Ὄντως τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐστώς ἐν τόπω ἁγίῳ!

Σήμερα (25 Μαΐου) στά Ἱεροσόλυμα – καί ἐνῶ ἡ Ἑλλάδα ζεῖ στόν πυρετό τῶν Εὐρωεκλογῶν πού διενεργοῦνται αὐτή τήν ἡμέρα καί κατά τίς ὁποῖες διακυβεύεται μία ἄλλη προδοσία, αὐτή τῆς Πατρίδος μας- πενήντα χρόνια μετά, ἑορτάζεται ἐκεῖνο τό ἀποτρόπαιο γεγονός. Καί ὄχι ἁπλά ἐορτάζεται, ἀλλά ἀνανεώνεται! Καί ἔτσι ἐπαναλαμβάνεται ἡ ἴδια προδοσία! Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, μάλιστα κατόπιν ἰδικῆς του προτάσεως πού ἔγινε ἀσμένως ἀποδεκτή ἀπό τόν νέο Πάπα τῆς παλαιᾶς Ρώμης, συναντᾶται στά Ἱεροσόλυμα μέ τόν περιβόητο Φραγκίσκο σέ ἀνάμνηση ἐκείνου τοῦ γεγονότος. Ἀποκορύφωμα θά εἶναι, κατά τό δημοσιευθέν πρόγραμμα, ἡ συμπροσευχή τῶν δύο ἡγετῶν καί ὄχι μόνον ἐνδεχομένως, ἐντός τοῦ πανιέρου Ναοῦ τῆς  Ἀναστάσεως και ἔμπροσθεν τοῦ Παναγίου Τάφου! Ὄντως τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐστώς ἐν τόπω ἁγίῳ!

Ὀ δεδηλωμένος σκοπός τους εἶναι ἡ ἕνωση! Δηλαδή, γιά νά μή κοροϊδευόμαστε, ἡ προδοσία!

Σήμερα, ὅμως, ποιός ἀντιδρᾶ; Ποιός διαμαρτύρεται; Σχεδόν, κανείς! Καί αὐτό συμβαίνει διότι ὁ ἐξωμότης Βαρθολομαῖος, μαζί μέ ὅλο τό συνάφι του κατόρθωσαν, συνεργείᾳ τοῦ πονηροῦ, νά βασιλεύει παντοῦ ἡ ἀδιαφορία, ὁ φόβος καί ἡ πλάνη! Καί ἐπιπλέον νά ἰσχύει γιά τούς περισσοτέρους τό φαινόμενο τοῦ Μιθριδατισμοῦ! Ἡ ἐξοικείωση δηλαδή μέ τό δηλητήριο τῆς ἀποστασίας, λόγῳ τῶν ὀλίγον κατ’ ὀλίγον λαμβανομένων δόσεών του! Λίγο-λίγο καί σιγά-σιγά, ἐμπρός-πίσω μέ δηλώσεις καί ἀνασκευές, μέ ἀποκαλύψεις καί δικαιολογίες γιά ἀφελεῖς καί ἀσχέτους, ἐκεῖνο πού σέ ἄλλες ἐποχές θά προκαλοῦσε στούς ὀρθοδόξους ὅπου γῆς ἱερή ἀγανάκτηση καί ἐπανάσταση μέχρι μαρτυρίου καί αἱματοχυσίας, κατορθώθηκε σήμερα νά περνᾶ «ἀβρόχοις ποσί»!

Καί ἀναριωτιέται κανείς τί ἀπομένει γιά νά διαλυθεῖ τό πᾶν; Τί κάνουν οἱ ταχθέντες ὡς σκοποί καί φύλακες τῆς Ὀρθοδοξίας Ποιμένες καί Θεολόγοι;

Σήμερα, τῆ ἐνόχῳ ἀνοχῆ καί θεομισήτω σιωπῆ τῶν ἀνωτέρω, ἡ Ὁμολογία τῆς Πίστεως ἀργεῖ. Ἀργεῖ το Εὐαγγέλιον! Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες καί Ὁμολογητές τῶν Συναξαρίων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ φαντάζουν ἀλλόκοτες προσωπικότητες γιά τούς συγχρόνους ὀρθοδόξους! Ὑποσυνειδήτως ὅλοι αὐτοί πλέον ἐκλαμβάνονται ὡς μουσειακό εἶδος παλαιῶν ἐποχῶν, δημιούργημα ἀφελῶν καί περιττῶν ἀντιλήψεων! Ἡ σχετική διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων κατά τῶν αἱρέσεων φαντάζει «κατανοητή» μόνον ὑπό τίς εἰδικές συνθῆκες ἐκείνου τοῦ καιροῦ καί δέν νοεῖται νά τίθεται θέμα ἐφαρμογῆς της στή σύγχρονη ἐποχή!