O Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου, π. Γεώργιος Τσέτσης, σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ στις 21/4/2006, δήλωσε ουσιαστικά ότι το Άγιο Φως είναι απάτη και όσοι πιστεύουν στη θαυματουργική προέλευσή του είναι εν ολίγοις ημιμαθείς και κορόιδα.

Ο Ν. Δήμου, ο π. Τσέτσης και το Άγιο Φως

Χαράλαμπος Άνδραλης

Πολύς θόρυβος δημιουργήθηκε από την τελευταία επίθεση του Ν. Δήμου, στελέχους του «ποταμιού», κατά της Εκκλησίας και ειδικότερα κατά του Αγίου Φωτός. Τα γραφόμενα του πρώην χουντικού συγγραφέα, κάθε άλλο παρά έκπληξη προκαλούν. Ο γηραιός πολιτευτής ακολουθεί την πεπατημένη οδό του αντιχριστιανισμού, που όπως φαίνεται από τα πρόσφατα θλιβερά παραδείγματα των βουλευτών Ρεπούση και Τατσόπουλου, έχει ευεργετικά πολιτικά αποτελέσματα, με τον θόρυβο που δημιουργείται γύρω από τις δηλώσεις τους.

Εκείνο όμως που δημιουργεί ιδιαίτερη εντύπωση στους χριστιανικούς και όχι μόνο κύκλους, είναι ότι πολύ πριν την εμφάνιση στο προσκήνιο των δεδηλωμένων αντιεκκλησιαστικών προσώπων, η άρνηση της θαυματουργικής προέλευσης του Αγίου Φωτός εκφράστηκε από επίσημα εκκλησιαστικά χείλη!

Συγκεκριμένα, ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου, π. Γεώργιος Τσέτσης, σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ στις 21/4/2006, δήλωσε ουσιαστικά ότι το Άγιο Φως είναι απάτη και όσοι πιστεύουν στη θαυματουργική προέλευσή του είναι εν ολίγοις ημιμαθείς και κορόιδα.

Ο εν λόγω κληρικός αναφέρει στο άρθρο του μεταξύ άλλων τα εξής: «Υπάρχει, αιώνες τώρα, διάχυτη η πεποίθηση στον ευσεβή μεν, αλλά θεολογικά και λειτουργικά απαίδευτο ορθόδοξο πιστό, που ψάχνει για «θαύματα» προκειμένου να πληρώσει το πνευματικό του κενό, ότι κατά την τελετή αφής το Άγιον Φως κατέρχεται θαυματουργικά «ουρανόθεν» για να ανάψει την λαμπάδα του Πατριάρχου.

Όπως όμως αναφέρει ο διαπρεπείς καθηγητής Κωνσταντίνος Καλοκύρης στο περισπούδαστο σύγγραμμά του «Το Αρχιτεκτονικό Συγκρότημα του Ναού της Αναστάσεως Ιεροσολύμων και το Θέμα του Αγίου Φωτός» πρόκειται για έναν θρύλο, ο οποίος καλλιεργήθηκε στους Άγιους Τόπους μετά την εισβολή των σταυροφόρων και μέσα στα πλαίσια της διαμάχης Ορθοδόξων Λατίνων και Αρμενίων, που ο καθείς διεκδικούσε δι’ εαυτόν το προνόμιο του «λαμβάνειν εξ ουρανού» το ανέσπερο Φως!»

 Η θέση του αυτή, πέρασε στα ψιλά γράμματα, ενώ επίσημα το Οικουμενικό Πατριαρχείο ουδέποτε αναφέρθηκε στο θέμα, αφήνοντας με τη σιωπή του να εννοηθεί ότι είναι σύμφωνο με τις απόψεις του λόγιου ιερέως, ο οποίος ως γνωστόν αποτελεί έναν από τους στενότερους συνεργάτες του Οικουμενικού Πατριάρχη.

Οι χιλιάδες προσκυνητών κάθε χρόνο, που φθάνουν από όλα τα μέρη του κόσμου στους Αγίους Τόπους, πληροφορούνται από τους αγιοταφίτες πατέρες, οι οποίοι με προφανή κίνδυνο της ζωής τους, κρατούν τα πανάγια προσκυνήματα, μέσα σε χώρες εχθρικές, ότι το Άγιο Φως θαυματουργικά κατέρχεται στο κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου, από όπου εξέρχεται ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων με αναμμένες λαμπάδες.

Με τη θέση του λοιπόν αυτή, ο σεβαστός ιερέας, προσβάλλει κατάφορα τους αγιοταφίτες μοναχούς και εν γένει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, παρουσιάζοντάς τους ως κοινούς απατεώνες!

Προσβάλλει και προσωπικά τον ίδιο τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, ο οποίος το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου, αναγκάζεται να υποστεί σωματικό έλεγχο από τις ισραηλινές αρχές, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι δεν φέρει μαζί του οτιδήποτε θα μπορούσε να δημιουργήσει το φαινόμενο της φωτιάς.

Προσβάλλει τους χιλιάδες προσκυνητές που ιδίοις όμμασι έχουν δει και καταμαρτυρήσει την κάθοδο πύρινων σφαιρών κατά τη διάρκεια της αφής του Αγίου Φωτός.

Προσβάλλει τα εκατομμύρια Ορθοδόξων πιστών, από τη Νέα Ζηλανδία μέχρι το Λός άντζελες και από τη Φινλανδία μέχρι τη Νότιο Αφρική, οι οποίοι με λαχτάρα περιμένουν να κάψει τις λαμπάδες τους η Φλόγα που κατήλθε εξ ουρανού στον τόπο όπου αναστήθηκε ο Χριστός.

Προσβάλλει επίσης και το Ορθόδοξο Αγιολόγιο, το οποίο συγκαταλέγει μεταξύ των Μαρτύρων της Πίστεως τον Άραβα Εμίρη Χότζα Τούνομ, ο οποίος το έτος 1579 αναφώνησε ότι «ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός» από το διπλανό στο Ναό της Αναστάσεως τζαμί, όταν είδε το Άγιο Φώς να σχίζει την κολώνα του Ναού και να αναπαύεται στη λαμπάδα του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, τη στιγμή που οι Αρμένιοι Μονοφυσίτες είχαν καταλάβει το Ναό της Αναστάσεως, αναμένοντας ματαίως να κατέλθει στον αιρετικό επίσκοπο το Άγιο Φως.

Επιπλέον, όπως είναι καταφανές και μέσα από τις κάμερες που καλύπτουν το γεγονός, όσοι προσκυνητές βρίσκονται την στιγμή εκείνη στον Πανάγιο Τάφο ακουμπάνε τη Φλόγα χωρίς να καίγονται, ενώ την τοποθετούν ακόμα και στα πρόσωπα και στα γένια τους! Όλα αυτά, σαφώς δεν εξηγούνται με τη λογική των επηρμένων «διαβασμένων»…

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο π. Τσέτσης προκαλεί το δημόσιο ορθόδοξο αίσθημα. Σε πρόσφατο άρθρο του, προκειμένου να μας πείσει ότι υπάρχουν εκκλησιαστική υπόσταση και μυστήρια στον παπισμό, παρουσίασε διαστρεβλωμένα τις θέσεις του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, αποκρύπτοντας εσκεμμένα τα όσα φοβερά ανέφερε ο Άγιος για την πλάνη του παπισμού, όταν πείσθηκε ότι ο Πάπας παραμένει αμετακίνητος και αμετανόητος.

Παρατηρώντας την όλη οικουμενιστική πορεία του π. Τσέτση και τον δογματικό μινιμαλισμό που πεισματικά προσπαθεί να διαδώσει, μπορούμε να υποψιασθούμε τον λόγο για τον οποίο ο συγκεκριμένος κληρικός καταφέρθηκε κατά του Αγίου Φωτός. Η συγκεκριμένη θαυματουργική κάθοδος της Αγίας Φλόγας ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ, αποτελεί τροχοπέδη στα ενωτικά όνειρα των λατινοφρόνων. Ο Ουρανός αποφαίνεται με την κάθοδο του Αγίου Φωτός στους Ορθοδόξους για το ποια είναι αυτή η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία που ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως.

Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω μια μικρή αναφορά στα άλλα δύο ετήσια θαύματα που συμβαίνουν στου Αγίους Τόπους και δυστυχώς δεν είναι ευρέως διαδεδομένα. Το ένα είναι το θαύμα της αντιστροφής των υδάτων κάθε χρόνο την ημέρα των Θεοφανείων τη στιγμή που ο Ορθόδοξος Επίσκοπος βυθίζει το σταυρό στα νερά του Ιορδάνη.

Το δεύτερο είναι η κάθοδος νεφέλης στο όρος Θαβώρ την ημέρα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, μέσα δηλαδή στην καρδιά του καλοκαιριού! Αυτά τα θαύματα μαρτυρούνται από χιλιάδες προσκυνητές και συμβαίνουν ακατάπαυστα κάθε χρόνο, γεγονός που οποιοσδήποτε μπορεί να διαπιστώσει με μια επίσκεψη στα μέρη αυτά κατά τις άνω ημερομηνίες. Μέσα σε αυτά τα γεγονότα ενυπάρχει η φράση του Χριστού «μεθ' υμών ειμί πάσας τα ημέρας μέχρι συντελείας του αιώνος» (Ματθ. 28,20). Τις στιγμές αυτές η λογική υποκλίνεται στο «παράλογο» και οι κάθε λογής Δήμου, Καλόπουλοι, Τσέτσηδες ντροπιάζονται…

Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί Αυτού!

Καλή Ανάσταση!