Γεια σου μαμά,
είμαι το μωρό σου. Δεν με
ξέρεις ακόμα, είμαι μόνο μερικών εβδομάδων. Θα με γνωρίσεις σύντομα, το
υπόσχομαι. Το όνομά μου είναι Γιάννης. Έχω καστανά μαλλιά και καστανά μάτια… Ε,
λοιπόν, δεν είμαι έτσι ακόμα, αλλά θα γίνω όταν γεννηθώ. Θα είμαι ο μοναχογιός
σου. Δεν θα έχω μπαμπά, αλλά δεν πειράζει, θα έχουμε ο ένας τον άλλον. Όταν
μεγαλώσω, θέλω να γίνω γιατρός.
Σήμερα έμαθες ότι… είσαι έγκυος, μαμά. Ήσουν τόσο χαρούμενη! Χαμογελούσες! Έχεις το πιο ωραίο χαμόγελο, μαμά! Σ’ αγαπάω, μαμά! Όταν μεγαλώσω υπόσχομαι να σε κάνω τόσο περήφανη. Θα γίνω γιατρός.
Σήμερα είπες στο μπαμπά για μένα… Δεν ήταν χαρούμενος, μαμά. Είπε ότι δεν με θέλει. Γιατί δεν με θέλει, μαμά; Τί του έκανα; Ένιωσα έναν δυνατό κρότο και μετά σ’ άκουσα να κλαις. Σε χτύπησε, μαμά. Γιατί το έκανε αυτό, μαμά; Μετά σε αγκάλιασε και σου ζήτησε συγγνώμη κι εσύ τον συγχώρεσες… Όταν γεννηθώ, δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να σε χτυπήσει ξανά. Λες ότι σ’ αγαπάει, μαμά, αλλά εγώ δεν το νομίζω. Πάνε τρεις μέρες που σταμάτησες να μου μιλάς ή να αγκαλιάζεις την κοιλίτσα σου. Γιατί, μαμά; Δεν μ’ αγαπάς πια; Εγώ σ’ αγαπάω, μαμά!
Σε ακούω να μιλάς με έναν γιατρό. Κάτι πρόκειται να γίνει, μαμά. Φοβάμαι μαμά! Αρχίζω και πονάω! Σταμάτησέ τους… βοήθησέ με, μαμά!
Τώρα είμαι στον Παράδεισο μαζί με τα αγγελάκια, μαμά. Μην ανησυχείς, είμαι καλά. Γιατί το έκανες αυτό, μαμά; Ήθελα τόσο πολύ να αντικρίσω το χαμόγελό σου, να δω τον ήλιο, να γίνω γιατρός! ΝΑ ΖΗΣΩ! Δεν πειράζει, μαμά, αν σταμάτησες να μ’ αγαπάς. Μπορώ να σε δω από εδώ που είμαι, οπότε δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Συγγνώμη, αν έκανα κάτι κακό, μαμά. Θέλω να με αγαπάς και πάλι! Εγώ σε αγαπάω, μαμά.
Σήμερα έμαθες ότι… είσαι έγκυος, μαμά. Ήσουν τόσο χαρούμενη! Χαμογελούσες! Έχεις το πιο ωραίο χαμόγελο, μαμά! Σ’ αγαπάω, μαμά! Όταν μεγαλώσω υπόσχομαι να σε κάνω τόσο περήφανη. Θα γίνω γιατρός.
Σήμερα είπες στο μπαμπά για μένα… Δεν ήταν χαρούμενος, μαμά. Είπε ότι δεν με θέλει. Γιατί δεν με θέλει, μαμά; Τί του έκανα; Ένιωσα έναν δυνατό κρότο και μετά σ’ άκουσα να κλαις. Σε χτύπησε, μαμά. Γιατί το έκανε αυτό, μαμά; Μετά σε αγκάλιασε και σου ζήτησε συγγνώμη κι εσύ τον συγχώρεσες… Όταν γεννηθώ, δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να σε χτυπήσει ξανά. Λες ότι σ’ αγαπάει, μαμά, αλλά εγώ δεν το νομίζω. Πάνε τρεις μέρες που σταμάτησες να μου μιλάς ή να αγκαλιάζεις την κοιλίτσα σου. Γιατί, μαμά; Δεν μ’ αγαπάς πια; Εγώ σ’ αγαπάω, μαμά!
Σε ακούω να μιλάς με έναν γιατρό. Κάτι πρόκειται να γίνει, μαμά. Φοβάμαι μαμά! Αρχίζω και πονάω! Σταμάτησέ τους… βοήθησέ με, μαμά!
Τώρα είμαι στον Παράδεισο μαζί με τα αγγελάκια, μαμά. Μην ανησυχείς, είμαι καλά. Γιατί το έκανες αυτό, μαμά; Ήθελα τόσο πολύ να αντικρίσω το χαμόγελό σου, να δω τον ήλιο, να γίνω γιατρός! ΝΑ ΖΗΣΩ! Δεν πειράζει, μαμά, αν σταμάτησες να μ’ αγαπάς. Μπορώ να σε δω από εδώ που είμαι, οπότε δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Συγγνώμη, αν έκανα κάτι κακό, μαμά. Θέλω να με αγαπάς και πάλι! Εγώ σε αγαπάω, μαμά.
Κάθε έκτρωση είναι μια
καρδιά που σταματάει. Δυο ματάκια που δεν θα δουν ποτέ. Δυο χέρια που δεν θα
αγγίξουν. Δυο πόδια που δεν θα τρέξουν. Ένα στόμα που δεν θα μιλήσει.
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ, ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ,
ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΗΣΥΧΑΣΕΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου