Η Αγιότης του ιερού Αυγουστίνου.

Κύριε Διευθυντά,

Διάβασα σχόλιο του «Ορθοδόξου Τύπου» (15/6/1979) αναφερόμενο στον ιερό Αυγουστίνο, «του οποίου τη μνήμη επιτελεί η αγία μας Εκκλησία» στις 15 Ιουνίου. Ο  «Ο.Τ.» όμως τον Ιούνιο του 1967 είχε δημοσιεύσει άρθρον συνεργάτη του, ο οποίος πολύ σωστά υπεστήριζε πως «στη συνείδησι της Ορθοδόξου Εκκλησίας ποτέ ο Αυγουστίνος δεν υπήρξε άγιος. Απόδειξις ότι δεν αναφέρεται στα μηναία, που είναι το επίσημο αγιολόγιο της Εκκλησίας». Είναι γνωστό, κ. Διευθυντά, πως το όνομα του ιερού Αυγουστίνου μπήκε στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας επισήμως δια πρώτη φορά το έτος 1968 από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Μέχρι το 1968 ποτέ και καμμιά Ορθόδοξος Εκκλησία δεν ετίμησε τον Αυγουστίνο ως άγιο και γι΄ αυτό ούτε ναοί του υπήρχον, ούτε εικόνες του, ούτε ανεφέρετο στα αγιολόγια της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τούτο δε είναι φυσικό, διότι αν κάποιος σήμερα παραδέχεται π.χ. το «Φιλιόκβε», αυτό και μόνο τον καθιστά Φράγκο και όχι Ορθόδοξο. Ο Αυγουστίνος δυστυχώς υπήρξε, όπως πολύ σωστά παρατηρούν ο Ανδρούτσος, ο Τρεμπέλας, ο Καρμίρης, ο π. Μπιλάλης κ.ά., ο πατήρ του «Φιλιόκβε». Είναι δυνατόν επομένως ποτέ να είναι Ορθόδοξος; Και ένας μη Ορθόδοξος, είναι δυνατόν ποτέ να είναι άγιος;  Εκείνοι ασφαλώς, οι οποίοι έχουν συμφέρον να αναγνωρισθούν ως άγιοι πρόσωπα όχι Ορθόδοξα, αλλά αιρετικοί είναι οι οικουμενισταί, διότι έτσι εξυπηρετείται καλλίτερα η παναίρεσις του Οικουμενισμού. Θέλω να ελπίζω ότι και σεις αλλά πολύ περισσότερο η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ενώπιον της οποίας εκρεμεί σχετική αναφορά και υπόμνημα περί του θέματος της αγιοποιήσεως του ιερού Αυγουστίνου, θα ίδητε το σοβαρό τούτο θέμα με την προσήκουσα προσοχή και με αποκλειστικό γνώμονα την αγάπη και αφοσίωσι στην Ορθόδοξη Παράδοσι.

Μετά τιμής,

Ι. ΑΘΩΝΙΤΗΣ.


Σχόλιο του αδελφού μας Κυπριανού Χριστοδουλίδη: 

Ερώτηση : Μήπως είναι καιρός να καταλάβουμε ότι το "ξήλωμα" κάποιων ιερών πατέρων της Εκκλησίας - άσχετα αν αποκλήθηκαν άγιοι - μας οδηγεί και στο "ξήλωμα" της Θεολογίας προς ώφελος της σχεσιτικής, συναφειακής και μεταπατερικής, ακαδημαϊκής θεολογίας ;

Αν αρχίσουμε να ψάχνουμε με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο τι γράφει εδώ, τι γράφει εκεί, τι γράφει παρ΄ εκεί, ο κάθε πατέρας τις Εκκλησίας, δεν θα δυσκολευτούμε να τους βγάλουμε όλους άχρηστους.

Αλλά το θέμα δεν είναι, τι γράφει ο ένας και τι γράφει ο άλλος, σε κάποιες υπο-παραγράφους. Είναι αν συμφωνούν εν συνόλω τα γραπτά τους α) με την Αγία Γραφή και β) με το Δόγμα της Α΄ και Β΄ Οικουμενικής, καθώς και των υπολοίπων.

Όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται σήμερα, είναι προκειμένου να φανεί ότι ο τάδε και ο δείνα άγιος, δεν ήταν και τόσο "άγιος" σύμφωνα με τα νεώτερα στοιχεία της εργαστηριακής θεολογίας. Το αμέσως επόμενο βήμα είναι "Forget Church, Follow Jesus". Πάει και το Χριστός. Το κενό θα καλύψει ο απόλυτος ανθρωποκεντρικός Μονοφυσιτισμός (ανθρωπιά του ανθρώπου), που βρίσκεται σε μόνιμη αντιπαράθεση με τον απόλυτο θεοκεντρικό Μονοφυσιτισμό ( : "άπειρο το θείο και ακατάληπτο", αν θέλουμε να βγάλουμε άχρηστο, θεέ μου συγχώρα, και τον άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό).

Σε λίγο, καθόλου απίθανο, να δουν το φως της δημοσιότητας κρυμένες και απόκρυφες ερωτικές επιστολές των τιμωμένων, που είχαν ανταλλάξει στα νειάτα τους με φιλενάδες, ή δεν ξέρω τι άλλο θα ανακαλύψει το εργαστήριο.

Είναι σοβαρά πράγματα αυτά ;