Η Β΄ Βατικάνειος
Σύνοδος διεκήρυξεν ανενδοιάστως:
«Η Αγία Σύνοδος
υιοθετεί και προτείνει εκ νέου εις την βεβαίαν πίστιν πάντων των πιστών την
διδασκαλίαν της συστάσεως, της συνεχείας, της εννοίας και του χαρακτήρος του
ιερού πρωτείου του Ρωμαίου Ποντίφηκος…». Και πάλιν: Ο Πάπας είνε «Τοποτηρητής του
Χριστού και Ποιμήν πάσης της Εκκλησίας», «έχει εντός της Εκκλησίας την πλήρη,
υπερτάτην και οικουμενικήν εξουσίαν, την οποίαν δύναται να ασκή πάντοτε
ελευθέρως…». Ο Πάπας «κατέχει, θείω δικαίω, υπερτάτην και οικουμενικήν εξουσίαν
ως προς την ευθύνην των ψυχών…. Αποτελεί εγγύησιν του κοινού καλού της
Οικουμενικής Εκκλησίας και του καλού εκάστης Εκκλησίας και κατέχει το πρωτείον
της τακτικής εξουσίας επί πασών των Εκκλησιών». Πάντες οι πιστοί «οφείλουν να
δεικνύουν θρησκευτικήν υπακοήν της βουλήσεως και του νου, κατά τρόπον
μοναδικόν, εις το αυθεντικόν διδακτικόν αξίωμα του Ρωμαίου Ποντίφηκος, και όταν
ούτος δεν ομιλή από καθέδρας»!!! (Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, μν. έργον, σελ. 325-326).
Ο Πάπας Ρώμης Γρηγόριος (595 μΧ), εἰς ἰδιαιτέραν ἐπιστολήν
του πρός τόν Ἀλεξανδρείας Εὐλόγιον:
«...Λέγω, ὅτι δέον νά μή ἀπονέμῃς μοι τόν τίτλον «Οἰκουμενικός
Πάπας», διότι δέν θέλω νά μοί ἀπονεμηθῇ ἀξία εἰς βάρος τῶν ἀδελφῶν μου... Ἐάν ἡ
ὑμετέρα ἁγιότης μέ ὀνομάζῃ «Οἰκουμενικόν Πάπαν», ἀφαιρεῖ ἀφ' ἑαυτῆς τήν ἰδιότητα
τοῦ ἐπισκόπου, ἐπειδή ὑποτίθησιν, ὅτι εἰμί «Οἰκουμενικός». Μή γένοιτο! Μακράν ἡμῶν
λέξεις ὑποθάλπουσαι τήν ματαιότητα καί πληγώνουσα τήν ἀγάπην».
Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ἐν τῷ συγγράμματί του «Ἐκκλησιαστική Ἱστορία» (σελ.
105-108 καί 320)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου