποδεικνύει και η πατερική σοφία, δίνει ασφαλείς κατευθύνσεις για την σωστή
τοποθέτηση του απέναντι και σε προβλήματα της κοινωνίας, για τα οποία φυσικά η
Εκκλησία δεν αδιαφορεί.
Αγαπητοί αδελφοί, η
παραβολή των ταλάντων βρίθει βαθύτερων μηνυμάτων. Κινείται σε βασικούς άξονες,
οι οποίοι συνοψίζονται σε μια πρόσκληση του ανθρώπου. Να αναγνωρίσει και να
αποδεχθεί την προσφερόμενη αγάπη του Θεού, να συνειδητοποιήσει ότι η ίδια η ζωή
του και όλα τα χαρίσματα που κοσμούν τον εαυτό του είναι θείες δωρεές, να
αισθανθεί την ευθύνη που φέρει για τη σωστή καλλιέργεια και αύξηση των ταλάντων
του. Η
ευχαριστιακή τοποθέτησή του σε όσα του προσφέρει η αγάπη του Θεού τον
καταξιώνει σε ανώτερους πνευματικούς ορίζοντες. Σ΄ αυτή την προοπτική είναι σε
θέση να δεχθεί και το λόγο του Ευαγγελίου «επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε
καταστήσω».
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου