Πίστευσόν μοι, ω νεανία, ότι η τέχνη του Ασκληπιού, του Γαληνού, και των λοιπών
σοφών ιατρών, τους οποίους λέγεις, μικράν βοήθειαν δύναται να δώση εις εκείνους
που την σπουδάζουν. Ο δε αληθής Θεός είναι Εις, ο Ιησούς Χριστός, εις τον
οποίον, εάν πιστεύσης εξ όλης καρδίας σου, θέλεις ιατρεύει πάσαν νόσον χωρίς
κανέν ιατρικόν βότανον, μόνον με την χάριν Εκείνου, όστις εκαθάρισε λεπρούς,
δαιμονιώντας εθεράπευσεν, αιμορροίας και έτερα δυσίατα πάθη ιάτρευσε, και απλώς
ευκολώτερον ήθελε μετρήσει τις την άπειρον άμμον της θαλάσσης και τους αστέρας
του ουρανού, παρά του Χριστού τα θαυμάσια. Αλλά και τώρα καθ’ εκάστην
ευρίσκεται πλησίον των δούλων του και τους βοηθεί, και κάμνουν σημεία και
τέρατα μεγαλύτερα, από όσα Εκείνος ετέλεσε. Μετά δε ταύτα τους κάμνει και
κληρονόμους της βασιλείας του.
Εν μια δε των
ημερών, ερχόμενος από τον διδάσκαλόν του, ο Άγιος Παντελεήμων, εύρεν εν τη οδώ
παιδίον, το οποίον εδάγκασεν έχιδνα και έκειτο νεκρόν, το δε θηρίον ίστατο
πλησίον του. Ταύτα ιδών ο Παντολέων(ο Άγιος Παντελεήμων), ενεθυμήθη του
Ερμολάου τους λόγους ( ο Άγιος Ερμόλαος, ο Ιερεύς της εν Νικομηδεία Εκκλησίας),
και έλεγε κατά διάνοιαν ότι : εάν πληρώση ο Χριστός τούτόν μου το ζήτημα, να
αναστηθή το παιδίον και να θανατωθή το θηρίον, άλλην απόδειξιν και πίστωσιν δεν
ζητώ εις όσα ο τίμιος γέρων με εδίδαξεν, αλλά γίνομαι χριστιανός πάραυτα. Ποιήσας
τότε προσευχήν, αυτήν την ώραν το μεν παιδίον ανέστη ως από ύπνου, ο δε όφις
διερράγη και απώλετο.(Μέγας Ορθόδοξος Συναξαριστής τόμος Α σελ. 524).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου