Πηγή ανάρτησης
Θέμα της αναρτήσεως: Η σημερινή δημοσίευση στην εφημερίδα Ορθόδοξος τύπος, της απάντησης του Ιστολογίου Κατάνυξης στην δημοσίευση της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης στο φύλλο 2058 της 20/2/2015 του Ορθοδόξου Τύπου, στην από 19/1/2015 επιστολή, που εστάλη προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης από 1052 ενορίτες, πνευματικά τέκνα και ακροατές των ομιλιών του Πατρός Νικολάου Μανώλη
Με μεγάλη λύπη αναγνώσαμε (παντελώς κατάπληκτοι για την προχειρότητα της αλλά και για την ουσία της) στο φύλλο 2058 της 20/2/2015 του Ορθοδόξου Τύπου, την απάντηση της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης στην από 19/1/2015 επιστολή, που εστάλη προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης από 1052 ενορίτες, πνευματικά τέκνα και ακροατές των ομιλιών του Πατρός Νικολάου Μανώλη, εφημερίου του Ι.Ν. Προφήτη Ηλία Άνω Πόλεως Θεσσαλονίκης.
Αναγκαζόμαστε ως διαχειριστές του Ιστολογίου Κατάνυξης εφόσον την επιστολή των 1052 ο Ο.Τ. την αναδημοσίευσε από το Ιστολόγιό μας, να απαντήσουμε στους ισχυρισμούς της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης από τις στήλες της εφημερίδας σας.
Η δημοσιευθείσα απάντηση της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης προσπαθεί με ασάφειες, δικανικά τερτίπια και παρασιωπήσεις, να δημιουργήσει εντυπώσεις.
Αφήνει όμως αναπάντητα, τα τρία σαφή και απλά ερωτήματα που τέθηκαν στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο.
Προς διευκόλυνση των αναγνωστών της έγκριτης και μαχητικής εφημερίδος σας, επιλέξαμε να θέσουμε τις ήδη δημοσιευμένες ερωτήσεις μας (στο φύλλο 2056 της 6/2/2015 του Ο.Τ.), μαζί με την απάντηση της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης, σχολιάζοντας την απάντηση αυτή, όπου κρίνεται απαραίτητο.
1η Ερώτηση των 1052 «..Γνωρίζουμε ότι ο Παπισμός είναι αίρεση και ο Οικουμενισμός παναίρεση. Σας βρίσκει σύμφωνο αυτή η άποψη, εκπεφρασμένη από Αγίους και Πατέρες της Εκκλησίας μας; Γιατί δεν καταδικάσατε ποτέ δημοσίως τον Οικουμενισμό;».
Απάντηση Ι.Μ.Θ. 1η α. «... ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος ... ουδέποτε ησχολήθη με το θέμα του Οικουμενισμού, ούτε του Αντιοικουμενισμού, ούτε έχει καταχωρίσει απόψεις θετικές για το ζήτημα του Οικουμενισμού.”
Σχόλιό μας: Τι να σχολιάσει κανείς!
Ζητήσαμε την άποψη του επισκόπου μας για το αν ο παπισμός είναι αίρεση και ο οικουμενισμός παναίρεση. Εκείνος μας απαντάει ότι απλά δεν τον απασχολεί το ζήτημα, ουδέποτε διετύπωσε απόψεις είτε θετικές είτε αρνητικές.
Παναγιώτατε, ακόμα και αν δεν είχατε ποτέ στο παρελθόν ασχοληθεί με το ζήτημα, πόσο δύσκολο σας ήταν να προσθέσετε στο κείμενό σας πέντε λέξεις «ασφαλώς και είναι αιρέσεις ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός».
Απάντηση Ι.Μ.Θ 1η β: “..Σεις πιστεύετε ότι μέσα σε μία Μητρόπολη με 135 εφημερίους, όπως είναι η Ι. Μ. Θεσσαλονίκης, και που είναι όλοι πτυχιούχοι ανωτάτων σχολών, είναι δυνατόν ποτέ ένας ιερέας μόνος του να δημιουργήση ένα τέτοιο ζήτημα...»
Σχόλιό μας: Περί του εκκλησιαστικού και ορθόδοξου φρονήματος των σπουδαγμένων ιερέων της Μητρόπολης είμαστε αναρμόδιοι να αποφανθούμε. Θα περιμέναμε βέβαια να υπάρχουν περισσότερες ορθόδοξες φωνές. Η ανησυχία μας δεν είναι προσωποπαγής, σεβόμαστε όλους τους ιερείς της Μητροπόλεως μας, που συμμετέχουν στον αντιοικουμενιστικό αγώνα και θα σταθούμε δίπλα σε κάθε νέα φωνή υπέρ της Ορθοδοξίας. Υπενθυμίζουμε ότι η Ορθοδοξία δεν ήταν ποτέ θέμα ποσοτικό.
Όσον αφορά τις θεολογικές σπουδές των ιερέων ελέγχονται ως προς τον ορθόδοξο προσανατολισμό τους καθώς οι καθηγητές της Θεολογικής Σχολή Θεσσαλονίκης και Αθήνας, στις οποίες σπούδασαν οι περισσότεροι ιερείς της Μητρόπολης, είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, φίλα προσκείμενοι στον Οικουμενισμό.
Απάντηση Ι.Μ.Θ 1η γ: «....και να ισχυρίζεται ότι αυτός μόνος (ο π. Νικόλαος) υπερασπίζεται τις ενστάσεις και τις αιτιάσεις εναντίον του Οικουμενισμού. Το θέμα αυτό έχει για τον εν λόγω ιερέα προσωπικά βαθύτερα κίνητρα»
Η ανωτέρω πρόταση είναι ψευδής όλως διόλου. Ποτέ ο π. Νικόλαος δεν ισχυρίστηκε ότι στον αγώνα αυτόν είναι ο μόνος. Υπάρχουν εντός της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης, σπουδαίες προσωπικότητες με μεγάλο αντιοικουμενιστικό αγώνα, όπως για παράδειγμα, ο σεβαστός καθηγητής της θεολογικής του ΑΠΘ, πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης.
Ο ίδιος ο π. Νικόλαος, δεν έκρυψε ποτέ, πως εμπνευστής και οδηγός του είναι ο γέροντας Αγάθωνας της Ι. Μ. Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
Σε καμία περίπτωση ο π. Νικόλαος, δεν υπερασπίζεται τις ενστάσεις και τις αιτιάσεις εναντίον του Οικουμενισμού, υπερασπίζεται την αλήθεια της Ορθοδόξου Πίστεως καταδικάζοντας την πλάνη του Οικουμενισμού.
Είναι εντυπωσιακό πόσο δυσκολεύεται ο συγγραφέας της απάντησης ακόμα και να βρει τις κατάλληλες λέξεις για την καταδίκη του Οικουμενισμού.
Όσον αφορά στα βαθύτερα προσωπικά κίνητρα που αποδίδονται στον π. Νικόλαο, σας παραπέμπουμε στο έσχατο τέχνασμα της “Εριστικής διαλεκτικής”του A. Schopenhauer, (εκδ. PRINTA 2006 σ.93):
“..Αν αντιληφθούμε πως ο αντίπαλος υπερτερεί και υπάρχει κίνδυνος να θεωρηθεί οτι δεν έχουμε δίκιο, αρχίζουμε τις κατά πρόσωπον επιθέσεις, τις προσβολές, τις μικροπρέπειες. Οι επιθέσεις αυτές συνίστανται σε τούτο:αφήνουμε κατά μέρος το διαφιλονικούμενο ζήτημα (αφού σ’αυτό το επίπεδο έχουμε χάσει το παιχνίδι) και αναλωνόμαστε σε βολές κατά του αντιπάλου…”
Ερώτηση των 1052 2η: «Η ενέργειά σας να οδηγήσετε τον Πατριάρχη των Αρμενίων προς προσκύνηση στο Ιερό Βήμα των Ιερών Ναών Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και του Πολιούχου μας Αγίου Δημητρίου, είναι σύμφωνη με τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας και τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων ή οικουμενιστική καταδικαστέα ενέργεια;»
Απάντηση Ι.Μ.Θ 2η: ……………………………….(Καμία)
Σχόλιό μας: Κατασκανδαλίστηκαν οι συνειδήσεις των πιστών, ακόμα και των κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως, από την πράξη αυτή του Παναγιωτάτου. Πολλοί αισθάνθηκαν πως άλλος ένας “φαεινός πύργος της Ελληνορθόδοξης παραδόσεώς μας”, κατέρρευσε και παραδόθηκε στον Οικουμενισμό.
Δεν πρέπει να λησμονεί ο Παναγιώτατος πως είναι ο συνεχιστής του μακαριστού Παντελεήμονος Χρυσοφάκη, που κυριολεκτικά “έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά” όταν με γενναιότητα αρνήθηκε στον Οικουμενικό Πατριάρχη την διεξαγωγή οικουμενιστικής συναντήσεως κορυφής, “των τριών μονοθεϊστικών Θρησκειών”, εντός της Μητροπολιτικής του περιφερείας (στη μονή Βλατάδων). Η Παναγία, για τον λόγο αυτόν τον δέχτηκε στην αγκάλη Της· λίγους μήνες μετά άφησε την τελευταία του πνοή στο περιβόλι της! Ο οσιακός του θάνατος αποτελεί για τους Θεσσαλονικείς, επιβράβευση για τη γενναία του στάση έναντι του Οικουμενισμού.
Ερώτηση των 1052 3η: «με βάση ποιές αποφάσεις και ποιούς Ιερούς κανόνες ο π. Νικόλαος δεν αναλαμβάνει πλέον εφημερία, του απαγορεύτηκαν η πολύωρη προσκομιδή, οι αγρυπνίες, το κήρυγμα, η χρήση του Ενοριακού Κέντρου και η χρήση του Ναού;»
Απάντηση Ι.Μ.Θ. 3ηα: «Στον π. Νικόλαο ,... ουδέποτε του απηγορεύθη ... να ιερουργεί, να ομιλεί , να εξομολογεί... Μέχρι στιγμής ήταν και είναι υποχρεωμένος , ως τακτικός εφημέριος του Ι.Ν. Προφήτη Ηλία να μεταβαίνει καθημερινώς να τελή τις ιερές ακολουθές και τα ιερά Μυστηρια... και να μην αναμένει την «εφημερία» του. Δηλαδή μία εβδομάδα τον μήνα δια να παρουσιασθεί στον Ιερό Ναό. Τίποτα από αυτά δεν του απηγορεύθη. ..»
Οι αναγνώστες της εφημερίδας σας δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν από πρώτο χέρι όσα διαδραματίζονται τον τελευταίο χρόνο στον Ι. Ν. Προφήτη Ηλία Άνω Πόλης. Το ποιός είναι ο π. Νικόλαος, αν είναι φιλακόλουθος και μαχητής ιερέας ή απλός δημοσιοϋπαλληλίσκος ή καριερίστας, το ξέρουν οι ενορίτες του, τα πνευματικά του τέκνα και οι χιλιάδες ζώντες και κεκοιμημένοι αδελφοί, που προσκόμιζε ολοχρονίς σε κάθε Θεία Λειτουργία, σε κάθε αγρυπνία από τις δύο ή τρείς εβδομαδιαίως, σε κάθε ολονυχτία ή πανυχίδα σε Δεσποτικές, Θεομητορικές και μεγάλες εορτές.
Άλλοι έπρεπε να κληθούν να απολογηθούν για την «εφημερία». Οι ίδιοι που “κατήργησαν” τους όρθρους και τους εσπερινούς των καθημερινών, να απολογηθούν και για την καμπάνα που σιωπά. Οι ίδιοι που συκοφαντούν, υπονομεύουν ειρωνευόμενοι τον π. Νικόλαο και εμάς.
Πάντως μένουν αναπάντητα τα ερωτήματα γιατί δεν του επιτρέπεται να τελεί αγρυπνίες, να ομιλεί εντός του πνευματικού κέντρου ή εντός του Ναού και να κηρύττει. Επίσης δεν κατανοούμε γιατί ο Παναγιώτατος επιμένει στο ότι η εφημερία την οποία ζητά ο πατήρ, είναι όλο και όλο μία εβδομάδα τον μήνα. Με απλά μαθηματικά καταλαβαίνει κανείς εφόσον είναι δύο οι ιερείς, πως πρόκειται για δύο εβδομάδες κανονικής εφημερίας και δύο εβδομάδες βοηθητικής.
Απάντηση Ι.Μ.Θ. 3η β: « “Δημιουργεί εμφανώς πλέον σύγχυση και διάδοση ψευδών ειδήσεων προς τους πιστούς και μάλιστα δια του διαδικτύου. Συγκεκριμένα του έχει αποσταλεί έγγραφη « Κλήση προς απολογία» για όσα έχει δημοσίως και δυσφημιστικώς διαπράξει μέσω του διαδικτύου και με δημοσιεύματα στον τύπο, όχι μόνον εναντίον του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης αλλά και εναντίον του Παν. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, καθώς και εναντίον άλλων Σεβ. Μητροπολιτών της Εκκλησίας μας».
Εδώ σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και παραδινόμαστε στον συντάκτη του κειμένου. Σας έχει τύχει ποτέ αγαπητέ εκδότα, να σας αποδίδουν την διάπραξη ενός εγκλήματος χωρίς όμως να σας αποκαλύπτουν την πράξη με την οποία τελέσατε το έγκλημα; Να σας καλεί ο εισαγγελέας και να σας λέει: «Απολογήσου γιατί εξύβρισες». Να ρωτάς “ποιόν”; να μη σου λέει. Να ρωτάς “πότε”; καμία απάντηση. Να ρωτάς “μα ποιός σας το κατήγγειλε”; να σου λέει, “να μη σε νοιάζει”. Αυτό κ. εκδότα δεν είναι δικαιοσύνη, είναι τραγέλαφος.
Η δε περιβόητη κλήση σε απολογία με τις τόσο σοβαρές πλην όμως αστήρικτες κατηγορίες, όπως ήταν φυσικό, τέθηκε στο αρχείο. Προκαλούμε ακόμη και σήμερα από τις στήλες της έγκριτης εφημερίδος σας, να προσκομιστούν τα στοιχεία εκείνα επί τη βάσει των οποίων στοιχειοθετήθηκαν οι κατηγορίες της απολογίας. Προκαλούμε την μητρόπολη Θεσσαλονίκης και προσωπικά τον Παναγιώτατο μητροπολίτη κ. Ἀνθιμο, να δημοσιεύσει ή να μας αποστείλει τα υποτιθέμενα δημοσιεύματα του π. Νικολάου στο διαδίκτυο, με τα οποία συκοφαντεί και δυσφημίζει τον μητροπολίτη του ή τον οικουμενικό πατριάρχη ή άλλους αρχιερείς. Φρονούμε πως αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από μια αισχρή κατασυκοφάντηση προς το πρόσωπο του πατρός από πλευράς μητροπόλεως. Με τέτοιες αστήρικτες κατηγορίες προσπάθησε να δημιουργήσει φάκελλο κατηγοριών και απέτυχε. Και ενώ η υπόθεση έκλεισε άδοξα για την μητρόπολη,συνεχίζει ο Παναγιώτατος να ισχυρίζεται την ύπαρξη ανύπαρκτων δημοσιευμάτων!
Θα ήταν ευτύχημα τόσο για τον π. Νικόλαο όσο και για την Ιερά μας Μητρόπολη αν η αρχειοθέτηση της υπόθεσης, σημάνει και την λήξη του ιδιότυπου διωγμού κατά του π. Νικολάου που εμείς επιμένουμε ότι υπάρχει.
Όμως η ομολογία της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης ότι πίσω από την πειθαρχική δίωξη του π. Νικολάου κρύβονται ο Οικουμενικός Πατριάρχης και άλλοι Μητροπολίτες της Εκκλησίας μας, δε μας ενθαρρύνει πως θα έχουμε θετικές εξελίξεις.
Εμείς είμαστε με το δίκαιο και προετοιμαζόμαστε για τον πόλεμο της λάσπης και της κατασυκοφάντησης κατά του π. Νικολάου , του στενού του περιβάλλοντος και ημών των ιδίων, ελπίζοντες πάντοτε στο Θεό να μη “..εισενέγκη ημάς εις πειρασμόν..”.
Μεγάλο μέρος της απάντησης της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης αναλίσκεται στο τυπικό μέρος της συλλογής των υπογραφών της επιστολής και του τρόπου με τον οποίο αυτή παραδόθηκε στην Μητρόπολη.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν στην περίπτωση της συλλογής εκατομμυρίων υπογραφών επί μακαριστού Χριστοδούλου για τις ταυτότητες, όσοι υπογράψαμε πήγαμε και σε κάποιο Κ.Ε.Π. για θεώρηση του γνησίου της υπογραφής;
Όταν η Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης, προσκόμισε υπογραφές των κληρικών της για να εκφράσει την δικαία αντίθεσή της στην ίδρυση του τμήματος Ισλαμικών σπουδών στη θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. τις προσκόμισε θεωρημένες μία προς μία;
Κυκλοφορούν δε εντονώτατες φήμες, πως εντέλλονται κληρικοί της Ι.Μ.Θ. να προσέλθουν και να υπογράψουν κάποιο χαρτί “για τον παπα Νικόλα”, να υποψιαστούμε πως τους στέλνετε όλους και να θεωρήσουν το γνήσιο της υπογραφής τους;
Δεν είναι τίποτε άλλο από την απεγνωσμένη προσπάθεια της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης να δημιουργήσει εντυπώσεις. Απογοητευτικό.
Όσον αφορά δε το γεγονός ότι δεν είναι όλοι όσοι υπογράφουν την επιστολή ενορίτες του προφήτη Ηλία, αυτό είναι δεδομένο. Έχουμε εξαρχής τονίσει πως οι υπογράψαντες είναι ενορίτες αλλά όχι μόνο. Είναι και πνευματικά παιδιά αλλά και ακροατές των ομιλιών του Πατρός Νικολάου.
Εν τέλει θα περιμέναμε, ο επί δύο φορές υποψήφιος για Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης μας, να έχει ένα περισσότερο ευρύ πνεύμα και μια πνευματική αγκαλιά μεγαλύτερη από τα στενά όρια της Μητροπόλεώς του, για ένα θέμα όπως η παναίρεση του οικουμενισμού που αφορά ολόκληρη την Ορθοδοξία.
Αφήσαμε στο τέλος το παρακάτω κείμενο με το οποίο κλείνει η απάντηση της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης:
« Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος όπως και έκαστος Επίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, κατά την χειροτονία του εις Επίσκοπον, έδωσε ενώπιον της Εκκλησίας , την ομολογία του περί της αποδοχής των Αγίων Γραφών, των Ιερών Κανόνων των αγίων Οικουμενικών Συνόδων και των Αγίων Πατέρων. Πιστεύουμε οτι τούτο καθίσταται σαφές και δεν χρειάζεται οιονδήποτε σχολιασμό.»
Εμείς επειδή συμφωνούμε με το ως άνω κείμενο, το οποίο είναι απολύτως σαφές και δεν χρειάζεται κανέναν απολύτως σχολιασμό, αποφασίσαμε αντί σχολιασμού να τοποθετηθούμε με ένα πιθανό θεατρικό σενάριο, (ή θεατρικό του παραλόγου), στο οποίο όλοι οι κατηγορούμενοι στο τέλος θα αθωώνονται λόγω της προηγούμενης ομολογίας τους στην Πατρίδα ή το Σύνταγμα ή την Αγία Τριάδα.
Σκηνή πρώτη: Υπουργός από μίζες εξοπλιστικών προγραμμάτων απέκτησε περιουσία που μπορεί να μετρηθεί σε ποσοστό του ΑΕΠ αλλά προ της αναλήψεως των καθηκόντων του, σε κάθε ορκωμοσία της κυβερνήσεως ομολογούσε πίστη εις το σύνταγμα.
Ετυμηγορία: Αθώος
Σκηνή δεύτερη: Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού πρόδωσε στον εχθρό, άκρως απόρρητα στρατιωτικά μυστικά. Αλλά εφόσον προ της ονομασίας του σε Αξιωματικό, 25 χρόνια πριν ορκίστηκε να φυλάσσει πίστη εις την Πατρίδα.
Ετυμηγορία: Αθώος
Σκηνή Τρίτη: Ορθόδοξος Πατριάρχης, Αρχιερέας, Κληρικός ή Μοναχός που “κηρύττει αίρεση γυμνή τη κεφαλή”, αναγνωρίζοντας ιερωσύνη, χάρη και εκκλησιαστικότητα σε άλλες ομολογίες, αλλά προ 20, 30 ή 41 ετών κατά την χειροτονία του σε επίσκοπο ομολόγησε πίστη στην Ορθοδοξία.
Ετυμηγορία: Αθώος.
Αυλαία
(κάθε σχέση με πραγματικά πρόσωπα είναι τυχαία)
Υ.Γ. Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου