Tου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ: Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

….Εἶναι ὄντως συγκλονιστικό καί φοβερό τό γεγονός αὐτό. Ὁ Πατριάρχης Ἀναστάσιος, ὁ ὁποῖος ἦτο φορέας αἱρέσεως μή κατεγνωσμένης, πρίν κατακριθῆ ὁ ἴδιος ἀπό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἐκβάλλεται διά ξύλων καί λίθων ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ὑπό ἁγίων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τελικά μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας θανατώνονται.  Αὐτή εἶναι ἡ τιμή διά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ ΙΕ΄ Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, μέ τήν ὁποία ἠξιώθησαν ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Δηλαδή τό νά καταταγοῦν μεταξύ τῶν ἁγίων καί ὁμολογητῶν καί νά εἶναι ἐσαεί πρότυπα πρός μίμησιν.

Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος.  Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας. 

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Tου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ: Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμ...":

Είναι, ή δεν είναι, επισκοποκεντρική η Εκκλησία ;

"Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος. Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας"

κχ
Τι θέλει να μας πει με αυτό το "Επισκοποκεντρική Εκκλησία" ο π. Ευθύμιος; Είναι η δεν είναι επισκοποκεντρική η Εκκλησία ;

Φυσικά και είναι, ανεξαρτήτως αν δεν είναι ο επίσκοπος Χριστοκεντρικός. Εις τύπον και τόπον Χριστού ευρίσκεται και αυτόν οφείλουν να μνημονεύουν οι ιερείς της επισκοπής του.

Εκτός αν θεωρεί εαυτόν φορέα του αγίου Πνεύματος και οσάκις λαλεί εκ του επισκοπικού του θρόνου, μας λέει όσα εκπορευόμενα ήκουσε εκ του πατρός και εκ του υιού, όπως ο Πάπας, κάνοντας αυτός τη σύνθεση. Οπότε πιστοί και Κλήρος, οφείλουν να πληροφορήσουν τον επίσκοπο ότι δεν ορθοτομεί την αλήθεια. Αν επιμείνει - οι προδιαγραφές δίνονται στην Καινή Διαθήκη - τότε έχουν υποχρέωση να τον καταγγείλουν και να παύσουν την μνημόνευση.

Τύπος και τόπος Χριστού σημαίνει δυνάμει και ενεργεία ενυπόστατη φανέρωση του Προσώπου της αληθείας και, τότε, ο επίσκοπος γίνεται πρόσωπο κατά Χάριν. Όχι όμως όταν υπεκφεύγει και επικαλούμενος χωρία της Αγίας Γραφής ή των εκκλησιαστικών πατέρων, δεν σχολιάζει όσα θλιβερά συμβαίνουν επί των ημερών του. Και το κυριότερο, δεν κάνει πράξη όσα οφείλει να πράξει.

Οι πιστοί αυτά τα γνωρίζουν, ίσως να υστερούν θεωρητικά και αυτά πρέπει να γίνονται όσο το δυνατόν κατανοητά, ώστε να είναι σαφώς δικαιολογημένη η απόρριψη εκείνων οι οποίοι ακυρώνουν τον βαρύ και επώδυνο θεσμικό τους τίτλο, τον τύπο και τόπο. Όχι να επωμίζονται το βάρος οι μικροί και ασήμαντοι του σώματος της Εκκλησίας.