ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Ρημάτων σου, την φωνήν Γαβριήλ, την χαρμόσυνον, δεξαμένη, ευφροσύνης ενθέου πεπλήρωμαι χαράν γαρ μηνύεις, και χαράν καταγγέλλεις την άληκτον.

Ερμηνεία.

Με το Τροπάριον τούτο αποκρίνεται η Παρθένος προς τον Άγγελον, φανερώνουσα εις αυτόν την χαράν όπου έλαβεν εκ των λόγων του. Εγώ, λέγει, ω χαροποιέ Γαβριήλ, εγώ δεχθείσα με ευπείθειαν την χαρμόσυνον φωνήν των λόγων σου, εγέμισα όλη από ευφροσύνην, όχι κοσμικήν και σωματικήν, ήτις καταντά εις λύπην και πικρίαν ψυχής, ως λέγει ο Παροιμιαστής, «Τελευταία δε χαρά εις πένθος έρχεται» (Παρ. ιδ: 13), αλλά εγέμισα από ευφροσύνην ένθεον και πνευματικήν, ήτις προξενεί εις την ψυχήν ένα εκστατικόν ενθουσιασμόν· επειδή ήδη εκατάλαβα ότι εσύ ευαγγελίζεσαι εις εμέ μίαν χαράν θεϊκήν, και μίαν χαράν ατελεύτητον· τοιαύτη γαρ είναι η θεϊκή χαρά, όλη πεπληρωμένη· «Ίνα η χαρά υμών η πεπληρωμένη» (Ιω. ιστ: 24) όλη πνευματική· «Μετά χαράς Πνεύματος Αγίου» (α΄ Θεσ. α: 6) και όλη ατελεύτητος· «Και την χαράν υμών ουδείς αίρει αφ΄ υμών» (Ιω. ιστ: 22). Και καθώς ο Προφήτης Ιερεμίας είπε προς τον Θεόν «Και έσται ο λόγος σου εμοί εις χαράν» (Ιερ. ιε: 16) ούτω και ο ιδικός σου λόγος, ω Άγγελε, θέλει γένη εις εμέ χαρά και αγαλλίασις. Όθεν και ο Θεσσαλονίκης θείος Γρηγόριος πανηγυρίζων εις την εορτήν, ερμηνεύει διατί είπεν ο Άγγελος εις την Θεοτόκον να χαίρη· «Και χωρίον μεν ταύτην (την Παρθένον) θείων και ανθρωπίνων χαρίτων κατανοών ο Άγγελος, και δια πάντων κεκοσμημένην των χαρισμάτων του θείου Πνεύματος, κεχαριτωμένην ετύμως ανηγόρευσεν· ένοικον δε λαβούσαν ήδη κατιδών τον εν ω τούτων απάντων οι θησαυροί, και προκαθορών την άλυπον κυοφορίαν, και τον άνευ ωδίνων εσόμενον τόκον, προσευηγγελίσατο ταύτη χαίρειν».