Κατά τους τεχνολόγους της Θεολογίας, δηλαδή τους θεολόγους, οι οποίοι υποτάσσουν τα ιερά Γράμματα και την αγία Γραφή στις απαιτήσεις της τεχνολογίας και της εξελικτικής Ιατρικής, θα πρέπει να διαχωρίζουμε το είναι από το έχειν. Το είναι σημαίνει το σώμα μας, το δε έχειν δηλώνει κάτι άλλο. Μάλλον, κάτι κακό και απόβλητο. Ίσως φιλαυτία και κτητικότητα.
Για να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε τίποτα από αυτά τα δυο, κτητικοί και φίλαυτοι, πρέπει να συγκατατεθούμε στη δωρεά των οργάνων, αν τυχόν και μας συμβεί το μοιραίο, ένας σοβαρός τραυματισμός με θλάση εγκεφαλική και νωτιαία καταπληξία. Οπότε, μας δίδεται η ευκαιρία να δώσουμε το είναι μας, το σώμα μας, απαρνούμενοι το έχειν.
Το έχειν σημαίνει να έχεις ψυχή. Όμως, κατά τους τεχνολόγους της Θεολογίας, τους ψυχοθεολόγους και άλλους (φιλόσοφους, αισθητικούς κλπ.) η ψυχή είναι ένα ιδεολόγημα, μια νεύρωση, ένα νοσηρό νευροβιολογικό σύμπτωμα κάποιας σοβαρής πάθησης. Στην προκειμένη περίπτωση η πάθηση αυτή ακούει στο όνομα "θρησκεία" και αρμόδιοι θεραπευτές είναι οι θεολόγοι, οι ψυχοθεολόγοι, οι ψυχοκοινωνιολόγοι, οι φιλόσοφοι και άλλοι - της Αισθητικής μη υστερούσης.
Από τη δεκαετία του 1960 ανέλαβαν το θεραπευτικό τους έργο, αν και άσχετοι Ιατρικής, και σήμερα βλέπουμε τα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου