Ιερομόναχος π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς : Ἡ φυγή τοῦ Ἀβραάμ ἀπό τούς οἰκείους καί συγγενεῖς του ἦτο ἡ ἀσφαλής ὁδός διά νά μήν ἐπηρεασθῆ καί ἀλλοιωθῆ τό φρόνημά του ἀπό τήν εἰδωλολατρεία.

Τό ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καί στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει καί διαδίδεται εἰς αὐτόν ἡ αἵρεσις.  Διά νά μήν ἀλλοιωθῆ τό φρόνημά μας καί σταδιακῶς θεωρήσωμε τήν αἵρεσι ὡς Ὀρθοδοξία, ἤ ζώντας μέσα στήν αἵρεσι νομίζομε ὅτι συγχρόνως ἀνήκομε καί στήν Ἐκκλησία, πρέπει νά ἀπομακρυνθοῦμε ἐκκλησιαστικῶς ἀπό τόν χῶρο, καί τά ἄτομα, τά ὁποῖα εἶναι φορεῖς τῆς αἱρέσεως.

 Ἐδῶ πρέπει νά τονίσωμε ὅτι ἡ αἵρεσις εἶναι ἔτι περισσότερον ἐπικίνδυνος ἀπό τήν εἰδωλολατρεία, διότι αὐτή ἐμφανίζεται καί διαδίδεται εἰς τόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καί διότι ἐμπεριέχει στοιχεῖα καί διδασκαλίες ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ἀλλοιωμένα καί διεστραμμένα βεβαίως, τά ὁποῖα ὅμως εἶναι ἱκανά νά ἀλλοιώσουν τό φρόνημα τῶν Ὀρθοδόξων. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, συμπορευόμενοι σήμερα μέ τήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχει ἀλλοιωθῆ τό φρόνημα τῶν Ὀρθοδόξων σέ σημεῖο μάλιστα, ὥστε νά μή θεωροῦμε ἀλλοίωσι τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί Παραδόσεως π.χ. τίς συμπροσευχές καί συνιερουργίες, τήν ἀναγνώρισι τῶν μυστηρίων τῶν αἱρετικῶν, τήν ἄρσι τῶν ἀναθεμάτων, τήν ἔνταξι τῶν Ὀρθοδόξων στό Π.Σ.Ε. κ.λπ. Μάλιστα αὐτά θεωροῦνται ἀπό τούς πολλούς καί πρόοδος τῆς Ἐκκλησίας, ἀπεγκλωβισμός καί ἀπομάκρυνσις ἀπό τό περιθώριο κ.λπ.

Διά ταῦτα πάντα καί ἄλλα, πού κατά καιρούς ἀναφέρομε, ἡ ἐντολή αὐτή τοῦ Θεοῦ πρός τόν Ἀβραάμ «ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καί τῆς συγγενείας σου», ἰσχύει ἀπολύτως καί διά τήν αἵρεσι τῆς κάθε ἐποχῆς καί τῆς ἐποχῆς μας καί, βεβαίως, τήν ἐφάρμοσαν ἐπακριβῶς ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ Ἅγιοι, ἐξαιρουμένων τῶν συγχρόνων γερόντων, τούς ὁποίους ἤδη οἱ Οἰκουμενιστές ἄρχισαν νά ἁγιοποιοῦν ἐν σπουδῇ γιὰ εὐνοήτους λόγους.