ΕΜΠΟΝΗ ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ Ἁγιορείτου τινὸς

O ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΚΑΙ Η ΕΝ ΣΥΝΤΩΜΩ ΠΑΥΣΙΣ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ

Λυπηθεῖτε Λαοὶ καὶ πενθήσατε· ἀντὶ τοῦ «χαίρετε λαοὶ καὶ ἀγαλλιᾶσθε», ὅτι ἀνέτειλλεν ἠμῖν «λύκος βαρὺς» ἀντὶ γιὰ «Ποιμένα καλόν»· ὅτι ἐγενήθη ἡμῖν ἐπίβουλος ἀντὶ  παρακλήτωρ· «βαρὺς καὶ βλεπόμενος» ἀντὶ «πρᾶος καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ»· συντόμως εἰπεῖν, δυναστικὸς Πάπας ἀντὶ στοργικὸς Πατριάρχης ὁ Βαρθολομαῖος. Ὁ δυστυχῶς παναθλιώτατος ἀντὶ γιὰ Παναγιώτατος, καθότι δὲν ἔχει ἀφήσει τίποτα ὄρθιο ὁ ἀσεβέστατος καὶ ἀκόμη δὲν τὸ βάζει κάτω ἕως οὐ συντελέσει τὴν ἐκπόρθηση τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τέλος ὁ ἀλιτήριος.

   Ἀλλοίμονο δὲ σὲ ὁποῖον -ἀπὸ τοὺς πιστοὺς πάντα- ἔχει ἄλλη γνώμη ἀπ’ αὐτόν· Μὲ τοὺς ἀπίστους φλυαρίας ἀπὸ πρωΐας μέχρι νυκτός, οἱ πιστοὶ ὅμως οὔτε δικαίωμα δὲν ἔχουν νὰ ἐκφράσουν τὴν ἀντιθεσὴ τούς· «Τῶν φρονίμων ὀλίγα γάρ». Κι ἐνῶ ἔχει καταπατήσει τὴν «ἱερὰν παρακαταθήκην» ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἐνθρονιστηρίου λόγου του: θὰ ἀκολουθήσομεν τὴν γραμμὴν τῶν προκατόχων ἡμῶν, ἡ ὁποία γραμμὴ οὐδὲν ἕτερόν ἐστι εἰ ὁ Οἰκουμενισμός, τολμᾷ νὰ λέει ἀνερυθριάστως καὶ ἰταμῶς ὅτι «δὲν ἐπέρασε τὴν κοκκίνην γραμμήν», ἢ ὅτι «ἔχουσι γνῶσιν οἱ φύλακες», κι ἄλλες φαναριώτικες ὑπεκφυγές.

   Ἀλλὰ ποία εἶναι ἐπιτέλους αὐτὴ ἡ κοκκίνη γραμμὴ γι’ αὐτοὺς τοὺς ἀσυνειδήτους, ἀφοῦ ἐδῶ καὶ 50 χρόνια τὴν ἔχουν παραβιάσει; Μήπως ἡ ἕνωσίς με τοὺς παπικούς; Ὄχι βεβαίως!! Μὰ αὐτὸ εἶναι ἐπιβεβλημένο καθῆκον τῆς ἐποχῆς μας σύμφωνα μὲ προσφάτη δήλωσή του στὴν Αὐστρία. Ἀλλά τι; Μήπως διὰ τὴν ἐπαναλειτουργίαν τῆς Χάλκης ἡ ἐκχωρήσῃς τῆς ἠμίσεως Ἑλλάδος καὶ ὁ ἑξαναγκασμὸς ὅπως ὑπογράψωσιν οἱ 4 ἀκριτικοὶ μητροπολῖται -φεῦ τῆς συμπρακτορικῆς προδοσίας των- τὴν κατάπτυστον ἐπιθυμίαν νὰ λειτουργήσει μουσουλμανικὸ τμῆμα στὴν θεολογικὴν σχολὴν Θεσσαλονίκης; Ὄχι θὰ ἀντείπει τὸ ἀπύλωτον στόμα. Ἠμεῖς γὰρ ἀγαπᾶμε τοὺς ἐχθροὺς μας ὑπὲρ ἑαυτῶν θὰ καυχηθοῦν οἱ βουτηρομπεμπέδες! Μήπως ἡ κατάργησις τῶν κωλυμάτων Ἱερωσύνης; Τελευταῖα δὲ καὶ σταδιακῶς κι αὐτῶν τῶν σαρκικῶν, καὶ δὲν φτάνει αὐτό, ἀλλὰ προσέτι κι αὐτῶν –φρίξον Ἥλιε καὶ στέναξον Γῆ- τῶν ὁμοφυλοφίλων; Ὄχι δὰ, πολλοῦ γε καὶ δή, αὐτὸ εἶναι ἐπίταγμα τῆς ἐποχῆς, ποὺ ἤδη ἐφαρμόζεται ἀπὸ ἀρχιερεῖς. Μήπως ἡ ἐκχωρήσις Ἱερωσύνης καὶ εἰς γυναῖκας; Ἐμ βέβαια, ἐμεῖς εἴμαστε ἀνοιχτόμυαλοι -ὁ Ἀπ. Παῦλος δὲν ἦταν- γι’ αὐτὸ κατήντησαν ἄμυαλοι θεομπαῖκται. Μήπως ἡ κατάργησις τῶν νηστειῶν; Καὶ τὸ ῥωτᾶτε; Εἶναι ἀδήριτος ἀνάγκη τῆς ἐποχῆς. Ἡ πολλὴ μας ἀγάπη μᾶς ἐπιτρέπει ὅλα νὰ τὰ ἰσοπεδώσουμε, ἀφοῦ ἐξάλλου εἴμαστε πάνω ἀπ’ τὸ Θεό, εἰδικὰ δὲ ΕΓΏΩΩΩΩ, ἔχω  τὸν θρόνο μου ἐκ δεξιῶν

ἀπ’ αὐτὸν ποὺ εἶπε, ὅταν ἀποστάτησε, «θήσω τὸν θρόνον μου ἐπάνω τοῦ οὐρανοῦ…», καὶ τώρα τὰ δίνω ὅλα γιὰ ὅλα μήπως καὶ τὸν καβαλικέψω.

  Δὲν παρατείνω τὸν κατάλογο τῶν ἀδιστάκτων παραβάσεων, «ἐπιλείψει γάρ με ὁ χρόνος διηγούμενον» καὶ ἡ μελάνη μου γραφόμενον,  ὄχι μόνον γιὰ τὴν ἀνόσια κεφαλή, ἀλλὰ καὶ περὶ  τοὺς ἥδη στιγματισμένους Παρθένιο Ἀλεξανδρείας καὶ Στυλιανὸ Αὐστραλίας καὶ τὰ ἄλλα ἀπαράδεκτα φερέφωνά του, τὸν Αὐγουστῖνο Γερμανίας λέγω καὶ τὸν Φινλανδίας.Ἔχουν γραφεῖ ἤδη πολλά, «Στοῦ κουφοῦ τὴν πόρτα ὄσο θέλεις βρόντα». Δὲν ἔχουν καὶ πολὺ νόημα οἱ διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν, μᾶς γράφουν γιὰ τὰ καλά, -νὰ μήν πώ ποῦ-, μᾶλλον δὲν τοὺς καίγεται καρφί, εἴτε ὁ ἀντιδρῶν εἶναι ἔνας ἁπλὸς λαϊκός, εἴτε ὁ Ἅγιος Πειραιῶς καὶ τόσοι ἄλλοι ἀπογοητευμένοι κι ἀγανακτισμένοι πλέον μὲ τὴν ἐνόχη σιγὴ τους. Εἴπαμε, ἔχουμε τυραννικὸ καθεστώς, οἱ συνεπισκοποί του λογίζονται ὡσὰν μυρμήγκια μπροστά του. Ἀκόμη περιμένουμε τὸ σκοτεινὸ Φανάρι νὰ δώσει ἀπαντήση στὸ ἐμπεριστατωμένο κείμενο τοῦ μητροπολίτῃ Πειραιῶς, ὅπου ἀναπτύσσονται διὰ πάντα Ὀρθόδοξον αὐτονόητα  θέματα πίστεως, ἐὰν θέλει βεβαίως νὰ εἶναι ἀποδεκτὸ στὴν λῃστρικὴ  ποιμαντικὴ του, σεβόμενο τὸ στοιχειῶδες δημοκρατικὸ δικαίωμα νὰ πεῖ κι ὁ ἄλλος τὴν ἄποψί του κι ὄχι νὰ θέλει νὰ ἐπιβάλλει σ(α)τανικῶς τὴν ἰσχυρογνωμωσύνη του, ἀλλέως καθίσταται ὑπόλογο, ἀναξιόπιστο κι ἀνέντιμο εἰς τὰ βλέμματα τῶν πιστῶν, μὴ δυνάμενο να ἀπαντήσει ὅπου δὲν τὸ συμφέρει καὶ ἐξάλλου καὶ δεν δύναται. Ἀλλὰ καί

ποῦ νὰ εὐκαιρήσει ὁ καημένος καὶ ἡ νερόβραστη συνοδεία του, δὲν προλαβαίνει ἀπ’ τὶς πολλὲς συναντήσεις μὲ τὸν Φραγκίσκο καὶ τὴν ἀναπόσπαστή του Μεγάλη Στοὰ καὶ τὰ ἀτελείωτα συμπόσια καὶ ταξίδια του. Κατὰ τὰ ἄλλα εἶναι διάπυρος εὐχέτης, μενοῦνγε μεταξὺ ἀστακῶν καὶ κρασιῶν. Μόνον γιὰ δαύτους δίδει χρόνο ὁ κόλαξ. Ἀλλὰ τελικὰ γιατὶ μᾶς ξενίζουν αὐτὰ ὅταν ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Πίστεώς μας εἶχε προειπεῖ πρὸς τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ: πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἄρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς; (Λουκ. 18.8). Ἀλλὰ κι ὁ ὅσιος Ἰσίδωρος ὁ πηλουσιώτης εἶναι καταπέλτης γράφων πρὸς τὸν πρεσβύτερο Ἱέρακα: Τὸ πάλαι μὲν(παλαιοτέρα), οἱ ποιμένες ὑπὲρ τῶν προβάτων ἀπέθνῃσκον, νῦν δὲ ( 5ος αἱ.) μᾶλλον αὐτοὶ ἀναιροῦσι τὰ πρόβατα, ὄχι τὰ σωματικά, αὐτὸ θὰ ἤταν λιγότερο κακὸ ἀλλά τὶς ψυχὲς σκανδαλίζοντᾶς τες…Τὸ  λυπηρὸ ὅμως εἶναι ὅτι δὲν τοὺς ξεφεύγει κάτι κάποια φορά, ἢ ὅτι τὸ ἁγνοοῦνε, ἀλλὰ ἐφαρμόζουν συγκεκριμένο ἀντίχριστο σχέδιο ἐπιβεβλημένο ἔξωθεν. Μιλῶντας στὸν πληθυντικὸ ἐννοῶ καὶ τοὺς πιστοὺς συνεργάτες του ἀρχιερεῖς καὶ λοιποὺς κληρικούς ποὺ ἀνήκουν στὴν κλίκα του καὶ ὡς προσκυνητοὶ δοῦλοί του ἐφαρμόζουν ἐπακριβῶς τὰ προστάγματά του. Ἐνσυνειδήτως οἱ ἀσυνείδητοι παραβιάζουν τοὺς Ι. Κανόνες. Αὐτὰ ἂν τολμοῦσαν νὰ τὰ πράξουν πρὶν 130 χρόνια θὰ βρίσκονταν πάραυτα διωγμένοι κι ἐξορισμένοι ἀκόμη.  Εἶχαν ὀργανώσει καλὰ τὸ σχέδιο τους οἱ Σιωνισταί, καὶ ἐδῶ καὶ καιρὸ ἐφαρμόζεται ἐπακριβῶς μὲ ἐπιτυχία, ὥστε οἱ ἑκάστοτε ἠγέτες εἰς ὅλους τοὺς τομεῖς, νὰ ἔχουν ἀπολυταρχικὴ ἐξουσία καὶ νὰ

μὴν δύναται κανεὶς νὰ τοὺς παρεμποδίζει, ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ τοὺς ξηλώνει. Ποῖος μπορεῖ σήμερα να τοὺς καθαιρέσει; Ἀφοῦ ἡ πλειὰς ἀνηκεῖ στην προεκλελεγμένη κλίκα τους. Ἐντῷμεταξὺ  διέσπασαν καὶ τὸν λαὸ –κυρίως με τὴν ἀπιστία- ὥστε να μὴν λειτουργεῖ σὰν μιὰ πυγμή, νὰ ἀδιαφορεῖ, καὶ ὅπου παρατηροῦνται μεμονωμένες ἀντιδράσεις νὰ τὶς καταστέλλουν βαναύσως καταχρώμενοι τὴν ἐξουσία τους. Γι’ αὐτὸ προτείνουμε ἔστω οἱ 5 γενναῖοι μητροπολίτες που στιγματίζουν τὰ κακῶς κείμενα νὰ προχωρήσουν ἄχρι τῆς διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου ὡς μητροπόλεις.

   Κρίμασιν λοιπὸν οἷς οἶδε Κύριος  ἐξετελέσθη ἐπακριβῶς τὸ ἀπὸ 200 ἐτῶν καταχθόνιο σχέδιο τῶν σιωνιστῶν. Πῶς; μὲ τὰ πανοῦργα πιόνια τους· Τοὺς πουλημένους δυστυχῶς Πατριάρχες καὶ κληρικούς. Γιὰ ἕνα πρᾶγμα τοὺς θαυμάζω, γιὰ τὸν θεατρινισμὸ τούς!!! Τοὺς ἀξίζει πραγματικὰ τὸ Νόμπελ τῆς ὑποκρισίας! Τὸ αὐτὸ δυστυχῶς συμβαίνει κι ἐπὶ πολιτικοῦ ἐπιπέδου. Ἔχει κάποιος ἀμφιβολία γι’αὐτό; Εἶναι δυνατὸν μετὰ ἀπὸ τόσες παραβιάσεις Ι. Κανόνων καὶ

τοσοῦτον προκληθέντα σκανδαλισμὸν καὶ μετὰ ἀπὸ τόσες ἀντιδράσεις ἐκ μέρους τῶν πιστῶν νὰ συνεχίζουν νὰ ἐρεθίζουν παντοιοτρόπως τὴν ἥδη ὀξυμένη κατάσταση καὶ νὰ νομίζει κανεὶς ὅτι αὐτοὶ εἶναι χριστιανοί; Ὄχι ποιμένες, ὄχι χριστιανοί, ἀλ’ οὔτε ἄνθρωποι δὲν τοὺς ἀξίζει νὰ ὀνομάζονται. Καλὰ εἶπε ὁ ἰσαπόστολος Κοσμᾶς, «οἱ Ἱερεῖς θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ ἀσεβέστεροι ὅλων». Ἀπόδειξις; Καὶ νῦν ἐστι, ἀγκαλιάζουν τοὺς αἱρετικοὺς κι ἀθέους κι ἐκδιώκουν τὰ τέκνα τούς, μεταξὺ ἄλλων καὶ τοὺς  Ἐσφιγμενίτες. Ὄσο καὶ ζηλωτὲς

ζουρλωτὲς κι ἂν εἶναι, ὅμως δὲν ἐπιτρέπεται αὐτὸς ὁ στυγνὸς διωγμὸς ἀπὸ Πατέρα που κόπτεται διὰ ἀγαπισμοὺς τὴν στιγμή που γίνονται τέτοιες ἀνοχὲς-ἐνοχικὲς συγκαταβάσεις δι’ οἰονδήποτε ἄλλον ἐκτὸς Ἐκκλησίας καὶ τὴν στιγμή που οἱ ἴδιοι τοὺς εἶναι μύριες φορὲς χειρότεροι ἀπὸ τὶς λίγες παρεκτροπὲς τῶν παλαιοημερολογιτῶν, οἱ ὁποῖες διογκώνωνται ἐνίοτε ὑπὸ δικαίων αἰσθημάτων ἀγανάκτησης. Ζητᾶνε ψύλλο στὸ ἄχυρο ἐνῶ ἔχουν κατακαύσει τὸν ἀχερῶνα.

   Προτιμότερο εἶναι νὰ πατριαρχεύσει ὁ Ῥῶσος ἐφ’ ἠμᾶς, κάλλιον ἕνας ζηλωτής, ἀνεκτότερον ἕνας ἄθεος, φεῦ!! κι αὐτὸς ἀκόμη ὁ Πάπας, τουλάχιστον αὐτὸς δὲν ἐπιβουλεύεται τὴν συναγωγή  του, τουναντίον τὴν ὑπερασπίζεται, σὲ ἀντιθεση μὲ τὰ ἀλλεπάλληλα πλήγματα ποὺ καταφέρει ὁ δικὸς μας. Οὔτε οἱ ἄθεοι θὰ ἔφτιαχναν τέτοια ζημία στην Ἐκκλησία. Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ τακτικὴ δὲν θὰ τοὺς βγεῖ γιὰ πολὺ ἀκόμη. Στήν πανορθόδοξη Σύνοδο ποὺ ἐτοιμάζουν τὸν Μάρτιο τοῦ 2016 θὰ κριθοῦν ὅλα, ἐκεῖ θὰ ἀποκαλυφθεῖ ὅλος ὁ ὀχετὸς τῶν βλασφημιῶν τοὺς καὶ ἡ μυσαρία τῶν ὑποχθονίων φρονημάτων τους. Θὰ ξεχειλείση τὸ ποτήριο τῆς ὀργῆς μας καὶ τότε οὐαὶ κι ἀλλοίμονό τους. Πεσοῦνται εἰς βόθρον ὃν εἰργάσαντο καὶ γευθήσονται τῆς δεξιᾶς μας ἁγιαζομένην ἐν τῷ ἐκτείνεσθε αὐτὴν ἐπὶ τὰ βλάσφημα στόματα τους. Ἐκεῖ ὁ στυγνὸς δικτάτορας  Ἀρχοντώνης, ὁ δίδων μαθήματα κι εἰς αὐτοὺς τοὺς δαίμονάς ποὺ τὸν θαυμάζουν, τὸν ὁποῖον οὔτε οἱ μέχρι πρότινος παντεξούσιοι Πάπες δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ φτάσουν τὴν ἐπηρμένην ὀφρὺν του, καθ’ ὅτι εἶναι ὡς συνεσκιασμένα ἀνθρωπάρια ἀπέναντι στὴν στομφώδη καὶ

δυναστικὴ συμπεριφορὰ του. Σ’ αὐτὸ τὸ συνέδριο τῶν παρανόμων λέγω, θὰ θελήσει νὰ κηρύξει τὴν ἔνωση τῶν «ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν», νομίζοντας ὁ ἄφρων ὅτι αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν ὑπογραφὴ δύο προκαθημένων, ἢ κι αὐτῆς τῆς διαλεχθείσης σπείρας του, ἐρήμην τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ. Πάραυτα θὰ τεθεῖτε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ποὺ οὐσιαστικὰ εἶσθε, ἀλλὰ τότε καὶ νομοκανονικά, ἀφοῦ δεν θὰ’ χετε ἀφήσει ὄρθιο ἱ. κανόνα καὶ δεν θὰ ἐπιτρέψωμεν ἄλλην συνέχισιν ἐμπαιγμῶν. Κι ἂν νομίζεις ὅτι θὰ γραφτεῖ τὸ ὄνομά σου στὴν Ἱστορία ὑπερφίαλε, ναί, ἀλλὰ μὲ  μελανὰ γράμματα στιγματισμένος ὑπὸ τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.

   Παραθέτω τὴν ἔμπονη προσευχὴ τοῦ ὑπερμάχου τῆς Ὀρθοδοξίας ἀγωνιστοῦ Ἱεράρχου Αὐγουστίνου Φλωρίνης: Ὦ Χριστέ, δεόμεθά Σου, μὴ ἐπιτρέψῃς νὰ περιπέση ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν κατάστασιν, ἥτις θὰ ἀναγκάσῃ τὰ πιστὰ

αὐτῆς τέκνα, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, μιμουμένους τὰ παραδείγματα ἀειμνήστων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, να ὑψώσουν τὸ λάβαρον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ διαχωρίσουν τὰς εὐθύνας των ἀπὸ τοὺς προδότας τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἓν μετὰ αἱρετικῶν γενομένους.

  Ὅσον οὔπω, ἀναμένομεν τὸν καθήμενον ἐπὶ λευκοῦ   ἵππου ὅστις θὰ ἐξέλθει νὰ πατάξει τοὺς ἀσεβεῖς. Πρόσεξε οὖν ἵνα μὴ εἶσαι ἀπ’ τοὺς πρώτους ποὺ θὰ περιλάβει, «φοβερὸν γὰρ τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος». Μετανόησον οὖν ἵνα μὴ σβεσθεῖ ἡ ἥδη τρεμοπαίζουσα λυχνία τῆς

Κωνσταντινουπόλεως καὶ τότε ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χεῖρον τῆς πρώτης ἁλώσεως τῆς Πόλεως καθότι θὰ εἶναι πνευματικὴ ἡ τοιαύτη. Ἡ Πόλις ἑάλω λίγο διάστημα μετὰ τὸ συλλείτουργό με τοὺς Λατίνους κι ἐσὺ προσπαθεῖς νὰ τὸ ἐπιτύχῃς αὐτὸ ὅση σοι δύναμις. Μή μοῦ πεῖς ὅτι αὐτὸ εἶναι πολιτική ποὺ ἐπιβάλλεται λόγῳ περιστάσεων, γιατὶ εἴδαμε τὴν βοήθεια τους κι ὅταν ἔπεσε ἡ Πόλις κι ὅταν ἐκκενώθη ἡ Μικρὰ Ἀσία. «Εἰς τὰ τῆς Πίστεως οὐ χωρεῖ συγκατάβασης» ἐξ’ ἄλλου.

  Ἀπορῶ δὲ καί μὲ τὴν ἀθεολόγητη καὶ ἀντιφατικὴ στάση τοῦ Γόρτυνος Ἱερεμίου. Τὶ ἄλλο δηλαδὴ θέλει γιὰ νὰ ἀποστασιοποιηθεῖ ἀπ’ τοὺς ἀποδεδειγμένα μὲ στοιχεῖα του κι ὁμιλίες του παραβάτες τῶν ἰ. κανόνων; Σοῦ ἔρχονται λίγα τὰ ἐγκλήματά τους; Ἔνας ἀγωνιστὴς ἱεράρχης δὲν ἀρκεῖται σὲ συμπεράσματα συλλογιστικά, προχώρα σὲ ἐφαρμογὴ πράξεων ποὺ ἐπιβάλλονται ἀπ’ τὰ πορίσματα. Νὰ σὲ δῶ λοιπὸν σὲ ἔνα χρόνο ποὺ θὰ τὰ ὁλοκληρώσουν τί στάσῃ θὰ πάρῃς ἢ «μὴ καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ;!!» ἡμέτερος εἶ (τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ) ἢ ἐκ τῶν ὑπεναντίων; Οἱ Θρόνοι δὲν εἶναι διὰ δείλανδρους καὶ μαμμόθρεφτους τῶν θρανίων, διὰ δοξομανεῖς  καὶ βουλομένους πλουτεῖν, ἀλλὰ διὰ τοὺς ἑτοίμως ἔχοντας θῆναι καὶ τὴν ψυχὴν αὐτῶν ὅπου δεήσει, ὅπως πλεῖστοι προκάτοχοι σας, τῶν ὁποίων ἀσυστόλως ἐκμεταλλεύεσθε τὸ κῦρος τοῦ θρόνου ποὺ μὲ τοὺς κόπους  καὶ τὸ αἷμα τους δημιουργῆσαν. Ἀλλέως χωρὶς τοιαύτην ἀποφασιστικότητα καὶ σθένος να μὴν τοὺς ἀναλαμβάνατε. Αὐτοὺς εὐχόμεθα νὰ μιμηθεῖτε. Γένοιτο.

Διαβάστε τὸ βιβλίο τοῦ ἀειμνήστου π. Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου «γιατὶ δὲν ἔγινα ἐπίσκοπος».

 Ἀλ’ ἢ ὁ ἄραψ ἀλλάξει τὸν χρωτὸν αὐτοῦ…

Πηγή : ΥΑΚΙΝΘΟΣ