ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Υπέρ έννοιαν συλλαβούσα Θεόν, Της φύσεως θεσμούς έλαθες Κόρη, Συ γαρ εν τω τίκτειν τα μητέρων διέδρας, Ρευστή φύσις περκαθεστηκεία· όθεν επαξίως ακούεις· Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Ερμηνεία.

Ω Κόρη, λέγει, Μαρία, συ συλλαβούσα Θεόν ασπόρως και υπέρ έννοιαν, ελησμόνησες: ήτοι υπερέβης τους όρους και νόμους της φύσεως· διότι εσύ, όταν εγέννησας τον Θεόν Λόγον, διέφυγες τα ίδια των Μητέρων, και μ΄ όλον ότι είσαι φύσις ρευστή: ήτοι ανθρωπίνη και παθητή και φθαρτή· ίδιον γαρ των Μητέρων είναι, όταν γεννήσουν παιδίον, να μη μείνουν πλέον παρθένοι, αλλά να φθείρουν και να χάνουν την παρθενίαν. Δια τούτο συ ως υπέρ φύσιν γεννήσασα, επαξίως ακούεις τόσον παρά του Αγγέλου, όσον και παρά πάντων των πιστευόντων τω τόκω σου. Τι δε ακούεις; «Χαίρε, κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σου». Τα αυτά με τον Μελωδόν πανηγυρίζει και ο Ιεροσολύμων Σωφρόνιος· «Πάσαι μεν γαρ αι γυναίκες Μητέρες γινόμεναι, πρώτον ανδράσι συνέρχονται, και τότε Μητέρες προέρχονται (ήτοι γίνονται)· συ δε Παρθένος τηρουμένη και μένουσα, Μήτηρ εκ θείου γενήση θελήματος. Άλλην επί σοι Θεός καινουργήσει την σύλληψιν· άλλην επί σοι Θεός την απότεξιν δείξει· αδυνατεί γαρ αυτώ το παράπαν ουδέν ων αν εθελήσειε ποιείν· αλλ΄ έργον ευθέως το θέλημα γίνεται, κτισμάτων αυτώ μηδενός αντιπίπτοντος, ων εργάτης εστί δυνατώτατος».