Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας

Η ΠΡΩΤΗ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν ὀνομάζεται Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ εἶναι ἀφιερωμένη στὴν θριαμβευτικὴ ὁριστικὴ ἀναστήλωση τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, μετὰ τὸ πέρας τῆς φοβερῆς εἰκονομαχικῆς περιόδου (726-842). Οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅρισαν νὰ ἑορτάζεται αὐτὴ τὴν ἡμέρα ὁ θρίαμβος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὄχι μόνον ἐπειδὴ συμπίπτει χρονικὰ μὲ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς ἀναστηλώσεως τῶν Εἰκόνων ἀπὸ τὴν Αὐγούστα ἁγία Θεοδώρα (19-2-842), ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσουν πώς, ὁ ὅποιος πνευματικός μας ἀγώνας, αὐτὴ τὴν ἱερὴ περίοδο, θὰ πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὴν ὀρθὴ πίστη μας, ὅπως τὴ διατηρεῖ στοὺς αἰῶνες ἀνόθευτη ἡ ἁγία μας Ὀρθοδοξία, ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Νὰ μᾶς ὑπενθυμίσουν ὅτι ψυχοσωματικὸ ἀγώνα κά- νουν καὶ ὀπαδοὶ ἄλλων πίστεων καὶ θρησκειῶν, ἴσως καὶ πιὸ αὐστηρό, ἀλλὰ ἀπόλυτα ἀνώφελο, διότι ἀπὸ τὶς ἀλλότριες πίστεις λείπει ἡ Θεία Χάρις, ἡ ὁποία ἀξιοποιεῖ τὴν προσπάθειά μας καὶ τὴ μεταστοιχειώνει σὲ ἁγιασμό, κάθαρση, φωτισμό, σωτηρία καὶ θέωση. Ἰδιαιτέρως μᾶς ὑπενθυμίζει στοὺς σύγχρονους δύστηνους χρόνους τὴν μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ὅταν μεγαλοσχήμονες κληρικοὶ καὶ θεολόγοι κηρύσσουν, «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», καταφανῶς κακόδοξη ἐκκλησιολογία. Ὅταν ὁμιλοῦν γιὰ «διηρημένη Ἐκκλησία» καὶ ἀποκαλοῦν τὶς αἱρέσεις ὡς «Ἐκκλησίες» καὶ τοὺς αἱρεσιάρχες ὡς κανονικοὺς ἐπισκόπους καὶ κληρικούς, τελώντας ἀνίερες συμπροσευχὲς μαζί τους! Ὅταν τέλος, «βλέπουν» σωτηρία καὶ στὶς θρησκεῖες τοῦ κόσμου, θεωρώντας τες ὡς «διαφορετικοὺς δρόμους πρὸς τὸ Θεό», συμπροσευχόμενοι μὲ τοὺς ἡγέτες τους καὶ ἀνταλλάσσοντες δῶρα μεταξύ τους! Εἴθε ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ νὰ μᾶς φωτίζει ὅλους μας, αὐτὴ τὴν ἁγία ἡμέρα καὶ πάντοτε, νὰ μένουμε ἑδραῖοι στὴν σώζουσα ὀρθόδοξη πίστη μας!

"O.T"