Ἀπό κάποιο δημοσίευμα μιᾶς συνεντεύξεως, πού ἐπιμόνως μοῦ ἐζητήθη, πιθανῶς, ὅπως ἐγράφη νά ἐδόθη ἡ ἐντύπωση ὅτι ὑποχωρῶ διά τήν σθενερή μου στάση κατά τό ἐπεισόδιο τῆς παρελθούσης Κυριακῆς στήν Μεγαλόπολη.
Αὐτό δέν εἶναι ἀληθές. Ἀντίθετα, ξαναλέγω, εὐχαριστῶ τόν Κύριό μου Ἰησοῦ Χριστό καί τήν Παναγία μου Δέσποινα, διότι μοῦ ἔδωσαν τήν δύναμη νά πῶ ἀλήθειες σέ ἄρχοντες, πού ἀπέβλεπαν στήν σωτηρία τους.
Δηλαδή, νά τούς πῶ ὅτι πρέπει νά ἐκκλησιάζονται τήν Κυριακή ἡμέρα, δίνοντας καλό παράδειγμα καί στόν εὐσεβῆ λαό μας.
Σέ ἐρώτημα ὅμως τῆς δημοσιογράφου ἄν θά περίμενα τούς ἐπισήμους σέ περίπτωση πού θά μέ εἰδοποιοῦσαν ὅτι θά ἀργοπορήσουν, ἀπάντησα θετικῶς ὅτι ναί, θά τούς περίμενα, παρατείνοντας τήν Θ. Λειτουργία καί δέν θά ἐδημιουργεῖτο κανένα πρόβλημα.
Καί στό ἄλλο ἐρώτημα τῆς δημοσιογράφου, ἄν ὁ ἔλεγχός μου ἀπευθύνθηκε εἰδικά σέ κάποια πρόσωπα ὁρισμένης παρατάξεως, εἶπα ὅτι ὄχι, γιατί ἡ Ἐκκλησία δέν ταυτίζεται μέ καμία πολιτική παράταξη καί ἐλέγχει τούς ἁμαρτάνοντες ἀπό τό ἕνα ἄκρο μέχρι τό ἄλλο τῶν πολιτικῶν κομμάτων, ὁποιοιδήποτε καί ἄν εἶναι αὐτοί.
Καί στό τρίτο πάλι ἐρώτημα τῆς δημοσιογράφου, ἄν θέλω νά ξανάρθουν στήν Μεγαλόπολη οἱ κληθέντες ἐπίσημοι, ἀπάντησα ὅτι βεβαίως θέλω καί θά παραθέσω μάλιστα καί τράπεζα φιλοξενίας γι᾽ αὐτούς.
Ἀλλά στήν τράπεζα τῆς ἀγάπης αὐτῆς θά λέγω – εἶπα – ὅλο γιά τόν Θεό, ὅτι ὑπάρχει Θεός καί ὅτι ἡ ζωή μέ τόν Θεό ἔχει νόημα καί περιεχόμενο, ἐνῶ μακρυά ἀπό τόν Θεό καί χωρίς Θεό ἡ ζωή εἶναι ἄνοστη καί βαρετή. Καί ὅτι μόνο μέ τόν Θεό θά δοῦμε προκοπή.
Αὐτά ὅμως πού εἶπα δέν σημαίνουν καθόλου ὑποχώρηση τῆς στάσεώς μου. Παρακαλῶ τόν Θεό νά μοῦ δίνει τήν Χάρη Του νά καθαρίζεται ἡ καρδιά μου ἀπό τά πάθη μου, ὥστε αὐτό πού λέγω καί κάνω νά εἶναι καθαρό, χωρίς ἐγωισμό, καί νά ἀποβλέπει μόνο καί μόνο στήν δόξα τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἁγίας Του Ἐκκλησίας.
Δέν ὑποχωρῶ λοιπόν καθόλου καί δέν ἀνακαλῶ τήν στάση μου οὔτε κανένα λόγο ἀπό ὅσα εἶπα.
Τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως καί τό τί πρέπει νά κάνουμε γιά νά εὐαρεστήσουμε τόν Θεό μας ἐμεῖς οἱ κληρικοί καί μάλιστα οἱ Ἐπίσκοποι πρέπει νά τά λέμε σέ ὅλους, καί στούς ἄρχοντες.
Νά τούς λέμε δηλαδή νά ἐξομολογοῦνται καί νά ἐκκλησιάζονται, γιά νά ἔχουν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στό ὑψηλό τους ἔργο.
Γιατί μερικοί ἀπό αὐτούς τούς ἄρχοντες – μερικοί λέγω – φέρονται μέ ἀσέβαστο τρόπο ἀπέναντί μας, οὔτε ξέρουν νά φιλήσουν τό χέρι Παπᾶ καί Δεσπότου καί ὅταν μᾶς ἐπισκέπτονται στά γραφεῖα μας οὔτε ξέρουν πῶς νά καθίσουν.
Ἐνώπιον τοῦ Ἐπισκόπου, τοῦ Ἀρχιερέα τοῦ Χριστοῦ, κάθονται διπλοπόδι καί μπορεῖ μάλιστα νά ζητήσουν καί τσιγαροθήκη.
Ἀσεβέστατοι ἄνθρωποι!... Καλή Σαρακοστή.
http://www.imgortmeg.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου