Ο αδελφό μας Διονύσιος Πολυμενόπουλος σχολιάζει την επιστολή Ομολογίας του μακαριστού Γέροντα παπα- Σάββα, προς τον συνασκητή του μοναχό πατέρα Νικόδημο Μπιλάλη.

Αληθινά φοβερό κείμενο, άξιο να διαβαστεί πολλές φορές από όλους μας, είτε Αποτειχισμένους, είτε μνημονευτές. Όσοι έφυγαν από τον παρόντα Κόσμο, ως μνημονευτές, ευρίσκονται ήδη στην Κρίση Του Κυρίου μας, όσοι όμως ευρισκόμεθα στην παρούσα ζωή ας προσέξουμε διπλά και τριπλά, μήπως η μή ουσιαστικά εκτέλεση του καθήκοντός μας, με την νόμιμη Αποτείχιση, είναι πολλαπλασίως χειρότερο από την δήθεν εκοπή μας από την " Εκκλησία " λόγω διακοπής του μνημοσύνου των φιλαιρετικών και των συνοδοιπόρων τους. Ο Κύριός μας πολλάκις συγκαταβαίνει από άπειρη αγάπη στις αδυναμίες μας και τις ατέλειές μας, αλλά αυτό το γεγονός δεν μας παρέχει το δικαίωμα να συγκαταβαίνουμε εμείς, κατά το δοκούν, όταν παραβιάζεται το Δόγμα, η Πίστη μας δηλαδή, όπως συμβαίνει στην Αίρεση του Οικουμενισμού, θεωρητικά και πρακτικά από πολλών ετών. Και κάτι τελευταίο για να μην το ξεχνάμε. Η αντίσταση των Ορθοδόξων στην Αίρεση δεν είναι το μόνο καθήκον μας, αλλά συμπληρώνεται με το επίσης καθήκον όλων μας να επιδιώκουμε, με κάθε μέσον, την Ενότητα των αληθινών Ορθοδόξων, όχι μόνο σε τοπικό, αλλά σε Παγκόσμιο επίπεδο, γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να συγκληθεί κάποια ημέρα, με την Ευλογία Του Κυρίου, μία Αληθινή Πανορθόδοξη Σύνοδος, που θα καταδικάσει την Αίρεση και θα υπερασπίσει την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Όποιος λησμονεί αυτό το δεύτερο καθήκον στερεί, σε ότι τον αφορά, την Εκκλησία μας από την λύτρωση

***

Ο σεβαστός Γέροντας π. Σάββας ηκολούθει τας 19 Ι. Μονάς του Αγ. Όρους νομίζων, όπως πολλοί, ότι πρέπει εις τα της Πίστεως να κάνωμεν και ωρισμένας οικονομίας, άχρι καιρού!...                                                                                                                                                            
Ήτο όμως καλοπροαίρετος και ενάρετος.                                                                                                                          
Τούτο είχον εκμεταλλευθή οι μνημονεύοντες και κοινωνούντες με οικουμενιστάς νεοαγιορείται και είχον πλαισιώσει τον Γέροντα με συνεχείς επισκέψεις. Είχον τούτον ως παράδειγμα προς μίμησιν. Εάν ο ζήλος ήτο καλός, έλεγον εις τους υποτακτικούς των, δεν θα τον ηκολούθει και ο ενάρετος π. Σάββας;                                                                                                                                  
Όμως διεψεύσθησαν! Όταν ο «πατριάρχης» Δημήτριος συνελειτούργησεν  με τον πάπαν της Ρώμης τον Δεκέμβριον του 1987, τότε ο Γέροντας εξανέστη! Δεν ηνέχθη η ψυχή του να ευρίσκεται εις μίαν τοιαύτην, ανοικτά οικουμενιστικήν «εκκλησία». Ομού με ετέρους συνασκητάς του, διεμαρτυρήθη και διεχώρησεν την ευθύνην του από τους άλλους αγιορείτας που ακολουθούν τας 19 Ι. Μονάς.                                                                                                                   
Διέκοψεν τον εκκλησιασμόν του εις τας 19 Ι. Μονάς και εις όλα τα κελλία και εξαρτήματα που ακολουθούν αυτάς.   Όλοι οι μνημονεύοντες εξανέστησαν. Μοναστηριακοί και κελλιώται προσέτρεξαν να μεταπείσουν τον Γέροντα. Εστάθη αδύνατον. Αι ενοχλήσεις όμως απέβησαν συχναί και φορτικαί. Καταχωρούμεν επιστολήν του εν αντιγράφω, την οποίαν απέστειλεν εις συνασκητήν του παρενοχλούντα.  Η επιστολή του έχει ως εξής:

Ἱ.Κελλίον Ἅγιος Νικόλαος Καψάλα
13 Αὐγούστου 1991

Ἀγαπητὲ π.Νικόδημε, εὐλογεῖτε.

            Κατὰ τὴν ἐπίσκεψίν σου, πρὸ ἡμερῶν, εἰς τὸ κελλίον μας, ἐπανέλαβες τοὺς ἀνορθοδόξους δογματισμούς σου ὅτι εἴμεθα ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἐπειδὴ δὲν μνημονεύομεν τὸν πατριάρχην Δημήτριον κι ἄλλα τινὰ διὰ τὰ ὁποῖα ἀναγκαζόμεθα καὶ γράφομεν τὰ κατωτέρω πρὸς καλυτέραν πληροφόρησίν σου, διότι τὰ ἐπιχειρήματά μας κατὰ τὴν συνομιλίαν μας, ἀφαιροῦν τὴν εἰρήνην σου καὶ συγχίζεσαι.

            Εἰς τὸ Γεροντικὸν γράφει ὅτι ἐρωτηθεὶς  Ἀββᾶς Ἀγάθων ἐὰν εἶναι ὑπερήφανοςπόρνος,αἱρετικόςἀπήντησεν ὅτι τὰς πρώτας κατηγορίαςἑμαυτῷ ἀπιγράφωὄφελος γὰρ τῇ ψυχῇ μου,τὸ δὲ αἱρετικόςχωρισμὸς ἐστιν ἀπὸ ΘεοῦΛοιπόνκατὰ σὲ (ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰς 19 .Μονάς –πλὴντῆς .ΜἘσφιγμένουΣκήτης Προφήτου Ἠλιοῦ καὶ τόσων Ζηλωτῶν Ἁγιορειτῶν), εἴμεθαπλανεμένοισχισματικοίΔυσκολεύεσθε νὰ ὁμολογήσετε ὅτι τὸ Πατριαρχεῖον Κων/πόλεωςκηρύττει αἵρεσινδιότι θὰ  πρέπη ταυτοχρόνως νὰ ὁμολογήσετε ὅτι εἶναι ἀξιοκατάκριτος ἡκοινωνία σου μὲ τοὺς λυκοποιμένας καὶ νὰ  παύσης νὰ τοὺς ἀκολουθῆςὅπως ἐντέλλονται ὅλοι οἱἍγιοι Πατέρες καὶ ΣύνοδοιΠροσπαθεῖς νὰ δικαιολογήσης τοὺς Φαναριώταςἀλλὰ αἱ δηλώσειςκαὶ τὰ ἔργα των σὲ διαψεύδουν.
            Ματαίως ἐπικαλεῖσαι τὴ γνώμην τοῦ π.Παϊσίου καὶ τῶν ἄλλων ποὺ «οἰκονομοῦν» τὴνκατάστασινπὼς ὅταν θὰ ἔρθη καιρός (ἄνδῆθενκοινωνήση  Δημήτριος μὲ τὸν πάπα -ὅπωςμᾶς λέγεις!) θὰ διαχωρίσετε τὶς εὐθύνες σας... σὲ ,τι διαφωνεῖτε μὲ τὴν διδασκαλίαν ἉγίωνΠατέρων καὶ Συνόδωνπλανᾶσθε.
