Τάδε έφη Κοσμάς

Misha:

o μέγας εν οσίοις Ισαάκ ο Συρος δεν εχει καμμια σχεση με τον Νεστοριανισμό.

αντιθετα, ετιμάτο και τιμάται από ολους τους θεόπτες αγιους μας ως άγιος, οπως και πράγματι είναι. με πρωτοβουλια μαλιστα του γεροντος Παισίου ανηγερθη ναός του σε καλυβη του Αγ.Ορους, δημιουργηθηκε ακολουθία του από τον μακαριστο γερ. Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη και καθιερωθηκε να εορταζεται η μνημη του στις 28 Σεπτεμβρίου. 

ας δουμε λίγο τα υπόλοιπα....
στην καταστολη της Στάσεως του Νικα ήταν παρων και ο ίδιος ο Ιουστινιανός. Μάλιστα αναφερεται πως προσηχθησαν ενωπιον του δυο εκ των πρωτεργατων οι οποίοι ικετευαν να τους χαρισθεί η ζωή, αυτός ομως του κοιταξε με αποστροφή, διεταξε να σφαγούν και πέταξε τα πτωματα τους στον Βόσπορο.

νομίζω, φίλε Κοσμά, πως δεν θα πρέπει να γινεται συγκριση της Καινής με την Παλαιά Διαθήκη...άλλα μετρα και αλλα σταθμά ισχυαν τοτε.....
ισχυε το ¨οφθαλμον αντι οφθαλμου... , η δια λιθοβολισμού θανατωση των αμαρτανοντων κλπ τα οποια, δοξα τω Θεώ, διορθωθηκαν με την έλευση του Καλού Ποιμένος Χριστού....
αγαπητέ Κοσμά, δεν υποστηρίζω apriori την αγιοτητα των Ρομανώφ...
ουτε δικαιολογω την τσαρική-φεουδαρχική πολιτική...
λέγω απλώς, πως αυτοί τουλάχιστον θανατωθηκαν βιαιως ...
πάντως , οπως και να εχει, πολλοι οσιοι της ρωσικής εκκλησίας της περιοδου εκεινης είχαν εκφρασθεί με συμπαθεια και προσευχονταν για την τσαρική οικογενεια...

Kosmas:

O αδελφός Μisha έγραψε:

Παράθεση:

o μέγας εν οσίοις Ισαάκ ο Συρος δεν εχει καμμια σχεση με τον Νεστοριανισμό. αντιθετα, ετιμάτο και τιμάται από ολους τους θεόπτες αγιους μας ως άγιος ,οπως και πράγματι είναι. με πρωτοβουλια μαλιστα του γεροντος Παισίου ανηγερθη ναός του σε καλυβη του Αγ.Ορους ,  δημιουργηθηκε ακολουθία του από τον μακαριστο γερ.Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη και καθιερωθηκε να εορταζεται η μνημη του στις 28 Σεπτεμβρίου.

Το δημοσίευμα του π. Ιωάννου Φωτοπούλου στην ιστοσελίδα «Όρθρος», δεν το είχα υπόψιν μου. Ευχαριστώ τον αδελφό Misha γιατί είχε την καλωσύνη να το θέσει υπόψη μου. Το ενδιαφέρον αυτό δημοσίευμα, αναφέρεται σε ένα βιβλίο του Ρώσου επισκόπου Ιλαρίωνος Αλφέγιεφ. Θα αναζητήσω το πιό πάνω βιβλίο του επισκόπου Ιλαρίωνος Αλφέγιεφ, ο οποίος συμφωνεί, αν δεν κάνω λάθος, με την άποψη ότι ο Ισαάκ ο Σύρος ήταν νεστοριανός, οπότε μετά θα επανέλθω στο θέμα αυτό, με νέα καταχώρησή μου. Ως εκ τούτου, επιφυλάσσομαι για τη υιοθετείσα εκ μέρους μου άποψη του καθηγητή Παναγιώτη Χρήστου, ότι ο Ισαάκ ο Σύρος ήταν νεστοριανός.

Παράθεση:

στην καταστολη της Στάσεως του Νικα ήταν παρων και ο ίδιος ο Ιουστινιανός. Μάλιστα αναφερεται πως προσηχθησαν ενωπιον του δυο εκ των πρωτεργατων οι οποίοι ικετευαν να τους χαρισθεί η ζωή,αυτός ομως του κοιταξε με αποστροφή ,διεταξε να σφαγούν και πέταξε τα πτωματα τους στον Βόσπορο.(καταγραφεται απο Αγγλο ιστορικο ,θα βρω την πηγή και θα την παραθεσω)

Δεν γνωρίζω τι γράφει ο Άγγλος ιστορικός, που επικαλείται ο φίλος Misha. Αλλά και έτσι αν είναι, δεν πρέπει να ξεχνά κανένας, ότι την εποχή εκείνη ο αυτοκράτορας συγκέντρωνε στο πρόσωπό του την
απόλυτη διοικητική, δικαστική και εκτελεστική εξουσία. Όπως, όταν ένα δικαστήριο εκδίδει μιά καταδικαστική σε θάνατο απόφασή του, οι δικαστές δεν είναι ένοχοι φόνου, έτσι και στην περίπτωση του Ιουστινιανού, ή των
άλλων Ρωμαίων αυτοκρατόρων της εποχής εκείνης.
Ως εκ τούτου, φρονώ, ότι δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ο Ιουστινιανός δολοφόνος, και επομένως ανάξιος να είναι άγιος της Εκκλησίας.

Παράθεση:

νομίζω ,φίλε Κοσμά, πως δεν θα πρέπει να γινεται συγκριση της Καινής με την Παλαιά Διαθήκη... άλλα μετρακαι αλλα σταθμά ισχυαν τοτε..... ισχυε το ¨οφθαλμον αντι οφθαλμου...¨ ,η δια λιθοβολισμού θανατωση των αμαρτανοντων κλπ τα οποια,δοξα τω Θεώ, διορθωθηκαν με την έλευση του Καλού Ποιμένος Χριστού...

Βεβαίως, υπάρχουν διαφορές μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Ομως, το «ου φονεύσεις», είναι μία από τις δέκα εντολές, που έδωσε Θεός στο Σινά στο Μωϋσή. Δηλαδή στην περίπτωση των προφητών Ηλία
και Γεδεών ο Θεός παρέβη τη δική του εντολή, το «ου φονεύσεις»;

Παράθεση:

αγαπητέ Κοσμά,δεν υποστηρίζω apriori την αγιοτητα των Ρομανώφ... ουτε δικαιολογω την τσαρική-φεουδαρχική πολιτική... λέγω απλώς ,πως αυτοί τουλάχιστον θανατωθηκαν βιαιως ... πάντως ,οπως και να εχει,πολλοι οσιοι της ρωσικής εκκλησίας της περιοδου εκεινης είχαν εκφρασθεί με συμπαθεια και προσευχονταν για την τσαρική οικογενεια...

Χαίρω για τις διευκρινίσεις σου αυτές, αδελφέ Misha! Η τοποθέτησή σου αυτή είναι ξεκάθαρη και σε τμά.
Το ότι ορισμένοι όσιοι της Ρωσίας είχαν εκφρασθεί με συμπάθεια για τους Ρομανώφ είναι επίσης απόλυτα κατανοητό και σεβαστό. Πολύ περισσότερο, για το ότι προσεύχονταν για αυτούς. Ο Απόστολος Παύλος γράφει:
«παρακαλώ ουν πρώτον πάντων ποιείσθαι δεήσεις, προσευχάς, εντεύξεις, ευχαριστίας, υπέρ πάντων ανθρώπων, υπέρ βασιλέων και πάντων των εν υπεροχή όντων, ίνα ήρεμον και ησύχιον βίον διάγωμεν εν πάση
ευσεβεία και σεμνότητι» ( Α΄ Τιμ. 2, 1-2 )!

Και να φανταστεί κανένας, ότι την εποχή του ΑπστόλουΠαύλου, οι «όντες εν υπεροχή» ήταν οι Νέρωνες!
Καλά, λοιπόν έκαναν οι όσιοι της Ρωσίας και προσεύχονταν για τους Ρομανώφ να διάγουν «εν ευσεβεία και σεμνότητι»!