ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ωδή  γ΄.  Ο  Ειρμός.

Όσοι παλαιών, εκλελύμεθα βρόχων, Βορών λεόντων, συντεθλασμένων μύλας, Αγαλλιώμεν, και πλατύνωμεν στόμα, Λόγω πλέκοντες, εκ λόγων μελωδίαν, Ω των προς ημάς, ήδεται δωρημάτων.

Ερμηνεία.

Με το παρόν Τροπάριον παρακινεί ο Μελωδός εις ευχαριστίαν και ύμνον Θεού εκείνους, οι οποίοι ελυτρώθησαν δια του αγίου Βαπτίσματος από τας παγίδας του διαβόλου, ή από τας σειράς των ιδικών των αμαρτιών: «Σειραίς, φησί, των εαυτού αμαρτιών έκαστος σφίγγεται» (Παρ. ε: 22)· και λέγει, «Όσοι ελυτρώθημεν από τα παλαιά δίκτυα και σχοινία του πονηρού εχθρού, επειδή τώρα κατά την σημερινήν ημέραν ετσακίσθησαν αι μύλαι: ήτοι τα οδόντια των παμφάγων λεόντων (των Δαιμόνων), όπου εδάγκανον ημάς και κατεσπάραττον, περί ων επροφήτευσεν ο Δαβίδ ειπών «Τας μύλας των λεόντων συνέθλασεν ο Κύριος» (Ψαλμ. νζ: 7), όσοι, λέγω, ελυτρώθημεν από αυτούς, ας χαίρωμεν και σκιρτώμεν και πλατύνωμεν το στόμα μας, όχι μόνον εναντίον των εχθρών μας, καθώς η προφήτις Άννα η της παρούσης Ωδής Ποιήτρια πρότερον έλεγεν «Επλατύνθη επ΄ εχθρούς μου το στόμα μου» (α΄ Βασ. β: 1), αλλά ας πλατύνωμεν το στόμα μας και εις ύμνον του ευεργέτου Θεού ημών, «Πλάτυνον, φησί, το στόμα σου, και πληρώσω αυτό» (Ψαλμ π: 11), πλέκοντες και προσφέροντες μελωδίαν λόγων εμμέτρων εις τον ενυπόστατον Λόγον του Θεού· διότι από όλα τα δώρα όπου εχάρισεν εις ημάς ο Θεός Λόγος, περισσότερον εις τούτο το δώρον χαίρει, το των λόγων δηλαδή, όταν τούτο αυτώ προσφέρωμεν· δια τούτο και περισσότερον από τα άλλα του ονόματα χαίρει να ονομάζεται Λόγος, κατά τον εν Θεολόγοις μέγαν Γρηγόριον.