            Τὰς γνωματεύσεις ποὺ ἐπικαλεῖσθεεἴτε τοῦ Γέρο-Παϊσίου εἶναιεἴτε τοῦ γείτονός σουπαπᾶ-Ἰσαάκποὺ ἰσχυρίζονται ὅτι  Δημήτριος ὀρθοτομεῖ (!!!) εἴτε ἄλλου τινος εἶναιἐφόσονἀντιτίθενται μὲ τὴν Ὀρθόδοξον διδασκαλίανθέλεις νὰ τὶς δεχθῶμεν ὡς θεάρεστεςΤί εἴδουςοἰκονομία χρησιμοποιεῖτε ἀφοῦ προδίδεται  ἀλήθεια καὶ καταντᾶ παρανομίαἸσχυρίζεσθε ὅτιἐπειδὴ τὸ εἶπεν  Γερο-Παΐσιος ὅτι “δὲν τὰ θέλει αὐτὰ ποὺ κάνει  Δημήτριοςτὸν παρασύρουν οἱγύρω του ἱεράρχαι”  τό “ἂν διακόψωμεν τὸ μνημόσυνον εἴμεθα... ἐκτὸς ἐκκλησίας (!!!) κ.λ.π.”διὰ τὰ ὁποῖατόσον διὰ ταῦτα  παρόμοια Ἅγ.Χρυσόστομος λέγει: “Γέλως πάντα ταῦτα τὰρήματά τους καὶ μύθοι ἀνοήτων παίδων”. Εἶναι καρποὶ νέας θεολογίας , διὰ τῆς ὁποίαςἀπὸ1920, τὸ Φανάρι μὲ τὴν γνωστὴν ἐγκύκλιον ἀποκαλεῖ τοῦς αἱρετικούς “συγκληρονόμους τῆςἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ” !!!
            Χρησιμοποιεῖς τὰ λόγια τῶν Ἁγ.Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ Ἁγ.Ἰγνατίου τοῦΘεοφόρου: “Οὔτε αἷμα μαρτυρίου δὲν ἐξαλείφει τὸ σχίσμα” καὶ “δίχα ἐπισκόπου μηδὲνπραττέσθω”. Ἄραλέγετεἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ τὸν οἰκεῖον ἐπίσκοπονεἴμεθα... ἐκτὸςἐκκλησίας!...
Αὐτάὅμως τὰ λέγουν οἱ Ἅγιοικαὶ πολὺ σωστάδιὰ περίοδον Ὀρθοδοξίας καὶ κκλησιαστικῆς γαλήνηςΣήμερονὅπου  θύελλα τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ πλανᾶ καὶ ἐκλεκτούςἰσχύουν οἱ λόγοι τῶν ἰδίων Ἁγίων: “ Ἐὰν εἶναι  ἐπίσκοπός σου κακόδοξοςφεύγετεφεύγετεφεύγετεὡς ἀπὸ πυρὸς καὶ ὄφεως” (Χρυσοστόμουκαὶ “ἐὰν παρὰ τὰ διατεταγμένα διδάσκῃ  ἐπίσκοπός σου κἂν παρθενεύῃ (γράφε· κἂν πρᾶος καὶ ἀσκητικὸς φαίνεται  Δημήτριοςὡς... ἀρχηγὸς Ὀρθοδοξίας!!), κἂν σημεῖα ποιῇ κἂν προφητεύῃλύκος σοι φαινέσθω μὲ δορὰν προβάτουφθορὰν ψυχῶν κατεργαζόμενος” (Ἅγ.Ἰγνάτιος). Ἂν ὀρθοτομοῦσε  Δημήτριοςθὰ εἶχες δικαίωμα νὰ ἐπικαλῆσαι αὐτοὺς τοὺς λόγους τῶν ἉγίωνΤώρα κολοβώνεις τὰ πατερικὰ λόγια εἰς τὰ μέτρα σουδιὰ νὰ διακαιολογήσης τὴν εὐθύνην τῆς συμπλεύσεώς σου μὲ ΔημήτριονΠαρθένιον ἈλεξανδρείαςἸάκωβον ἈμερικῆςΧαρκιανάκη κ.λ.πκαὶ τὰ τοσαῦτα Πατερικὰ χωρία Ἁγίων Συνόδων καὶ Ἁγίων δὲν σοῦ ἀρκοῦν φοβεῖσαι μήπως γίνης ἀποσυνάγωγος ἀπὸ τοὺς κακοδόξουςἈξία δὲν ἔχει ὅτι τ΄ἄλλα πατριαρχεῖα κοινωνοῦν μὲ Φαναριώταςἀλλὰ ποῖοι ἀκολουθοῦν τὰ ἴχνη τῶν Ἁγίων καὶ εἶναι μὲ τὴν ἈλήθειανΟἱ Ἅγιοι λέγουν ὅτι ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὅσοι ὁμολογοῦν τὴν Ἀλήθεια Παρθένιος πατριάρχης Ἀλεξανδρείας εἶπεν ὅτι τὸν Μωάμεθ ἀναγνωρίζει Ἀπόστολον ὁποῖος εἰργάσθη διὰ τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ (!!!) κ.λ.πΤὶς γνωστὲς βλασφημίεςπερὶ Ἰακώβου Κουκούζη καὶ Χαρκιανάκη περιττὸν νὰ ἐπαναλάβωμε τὰς κακοδοξίας των... Μὲ αὐτοὺς κοινωνεῖτε ὡς ὀθροτομοῦντας!! Ποῖος θὰ καταδικάση τὸν Ἰάκωβον Κουκούζην Παρθένιος   ἐπιτροπὴ Φαναριωτῶν μὲ τὸν Βαρθολομαῖον  ὁποία ἐξετάζει ἀπὸ διετίας ἂν  Χαρκιανάκης εἶναι αἱρετικός (σ.σὅπως αὐτὸς κατηγγέλθη ἀπὸ τὸν μητροπολίτην Φλωρίνης Αὐγουστῖνον καὶ ἀπὸ Ὀρθοδόξους τῆς Αὐστραλίας); Δὲν θέλουν νὰ λάβουν θέσιν (κατὰ τοῦ Χαρκιανάκη), δὲν τὸ κατανοεῖς;
            Ὑπεσχέθησαν οἱ Φαναριῶται εἰς τὴν ἐπιτροπὴν τῶν τριῶν  ἡγουμένων ὅτι θὰ ἀνακαλέσουν καὶ θὰ διορθώσουν τὴν συνέντευξη τοῦ πατριάρχου Δημητρίου ...περὶ Θ.Κοινωνίας ἀπὸ Λατίνουςτὸν Χαρκιανάκη θὰ ἀλλάξουν ἀπὸ πρόεδρο διαλόγων κ.λ.πΒλέπεις πουθενὰ διόρθωση μήπως ἐπειδὴ τὸ λέγει ἀδιάντροπα  ΓΠαΐσιος ὅτι οἱ δηλώσεις καὶ τὰ ἔργα τοῦ Δημητρίου δὲν προσκρούουν εἰς τὰ δόγματα καὶ δὲν βλάπτει τὴν ἀλήθειαἄρα δὲν ἔχομε εὐθύνη ...ἂς συνεχίσωμε τὴν κοινωνία μαζί τους;
             ἱστορία ἐπαναλαμβάνεταιΚαὶ τὸν Ἅγ.Θεόδωρο Στουδίτη καὶ Ἅγ.Μάξιμο ὁμολογητὴ καὶ ὅσους Χριστιανοὺς δὲν ἀκολουθοῦσαν τὴν ἑκάστοτε κρατοῦσα Ἱεραρχία ποὺ κήρυττε αἵρεσησχισματικοὺς τοὺς ἔλεγαν ἍγΓεράσιμος  Ἰορδανίτης διακονούμενος ἀπὸ τὸ λιοντάριθαυματουργὸς ὑπάρχωνἐπλανᾶτο καὶ δὲν ἐδέχετο τὴν 4ην ΟἰκουμΣύνοδο, παρασύροντας τόσες χιλιάδες μοναχοὺς τῆς Παλαιστίνης, ἕως ὅτου ὁ Ἅγ. Εὐθύμιος τὸν ἐδιόρθωσε καὶ μετενόησε. Καὶ διερωτᾶσαι: “Κάνει λάθος ὁ Γ. Παΐσιος ἢ 70 τόσοι Ἱεράρχαι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας;”. Διὰ τῆς βίας θέλεις ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἀναδείξει ὁμολογητάς; Εἰς τὴν οἰκονομαχικὴν σύνοδον τοῦ 754 μ.Χ ἐπὶ Κοπρωνύμου διαβάζουμε ἀπὸ τὰ πρακτικὰ Συνόδων ἐκεῖνο τὸ φοβερὸ τῶν 338 συνοδικῶν: “Ζήτω ὁ Βασιλεύς, σήμερον σωτηρία γέγονε ...οἱ εἰκόνες εἶναι εἴδωλα ἢ θὰ καταστρέφονται ἢ θὰ ἀναρτῶνται ὑψηλὰ διὰ νὰ μὴ προσκυνοῦνται κ.τ.λ.” Σοῦ κάνει ἐντύπωση, λοιπόν, ἂν μποροῦν νὰ πλανηθοῦν 70; Δὲν βλέπεις πόσοι πλανήθηκαν; Καὶ σήμερα θέλουν μίτρες, μπαστούνια, ἡγουμενίες καὶ ὁμολογία εἰς τὰ χαρτιὰ δηλ. κάποια διαμαρτυρία (χωρὶς νὰ παύσουν τὸ μνημόσυνο) ἀνεχόμενοι νὰ καινοτομοῦν τὸ Εὐαγγέλιο οἱ κάθε «Δημήτριοι», «Ἰάκωβοι», «Παρθένιοι» ...κ.λ.π.
            Ὁ Ἅγ. Θεόδ. Στουδίτης γράφει: “ὅτι ἔργον μοναχοῦ εἶναι νὰ μὴν ἀνέχεται νὰ καινοτομεῖται εἰς τι τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ”. Εἰς τὸ «συλλείτουργο» τῆς Ρώμης ὁ Δημήτριος δὲν ἐκοινώνησε μὲ τὴν ὄστια τοῦ Πάπα, διὰ νὰ μὴ ὑπάρξουν ἀντιδράσεις τῶν συντηρητικῶν. Ὑπέγραψε εἰς τὴν Ρώμη τότε καὶ τόσες ἄλλες φορὲς ὅτι οἱ Λατῖνοι ἔχουν μυστήρια. Δὲν σᾶς ἀρκεῖ; Ἀντέδρασαν ποτὲ οἱ ἅγιοι καὶ οἱ κάθε ἐποχῆς Χριστιανοὶ σὲ καιρὸ κηρυττομένης αἱρέσεως, ὅπως ἐσεῖς οἱ μνημονεύοντες τὸν πατριάρχη Δημήτριον; Ποῦ εὑρήκατε παραδείγματα ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ λέτε ὄτι τοὺς μιμεῖσθε; Ἐὰν εἶσθε υἱοὶ ἐκείνων (δηλ. μιμηταὶ τῶν ἁγίων) τὰ ἔργα «Ἀβραὰμ ἐποιεῖτε ἄν ...», κατὰ τὸν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου. Οἱ Ἁγιορεῖτες τότε ἐπὶ Βέκκου διέκοψαν τὸ μνημόσυνό του, ἐνῶ δὲν εἶχε καθαιρεθεῖ ἀπὸ Σύνοδο! Καὶ ἡ ἐμμονή των εἰς τὰ πατερικὰ κελεύσματα (μὴ κοινωνεῖτε τοῖς ἀποστατήσασι ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν) τοὺς ἐχάρισε τὸ μαρτυρικὸ στεφάνι. Τῶν δὲ συλλειτουργησάντων  μὲ Λατινόφρονας τὰ πτώματά των εὑρίσκονται μέχρι σήμερον ὡς γνωστὸν τυμπανιαῖα, ὄζοντα, ἀδιάλυτα, πρὸς παραδειγματισμό.
Μᾶς εἶπες ὅτι: «Ὁ Δημήτριος, ἂν δὲν ἐξομολογηθεῖ γι΄αὐτὰ ποὺ κάνει, θὰ κολαστεῖ...» Ὁμιλεῖς σοβαρῶς π. Νικόδημε ἢ ἀστειύεσαι καθ᾽ἑαυτόν; Δηλαδὴ καὶ ὁ Ἀθηναγόρας νὰ μετανόει καὶ νὰ ἐξομολογεῖτο ὀλίγον πρὸ τοῦ θανάτου του (χωρὶς νὰ διορθώση δημοσίως ὅ,τι ἐγκλήματα δημοσίως ἔπραξεν κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας)... θὰ ἐσώζετο[1];;; Χωρὶς δημοσίαν ἀποκήρυξιν τῆς πλάνης των ἀρνητῶν καὶ τῶν αἱρετικῶν δὲν δυνάμεθα νὰ ὑποθέτωμεν... μυστικὰς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεις!!! Διότι, ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, θὰ συμπεράνωμεν ὅτι ὅλοι οἱ ἀπ΄ αἰῶνος αἱρετικοί, τὴν τελευταίαν στιγμὴ μετενόησαν καὶ ἐσώθησαν!!... Ὅπερ ἠθελημένον (ἐν γνώσει) ψεῦδος.
            Δεῖξε μας μία καὶ μόνη Πατερικὴ μαρτυρία ἡ ὁποία νὰ δικαιολογῆ τὴν παραμονὴ εἰς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ κηρύττοντος αἵρεσιν τύπου πράου, ἡσύχου καὶ ἀρχηγοῦ ὀρθοδοξίας Δημητρίου. Θὰ μᾶς ἁγιάσῃ τοιαύτη ὑπακοὴ εἰς ἱεραρχίαν ἡ ὁποία δὲν ὀρθοτομεῖ; Ἂν δὲν θέλης νὰ ὁμολογήσης ὅτι ἡ Ἱ.Μ.Ἐσφιγμένου καὶ τόσοι Ζηλωταὶ Πατέρες εἶναι ἄξιοι τιμῶν (κατὰ τὸν ΙΕ΄κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου), σιώπα καὶ μὴ βλασφημῆς ὅτι εἶναι σχισματικοί, ἐκτὸς Ἐκκλησίας κ.λ.π. Ἀγνοεῖς τὴν ὕπαρξιν τῆς διαθήκης τοῦ Ἁγίου Μάρκου Εὐγενικοῦ (δὲν ἤθελε τοὺς λατινόφρονας οὔτε εἰς τὴν κηδείαν του);
            Μελέτησε, λοιπόν, πρῶτον καὶ ὕστερον γνωματεύεις!... Κατὰ τὴν γνώμην σου εἶναι καὶ αὐτὸς καὶ ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς καὶ τόσοι ἄλλοι μὴ κοινωνήσαντες μὲ κακοδόξους... ἐκτὸς Ἐκκλησίας!!
            Εἶδες ποὺ ὁδηγεῖ ἡ «θεολογία» σου; Ὁποῖον κατάντημα, Ἁγιορεῖται καὶ νὰ κρατοῦν ὡς εὐαγγέλιον τὸ βιβλίον “Τὰ δύο ἄκρα” τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου!! Μᾶς συνιστᾶς διαμαρτυρίας σὰν αὐτὰς τὰς ὁποίας ἀναγινώσκομεν εἰς τὸ βιβλίον αὐτὸ “Τὰ δύο ἄκρα” σελ.19 καὶ 22: «Διὰ Ἱεροὺς Κανόνας ποὺ εἶναι ἀνεφάρμοστοι εἰς τὴν ἐποχήν μας ὡς στερούμενοι ἀγάπης». Καὶ ἀποκαλεῖ τὸν Ἀθηναγόρα, «ἔχοντα ΔΑΙΜΟΝΙΩΔΗ ἀγάπην»!! Ὡραία συνέπεια! Παρομοίας διαμαρτυρίας... βλέπομεν π.χ. ὅταν ὁ ἀντιπρόσωπος τῆς Ἱ.Μ.Γρηγορίου ζητεῖ νὰ ἀναγραφῆ εἰς τὰ πρακτικὰ τῆς συνεδρίας τῆς Ἱ.Κοινότητος, ὅτι ἂν σταλῆ ὁ ἀρχιγραμματεὺς εἰς Αὐστραλίαν, δὲν θὰ συλλειτουργήσουν μαζί του. Καὶ ὁ μὲν ἀρχιγραματεὺς δὲν μετέβη, ὁ δὲ π. Βασίλειος ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ.Σταυρονικήτα, ἀδιαφορῶν διὰ τὴν ἀπόφασιν τῶν ἄλλων Μονῶν, ἔστειλεν τὸν π.Τύχωνα διὰ νὰ βοηθήση τὸν Χαρκιανάκη... Ἐπιστρέφοντας ὁ π.Τύχων, ἐστάλη εἰς τὴν πανήγυριν τοῦ Κελλίου “Μπουραζέρι”. Ἐκεῖ συνελλειτούργησεν ὁ ἀντιπρόσωπος τῆς Μ.Γρηγορίου (ὁ π. Ἀθανάσιος) μὲ τὸν π. Τύχωνα καὶ τοὺς λοιπούς... Περιττεύουν τὰ σχόλια...
             π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἐσιώπησεν ὅταν πρὸ εἰκοσαετίας ἀνήρεσαν τὶς πλάνεςτου! Ἐσεῖςμὲ τὰ ἴδια ἀθεολόγητα ἐπιχειρήματαθέλετε νὰ διακαιολογήσετε -ὅπως καὶ ἐκεῖνος-τὴν κοινωνίαν σας μὲ «παναγιωτάτους» ποὺ κηρύττουν αἱρέσεις “γυμνῇ τῇ κεφαλῇ”,ἐφαρμόζοντες τὴν δαιμονιώδη ἀγάπην των ὑπὲρ τῶν ἑτεροδόξωντοὺς δὲ ὅντως Ὀρθοδόξουςδιώκουν, «ἀποσχηματίζουν», ἁμιλλώμενοι τοὺς «Βέκκους», «Κοπρωνύμους» κ.λ.πὍταν τοὺςπολυχρονίζετε καὶ τοὺς μνημονεύετεεἶναι σὰν νὰ τοὺς λέγετε· «εἶσθε ὑγιεῖς εἰς τὴν πίστιν καὶ σᾶςπρέπει ὑπακοήτιμήμνημόσυνον κ.λ.π.». Καὶ δὲν τοὺς βοηθεῖτε νὰ κατανοήσουν τὴν κακὴνπορείαν τουςἐνῷ μὲ τὴν διακοπὴν μνημοσύνου θὰ ἐδημιουργεῖτο εἰς αὐτοὺς κρίσιςσυνειδήσεως καὶ ἀναζήτησις ἀληθείαςΚαὶ  εὐθύνη σαςμὲ τὴν ἔνοχον σιωπήν (τὴν ὁποίαν ὁἍγ.Γρηγόριος  Παλαμᾶς χαρακτηρίζει τρίτον εἶδος ἀθεΐαςἔστω μὲ τὶς διαμαρτυρίεςαὐξάνειἡμέρᾳ τῇ ἡμέρᾳ...
             κυρία Θεοτόκος Προστάτις τοῦ Ἁγίου Ὄρουςὅταν ἤρχοντο οἱ λατινόφρονεςἐπὶΒέκκουεἰς Ἅγιον Ὄρος διὰ νὰ ἐπιβάλλουν τὴν ἕνωσιν μὲ τοὺς Λατίνουςὡμίλησεν  ἰδία,λέγοντας· “ Ἔρχονται οἱ ἐχθροὶ τοῦ Υἱοῦ μου καὶ ἐμοῦ”. Τὸ παρελθὸν ἔτοςὅταν ἤρχετο ὁδιάδοχος τοῦ Βέκκου Δημήτριος « ἀρχηγός τῆς Ὀρθοδοξίας», εὗρε μελανοφορεμένον τὸἍγιον Ὄρος ἀπὸ τὴν ἐπὶ δύο ἑβδομάδας συνεχῆ πυρκαϊάν ἔχων ὦτα ἀκούει καὶ τὴν φωνήναὐτὴν (τὸν θρῆνοντῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου...
            Εἶθε νὰ εὕρῃς τὴν ὁδὸν τῆς καλῆς διαφωνίαςὅπως δίδασκε καὶ  Ἅγιος Νικόδημος ὁἉγιορείτης εἰς τὴν ἑρμηνεία τῶν 14 ἐπιστολῶν τοῦ Ἀποστόλου Παύλουλέγων: “Εἰ μὲν κατὰ τὴνπίστιν κακός ( ἡγούμενος   ἀρχιερεύςἤγουνεἰ μὲν ἔχει αἱρετικὰ δόγματα καὶ βλάσφημα,φεῦγε ἀπὸ αὐτὸν κἂν ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανόν...”.

Μὲ τὴν Ὀρθόδοξον αὐτὴν ὁμολογίαν ἐκοιμήθη  ἀείμνηστος Γέροντας



 εἰς τὸ ὡς ἄνω Κελλίον τουτὸν Ὀκτώβριον τοῦ 1991.

Δεν υπάρχουν σχόλια: