ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ωδή γ΄.  Ο  Ειρμός.

 

Ισχύν ο διδούς, τοις Βασιλεύσιν ημών Κύριος, και κέρας χριστών αυτού υψών, Παρθένου αποτίκτεται· μολεί δε προς το Βάπτισμα· διο πιστοί βοήσωμεν· ουκ έστιν Άγιος ως ο Θεός ημών, και ουκ έστι δίκαιος, πλην σου Κύριε.

 

Ερμηνεία.

 

Επειδή η Τρίτη Ωδή είναι ποίημα της Προφήτιδος Άννης, δια τούτο και ο Ιερός Μελωδός ερανίζεται εξ εκείνης το προοίμιον του παρόντος Ειρμού, και λέγει, ότι ο Κύριος, ο οποίος δίδει ισχύν και δύναμιν εις τους ευσεβείς ημών Βασιλείς: «Δώσει γαρ, φησίν, ισχύν τοις Βασιλεύσιν» (α΄ Βασιλ. β; 10)· και εκείνος όπου υψώνει και δοξάζει το κέρας: ήτοι την δύναμιν των χριστών αυτού, Βασιλέων δηλαδή και Ιερέων και Προφητών· τούτων γαρ τα τάγματα εχρίοντο υπό του Θεού δια του κέρατος του χρίσματος: «Υψώσει, φησί, κέρας χριστών αυτού· (α΄ Βασιλ. β: 10) Αυτός, λέγω, εγεννήθη από την Παρθένον κατά την παρελθούσαν εορτήν της κατά σάρκα Γεννήσεώς Του· τώρα δε κατά την παρούσαν των Φώτων εορτήν έρχεται από λόγου Του εις το να βαπτισθή εν τω Ιορδάνη ποταμώ. Όρα δε σοφίαν του Μελωδού· επειδή γαρ η ύψωσις είναι εναντία του βαπτίσματος, καθότι η μεν ύψωσις σημαίνει ανάβασιν, το δε βάπτισμα σημαίνει κατάβασιν· δια τούτο είπεν, ότι εκείνος ο Θεός, ο οποίος αναβιβάζει το κέρας των υπ΄ Αυτού κεχρισμένων, καταβαίνει σήμερον εις το ύδωρ και καταδύεται δια την ημών σωτηρίαν, ίνα δια της ιδικής του καταβάσεως αναβιβάση ημάς εις την αρχαίαν κατάστασιν. Ακολούθως δε λέγει, ότι πρέπει ημείς οι πιστοί να φωνάξωμεν προς τον τοιαύτα εργαζόμενον θαυμάσια Κύριον το λόγιον εκείνο της θεοπνεύστου Άννης: «Ουκ έστιν Άγιος, ως ο Κύριος, και ουκ έστι δίκαιος, ως ο Θεός ημών, και ουκ έστιν Άγιος πλην σου» (α΄ Βασιλ. β: 2).