Επιστολή προς τον "Πατριάρχην" Ιεροσολύμων "κ" Θεόφιλο.

(ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟ ΕΣΤΑΛΗ ΠΡΟ ΗΜΕΡΩΝ ΕΔΩ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΥΡΩΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΚΑΘΩΣ Η ΣΧΟΛΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗ, ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΟΥΤΕ ΤΟ ΒΑΘΜΟ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΟΛΑΡΧΗ ΕΧΕΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ ΜΕ ΠΙΘΑΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΙΕΡΟΔ ΜΑΡΤΥΡΙΟΣ ΚΑΘΑΙΡΕΘΗΚΕ ΣΕ ΜΟΝΑΧΟ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΝΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ.)

Ηράκλειο, 19 Φεβ 2014

ΠΡΟΣ:

Α.Θ. Μακαριότητα τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων

Κκ Θεόφιλο Γ

Παναγιώτατε,

Νοιώθω την ανάγκη να σας γράψω αυτή την επιστολή για να βγάλω από μέσα μου τον πόνο και την πικρία που έχω αυτή τη στιγμή, αποτέλεσμα συμπεριφοράς που αντιμετώπισα από ορισμένα άτομα το τελευταίο διάστημα.

Κατάγομαι από οικογένεια κληρικών πάππου προπάππου, θείους, εξαδέλφια , και εγώ μεγάλωσα σε μοναστήρι και τα πρότυπά μου ήταν πολύ καλά. Αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο να πάρω την απόφαση να φέρω το παιδί μου στην Αγία Γη πιστεύοντας ότι περιτριγυρισμένο από πνευματικούς και Άγιους ανθρώπους θα ενισχυθεί η πνευματική του παιδεία περισσότερο από αυτήν που έχει πάρει από την οικογένειά μας στη μέχρι σήμερα ζωή του. Δυστυχώς διαψεύστηκα.

 Από τις πρώτες μέρες ασκούνταν στο παιδί ψυχολογική βία χωρίς να έχει μιλήσει κάποιος στα παιδιά τα καινούργια αλλά και να θυμίσει στα παλιά και σε εμάς τους γονείς τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους να τους εξηγήσει τη σημασία και την Ιερότητα του χώρου στον οποίο ήρθαν, άρχισαν οι παρατηρήσεις οι προσβολές οι τιμωρίες για μικροπράγματα από άτομα που δεν είχαν καμία αρμοδιότητα. Είμαι υπέρ της τιμωρίας αλλά σωστής τιμωρίας και όχι να τιμωρείται κάποιος κάνοντας τις δουλειές ή αγγαρείες κάποιου άλλου που αυτό γινόταν επανηλλημένα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται έχθρες μεταξύ των παιδιών.

Υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει ευνοϊκή αντιμετώπιση από τον Σχολάρχη για κάποια παιδιά και το κάνει με εμφανή τρόπο δίνοντας προνόμια σε κάποια ενώ αρνείται σε άλλα και λέγοντας σε ένα παιδί ότι ο άλλος είναι καλύτερος από εσένα. Δεν λέγονται τέτοια λόγια στα παιδιά και δεν καταρακώνεται η προσωπικότητά τους κατά αυτόν τον τρόπο από έναν Σχολάρχη και πνευματικό.

Από την πρώτη εβδομάδα που και η Κυρία xxxxxxx τα διαπίστωσε καθώς ότι και το φαγητό δεν έφτανε για να φάνε τα παιδιά και οι συνθήκες ασφάλειας ανύπαρκτες, συν την παραπληροφόρηση που είχε από την κυρία Διαμαντοπούλου και τον Έξαρχο Δαμιανό έδρασε άμεσα και ζήτησε να πάρει το παιδί της. Όταν τα εξέφρασε αυτά τα παράπονα στο Σχολάρχη στο γραφείο του τη χαρακτήρισε άτομο με χαμηλή παιδεία και νοημοσύνη. Εγώ αντιθέτως θέλησα να πιστέψω τα λόγια του Σχολάρχη ότι είναι αρχή και ίσως κάποια πράγματα παρερμηνεύτηκαν και σιγά σιγά θα διορθωθούν, κάτι που διαπίστωνα με την πάροδο του χρόνου ότι δεν υπήρχε θέληση από την μεριά του να διορθωθούν.

Όταν στις 17 Οκτωβρίου επισκέφθηκα το παιδί, ένα μήνα μετά τον ερχομό του εκεί έμεινα άφωνη βλέποντας τις συνθήκες υγιεινής που επικρατούσαν στους χώρους που ζούσε το παιδί μου. Κανείς δεν είχε μεριμνήσει να γίνει καθαριότητα στα δωμάτιά τους, να αλλάξουν σεντόνια, να σκουπιστεί ο χώρος, κρεμάστρες δεν υπήρχαν στους τοίχους, οι τουαλέτες πολύ βρώμικες, με πόρτες που δεν έκλειναν με αποτέλεσμα το ένα παιδί να παρενοχλεί το άλλο σε πολύ προσωπικές και ιδιαίτερες στιγμές.

Αρκετά από τα ρούχα του παιδιού του τα είχαν πάρει και παρά του ότι παραπονιόταν, κανείς δεν έδινε σημασία. Η μπαλκονόπορτα στο δωμάτιο του παιδιού δεν είχε φτιαχτεί να κλείνει παρά το ότι το είχα επισημάνει και εγώ αλλά και η Κυρία xxxxxxx όταν είχαμε φέρει τα παιδιά και ήταν θέμα ασφάλειας και ένας από τους λόγους που ανέφερε όταν πήρε το παιδί της και έφυγε.

Ζήτησα από το Σχολάρχη μετά από προτροπή των παιδιών αλλά και δική μου θέληση να αναλάβω εθελοντικά και χωρίς καμία υποχρέωση προς εμένα την καθαριότητά τους και την κουζίνα τους που οι κατσαρίδες έκαναν παρέλαση στα σκεύη που χρησιμοποιούσαν και πήρα την βλακώδη απάντηση ότι δεν έρχονται μητέρες εκεί, και δύο μέρες μετά ο ίδιος έκανε πρόταση στην Κυρία aaaa (μητέρα του βββββ) και αυτή του απάντησε ότι δεν μπορεί (κατά τα λεγόμενά της προς εμένα). Όταν κάποια στιγμή το εξέφρασα σαν παράπονο στο Σχολάρχη άκουσα από το στόμα του την ακόμα πιο βλακώδη απάντηση: «το πρόβλημα με σένα είναι ότι δεν ζήτησες λεφτά ενώ αυτή πληρώνεται».

Στις 25 Οκτωβρίου που το παιδί διαπίστωσε ότι είχαν αφαιρεθεί από το συρτάρι του χρήματα ξέσπασε γιατί ένιωσε ότι βιάστηκε η ψυχή του, η προσωπικότητά του ο χώρος του από άτομα που εκείνη την περίοδο ήταν η οικογένειά του και θα ήταν για τα επόμενα τέσσερα χρόνια της ζωής του.

Θέλησε να φύγει γιατί δεν άντεχε άλλο την νοσηρή κατάσταση που αντιμετώπιζε καθημερινά από πολλές απόψεις. Θέμα υγιεινής, ασφάλειας, παραβατικότητας εις βάρος του, τρόπους ψυχαγωγίας των παιδιών ανύπαρκτους. Εγώ συμφώνησα και ζήτησα να το πάρω. Τότε ο Σχολάρχης αρνήθηκε και προσπάθησε να μεταπείσει και εμένα και το παιδί δίνοντας για άλλη μια φορά υποσχέσεις για όλα αυτά τα προβλήματα που αναγνώριζε ότι υπήρχαν και θα διορθωνόταν. Εκείνη τη χρονική περίοδο έφευγε και το παιδί του ιερέα γγγγγγγ λέγοντας ότι «εγώ δεν έφερα το παιδί μου εδώ για να πεινάει» καθώς και ο μικρός οοοοοο από την Ελλάδα ζητούσε και αυτός να φύγει. Κανείς όμως δεν πήρε σοβαρά το γεγονός ότι από τα τέσσερα παιδιά που είχαν έρθει στη Σχολή και τα τέσσερα ήθελαν να φύγουν.

Επί τρεις ημέρες γινόταν πλύση εγκεφάλου τόσο στο παιδί όσο και σε εμένα από το μέλος της Σχολικής Εφορίας ιεροδ, Μαρτύριο, το Σχολάρχη, τον καθηγητή Μέξη και τον μοναχό Νικόλαο Ζέρβη ότι ο καθένας από τη δική του μεριά όσο μπορούσε θα βοηθούσε να λυθούν τα προβλήματα και να γίνει καλύτερη η καθημερινότητα όλων των παιδιών, λέγοντας μου ότι το παιδί πρέπει να μείνει γιατί είναι αξιόλογο καλό παιδί με αρχές από την οικογένειά του. Ο μοναχός Νικόλαος συγκεκριμένα μου είπε ότι αυτός θα είναι ο γονιός του παιδιού από εδώ και πέρα και θα το προστατεύει και να μην ανησυχώ.

Που ήταν λοιπόν αυτός ο «γονιός» όταν αργότερα που ασκούνταν παραβατική συμπεριφορά εις βάρος του παιδιού και του κατέστρεφαν τα προσωπικά του πράγματα να το στηρίξει ηθικά και να μιλήσει σε όλα τα παιδιά με εκκλησιαστικό λόγο να μην προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις μεταξύ τους.

Που ήταν όλοι αυτοί όταν το παιδί επί τέσσερεις ημέρες παραπονιόταν ότι πονούσε σε συγκεκριμένο σημείο του σώματός του, δεν μπορούσε να περπατήσει και ο Σχολάρχης αρνιόταν να του δώσει σημασία λέγοντας ότι ψεύδεται και τον ανάγκαζε να πηγαίνει στα εκκλησιαστικά του καθήκοντα και να είναι όρθιος για αρκετή ώρα. Μετά από τηλεφωνική μας παρέμβαση ότι θα απευθυνθούμε σε ιατρική μονάδα να στείλει γιατρό αφού ο ίδιος αρνιόταν, αναγκάστηκε και το πήγε, διαπιστώνοντας σοβαρό πρόβλημα υγείας δίνοντας στο παιδί αρκετά φάρμακα και 20ήμερη παρακολούθηση και επανεξέταση με ανοικτό  το ενδεχόμενο να γίνει χειρουργική επέμβαση.

Η εχθρική συμπεριφορά απέναντι στο παιδί και σε εμένα από το Σχολάρχη άρχισε από τότε που είχα έρθει στο Γραφείο σας και σας εξέφρασα τους φόβους μου για τους καθημερινούς κινδύνους που ήταν εκτεθειμένα τα παιδιά γιατί ο δόκιμος Αθανάσιος δεν ήταν και δεν είναι σε θέση να τα προστατεύσει, είναι και ο ίδιος παιδί με αποτέλεσμα να μπαίνουν άγνωστοι στο χώρο τους και να τα χτυπούν κάτι που διαπίστωσα προσωπικά. Τα αφήνει μόνα τους και φεύγει με την ανοχή του Σχολάρχη. Θεώρησε λοιπόν ότι εξέθεσα τον ίδιο και τον Θανάση, έτσι τουλάχιστον μου είπε.

Επανειλημμένα είχα θέσει το θέμα ασφάλειας των παιδιών γιατί επέτρεπε την είσοδο σε άγνωστα και εξωσχολικά άτομα να κινούνται σε χώρους του οικοτροφείου αλλά και να κοιμούνται στα δωμάτια μαζί με τα παιδιά κατ΄ εξακολούθηση.

Ότι κι αν ζητούσε το παιδί είτε υλικά είτε πνευματικά αγαθά που έβλεπε ότι άλλα παιδιά είχαν του έλεγε «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ». Ακόμα και όταν το παιδί ζήτησε να κάνει μαθήματα βυζαντινής μουσικής αλλά και αγιογραφίας αρνήθηκε, απαιτούσε όμως από το παιδί να ψάλλει στο στασίδι χωρίς να έχει τις ανάλογες γνώσεις. Την ίδια άρνηση έδειξε όταν σε συζήτηση που είχαμε πρότεινα να συνεχίσει τα αγγλικά του σε εξωτερικό φροντιστήριο με δική μου οικονομική επιβάρυνση λέγοντάς μου ότι θα διαταράσσεται η λειτουργία της Σχολής. Την αρχή της σχολικής χρονιάς έδωσα στο Σχολάρχη ένα χρηματικό ποσό για τυχόν ανάγκες του παιδιού. Παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις του παιδιού αλλά και εμάς τηλεφωνικά επί δύο μήνες αρνιόταν να δώσει χρήματα να αγοράσει παπούτσια, τελικά με παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Ισιδώρου αγοράσθηκαν.

Ζήτησα να ενημερώνομαι τακτικά για την πρόοδο του παιδιού από τους καθηγητές του και η αντιμετώπιση από το σχολάρχη ήταν απαξιωτική και προσβλητική προς το πρόσωπό μου και όταν του είπα «δεν αρμόζει στη θέση σας τέτοια συμπεριφορά απέναντι σε γονιό» μου απάντησε «δράτε τους καρπούς των πράξεων σας». Το Ευαγγέλιο όμως -που τόσο πολύ το αναφέρει- λέει «μάχαιραν έδωσες μάχαιρα θα λάβεις». Αυτό δεν το φοβάται?  Που προσδοκεί την Δευτέρα Παρουσία και θα κριθούμε όλοι κατά τα έργα μας. Παραβιάζει κατ΄ επανάληψη τα δικαιώματα του παιδιού παρακολουθώντας τις τηλεφωνικές συνομιλίες μας και μετά τις επικρίνει αρνητικά στο γραφείο του παρουσία καθηγητών. Διαδίδει ότι έχομε οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα -αναληθή βέβαια-, μας αποκαλεί χυδαίους και τρελούς για να πάρει την απάντηση από τον Κύριο Μέξη ότι «τρελοί και δημόσιοι υπάλληλοι δεν γίνεται».

Προτρέπει τους καθηγητές να μας αγνοούν και τον στηρίζει και ο μοναχός Νικόλαος ο οποίος απαιτεί να διακόψει κάθε επικοινωνία μαζί μας.

Όλα τα παραπάνω προσβάλουν την προσωπικότητά μας παραβιάζοντας κάθε αρχή δικαίου είτε από ηθικής είτε από πνευματικής απόψεως και μπορώ να σας τα επιβεβαιώσω με ηχητικό ντοκουμέντο μέσα από το γραφείο του Σχολάρχη.

Ζήτησε να διωχθεί το παιδί, από πού να διωχθεί? Και για ποιους λόγους? Τη στιγμή που η συμπεριφορά του παιδιού είναι υποδειγματική τόσο προς τους καθηγητές του όσο και στους άλλους οικότροφους.

Πριν δύο μήνες που έκανα πρόταση να γίνει το παιδί εξωτερικός μαθητής -βρίσκοντας δουλειά και σπίτι εκτός Πατριαρχείου εγώ για να έχω την ευθύνη του- η απάντηση του σχολάρχη και του ιεροδ, Μαρτύριου ήταν ότι δεν γίνεται, και τώρα θέλει να το διώξει. Δεν θα επιτρέψομε σε κανέναν να παίζει με την ψυχή και τα νεύρα του παιδιού και εμάς.

Σήμερα μείνει είσαι καλός και αύριο φύγε είσαι κακός.

Με αυτή τη συμπεριφορά του σχολάρχη προς τα παιδιά και στους γονείς τους αποκαλώντας εμάς «χυδαίους και τρελούς», την Κυρία xxxxxxx «ανισόρροπη», τον Ιερέα γγγγγγγ «υπερβολικό» θέλει να κρατηθεί η Πατριαρχική Σχολή και να βγάλει αυριανούς Αγιοταφίτες. Δεν νομίζω.

Όλα τα παραπάνω είναι οι προβληματισμοί μου και το παράπονό μας απέναντι σε κάθε λογείς συκοφαντίες και διαστρεβλωμένα λόγια που μεταφέρθηκαν σε εσάς εις βάρος μας.

Αν νομίζετε ότι η επιστολή αυτή είναι γραμμένη από μία «χυδαία και τρελή» μητέρα που   «δεν στέκεται καλά» παρακαλώ αγνοήστε την, αν όμως έχετε και ένα ελάχιστο διαφορετική γνώμη παρακαλώ θα ήθελα να την μάθω.

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε να διαβάσετε την επιστολή μου.

  

ιιιιιιιιιιι