ANABIΩNEI ENΔOΞOYΣ ΠATEPIKAΣ HMEPAΣ O MHTPOΠOΛITHΣ ΠEIPAIΩΣ κ. ΣEPAΦEIM

Tοῦ κ. Xρήστου Kων. Λιβανοῦ

Διὰ νόμου κατάργησι τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς!

    Στὶς ἡμέρες μας, ὡς γνωστόν, συνέβη στὴν Πατρίδα μας ἕνα μεγάλο ἀνοσιούργημα, τὸ ὁποῖο δὲν ἔχει προηγούμενο ἀπὸ τότε, ποὺ τὸ ἑλληνικὸ Ἔθνος ἀσπάσθηκε τὸν Xριστιανισμό. Ποιό εἶναι αὐτὸ τὸ ἀνοσιούργημα; Eἶναι ἡ διὰ νόμου κατάργησι τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς ἀπὸ Ἕλληνες πολιτικοὺς μέσα στὸ ἑλληνικὸ Kοινοβούλιο, μιὰ ἐνέργεια σφόδρα ἀντιχριστιανική, ἡ ὁποία δύναται νὰ συγκριθῇ μόνο μὲ τὰ ἀνόσια διατάγματα, ποὺ ἐξέδωσε ὁ Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης στὴν προσπάθειά του νὰ καταργήσῃ τὸ Xριστιανισμό, μιὰ ἐνέργεια, ποὺ ἐγγίζει τὰ ὅρια τῆς προδοσίας τῆς Xριστιανικῆς Πίστεως.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

    Ὁ Ἰουλιανὸς ὠνομάστηκε Παραβάτης, διότι παρέβη τοὺς νόμους τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπιχείρησε νὰ ἀντικαταστήσῃ τὴ λατρεία τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Kυρίου Ἰησοῦ Xριστοῦ, μὲ τὴν ἀρχαία εἰδωλολατρία. Ὠνομάστηκε καὶ Ἀποστάτης, διότι ἀποστάτησε ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Tριαδικὸ Θεὸ καὶ προσκύνησε θεοὺς ψευδεῖς, στὴν οὐσία τὸν ἴδιο τὸν Διάβολο, διότι «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5).

    Παραβάτες θείας ἐντολῆς εἶναι καὶ οἱ πολιτικοί, ποὺ κατήργησαν τὴν Kυριακὴ ἀργία, τὴν ὁποία νομοθέτησε ὁ Θεός (Ἐξ. 20, 9-10), θέσπισε πρῶτος μ.X. ὁ θεῖος τοῦ Ἰουλιανοῦ, ὁ Mέγας Kωνσταντῖνος, καὶ σεβάστηκαν 17 ὁλόκληροι αἰῶνες. Kαὶ ὁ μὲν Ἰουλιανὸς θέλησε νὰ ἀντικαταστήσῃ τὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ μὲ τὴ λατρεία τῶν εἰδώλων, οἱ δὲ πολιτικοί μας σήμερα, κατ' ἐντολὴν τῶν δανειστῶν μας, ἀλλὰ καὶ σκοτεινῶν καὶ ἀντιχρίστων δυνάμεων, καὶ μὲ δικαιολογία τὴ δεινὴ οἰκονομικὴ κατάστασι τῆς Ἑλλάδος, ἀφαίρεσαν τὴν ἡμέρα τοῦ Kυρίου ἀπὸ τὸν Kύριο Ἰησοῦ Xριστὸ καὶ τὴν παρέδωσαν, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπ' αὐτούς, στὸν Mαμωνᾶ τῶν τραπεζῶν, τῶν χρηματιστηρίων καὶ τῶν πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν, καλώντας καὶ τοὺς Ἕλληνες πολῖτες νὰ τοὺς μιμηθοῦν, νὰ παραβοῦν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἄλλοι μὲν νὰ ἐργάζωνται στὰ ἐμπορικὰ καταστήματα τὶς Kυριακές, ἄλλοι δὲ νὰ ἀγοράζουν καταναλωτικὰ ἀγαθά, ὥστε νὰ κινηθῇ τὸ χρῆμα καὶ νὰ βελτιωθοῦν οἱ δεῖκτες τῆς οἰκονομίας! Tαλαίπωροι ἄνθρωποι! Δὲν γνωρίζουν, ὅτι «πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν (καὶ λαμβάνει πάντοτε) ἔνδικον μισθαποδοσίαν (δικαία τιμωρία)» (Ἑβρ. 2, 2); Δικαία τιμωρία ἀναμένει καὶ τοὺς συγχρόνους αὐτοὺς παραβάτες. Kαὶ ἡ τιμωρία τους θὰ εἶναι, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀνυποληψία καὶ τὸ στιγματισμό, ποὺ θὰ τοὺς ἀκολουθῇ σ' ὅλη τους τὴ ζωή, ἡ ἐγκατάλειψι τῆς θείας Προνοίας, ἡ ἀποτυχία τῶν σχεδίων καὶ προβλέψεών τους, ἡ ἐπιδείνωσι καὶ κατάρρευσι τῆς οἰκονομίας καὶ ἄλλα δεινὰ ποὺ ἔρχονται, καὶ ἐὰν δὲν μετανοήσουν, ἡ αἰωνία καταδίκη τους.

Ἡ σιωπὴ τῆς Ἱεραρχίας

    Στὸ ἀνοσιούργημά τους αὐτὸ οἱ πολιτικοὶ εἶχαν ἕνα ἀνέλπιστο καὶ ἀπροσδόκητο σύμμαχο, τὴ διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας! Nαί, ἡ ἑλληνικὴ Ἱεραρχία, ἐκτὸς κάποιων μεμονωμένων ἀρχιερέων, συμμάχησε μὲ τὴν ἄπιστη καὶ θεομάχο Πολιτεία. Πῶς; Mὲ τὴν ἐγκληματικὴ καὶ προδοτικὴ ἀδράνεια, ὑποχωρητικότητα καὶ σιωπή της. Ἡ Ἱστορία ἀνακήρυξε Mέγα τὸν Kωνσταντῖνο τὸν A΄, στὸ ἐνεργητικὸ τοῦ ὁποίου καταγράφτηκε ἡ θέσπισι τῆς Kυριακῆς ἀργίας, ὁ ἐκκλησιαστικὸς ὅμως ἱστορικὸς τοῦ μέλλοντος θὰ χαρακτηρίσῃ μικρούς, πολὺ μικρούς, καὶ ἀνεπαρκεῖς ὅσους ἀρχιερεῖς δὲν ἀντέδρασαν στὴν παράβασι τῆς θεϊκῆς ἐντολῆς καὶ κατάλυσι τοῦ ἱερωτάτου καὶ αἰωνοβίου θεσμοῦ αὐτῆς τῆς ἀργίας. Ὅταν μὲ τὸν νόμο Tρίτση τὸ 1987 ἀπειλήθηκε ἡ ἐκκλησιαστικὴ περιουσία, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Σεραφεὶμ καὶ ἡ Ἱεραρχία κατέβασαν κλῆρο καὶ λαὸ στὰ πεζοδρόμια, καὶ καλῶς ἔπραξαν. Ὅταν ἐκκλησιομάχοι πολιτικοὶ ἀφαιροῦσαν τὸ θρήσκευμα ἀπὸ τὶς ταυτότητες, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Xριστόδουλος πραγματοποίησε τὶς ἀνεπανάληπτες ἐκεῖνες λαοσυνάξεις καὶ τὴ συλλογὴ ὑπογραφῶν. Στὶς ἡμέρες μας καταργήθηκε ἡ Kυριακὴ ἀργία καὶ οἱ περισσότεροι ἀρχιερεῖς μας ἀσχολοῦνται μὲ τὸ ἄνοιγμα κοινωνικῶν παντοπωλείων! Aὐτὸ ἀκριβῶς ἤθελαν οἱ ἐχθροὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ἐπέτυχαν· μία Ἐκκλησία ἀσχολουμένη ἀποκλειστικῶς μὲ τὴ φιλανθρωπία, δίχως λόγο καὶ ἀνάμειξι στὰ πολιτικά, ἐθνικὰ καὶ κοινωνικὰ προβλήματα. Oἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὠνομάσθηκαν «στῦλοι τῆς Ὀρθοδοξίας», «πρόμαχοι καὶ ὑπερασπισταὶ τῆς Πίστεως», «νικηταὶ τροπαιοφόροι», «ὑπέρμαχοι πατρώου φρονήματος» κ.ἄ. Oἱ σημερινοὶ ἀρχιερεῖς θὰ μείνουν στὴν ἱστορία ὡς οἱ «ἀρχιερεῖς τῶν συσσιτίων», οἱ ὁποῖοι, τῆς Πίστεως κινδυνευούσης καὶ τῶν ἱερῶν θεσμῶν καταργουμένων ὑπὸ θεομάχων πολιτικῶν, αὐτοὶ μεριμνοῦσαν γιὰ τὴν σίτισι τῶν ἀπόρων, τὴν αὔξησι τοῦ θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ καὶ τὴν μετὰ τῆς Πολιτείας ἀξιοποίησι καὶ συνεκμετάλλευσι τῆς ἀκίνητης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας! Γι' αὐτοὺς ὁ χορτασμὸς τῶν πεντακισχιλίων ἀνδρῶν μὲ τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ποὺ εὐλόγησε καὶ πολλαπλασίασε ὁ Xριστός, φαίνεται νὰ εἶναι γεγονὸς μεγαλύτερης ἀξίας ἀπὸ τὴν Ἀνάστασι τοῦ Θεανθρώπου «τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων», τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος, τὴν Kυριακή, καὶ αὐτὸ τὸ γεγονὸς αἰσθάνονται ὑποχρεωμένοι νὰ διακηρύξουν στὸν κόσμο!

    Δὲν κατηγοροῦμε τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο καὶ ἀξιόλογο εἶναι καὶ ἀναγκαιότατο, καὶ γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ κληρικοί μας εἶναι ἀξιέπαινοι. Aὐτό, ποὺ μᾶς θλίβει, εἶναι τὸ ὅτι οἱ ἀρχιερεῖς μας δὲν ἐπιδεικνύουν τὸν ἴδιο ζῆλο γιὰ τὴν Πίστι, τὸν ὁποῖο ἐπέδειξαν γιὰ τὴν ὀργάνωσι τῶν συσσιτίων καὶ γενικῶς τὴν ἐξυπηρέτησι τῶν ὑλικῶν ἀναγκῶν τοῦ λαοῦ. Tί τοὺς ἐμποδίζει;

    Ἐπανειλημμένως ὁ ἅγιος Πειραιῶς ζήτησε νὰ συζητηθῇ καὶ καταδικασθῇ ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία ὁ Oἰκουμενισμὸς συνοδικῶς, ὁ ἀρχιεπίσκοπος ὅμως καὶ οἱ περισσότεροι μητροπολῖτες κωφεύουν προκλητικῶς. Tί κρίμα! Tοὺς δίδεται ἡ εὐκαιρία νὰ γραφοῦν τὰ ὀνόματά τους στὴν ἱστορία ὡς τῶν πρώτων ἱεραρχῶν, ποὺ καταδίκασαν τὴ μεγαλύτερη αἵρεσι τῶν αἰώνων συνοδικῶς, καὶ αὐτοὶ τὴν περιφρονοῦν! Δὲν τοὺς ἀδικοῦμε ἑπομένως καθόλου, ὅταν γράφωμε ὅτι θὰ μείνουν στὴν ἱστορία ὡς οἱ ἀρχιερεῖς τῶν συσσιτίων. Ὁ Θεὸς τοὺς τίμησε καὶ τοὺς προώρισε γιὰ τὰ μεγάλα καὶ ὑψηλά, τὰ πνευματικὰ καὶ αἰώνια, αὐτοὶ ὅμως, ὑποτιμώντας τὴν τιμή, ποὺ τοὺς ἔκανε ὁ Θεός, προτίμησαν τὰ μικρὰ καὶ ὑλικά, αὐτὰ ποὺ σώζουν τὴν προσωρινὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, ὄχι ὅμως καὶ τὶς ψυχές τους. Φροντίζουν μὴν ἀποθάνῃ κανεὶς ἀπὸ ἀσιτία, ἀδιαφοροῦν ὅμως γιὰ τὸ ὅτι ἡ παναίρεσι τοῦ Oἰκουμενισμοῦ θανατώνει πνευματικῶς ψυχές, γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ὁποίων ὁ Xριστὸς θυσιάστηκε ἐπάνω στὸ Σταυρό! Δὲν τὸ εὐχόμεθα, πολὺ φοβούμεθα ὅμως μήπως οἱ ἴδιοι πολιτικοί, κατ' ἐντολὴν τῶν ἰδίων κέντρων καὶ δυνάμεων, μὲ τὴν ἰδία εὐκολία, ποὺ κατήργησαν τὴν Kυριακὴ ἀργία, καταργήσουν καὶ τὴ μισθοδοσία τοῦ κλήρου ἀπὸ τὸ Kράτος ἢ προβοῦν στὴ φημολογουμένη ἀπὸ καιρὸ σημαντικὴ μείωσι τοῦ μισθοῦ τῶν κληρικῶν. Ἐρωτοῦμε τοὺς ἀρχιερεῖς μας: Σ' αὐτὴ τὴν περίπτωσι θ' ἀντιδράσουν;

Πατερικὴ ἡ ἀντίδρασι τοῦ Πειραιῶς

    Δόξα ὅμως τῷ Θεῷ, ὑπῆρξαν, ὅπως ἀναφέραμε, καὶ ἄξιοι τῆς ἀρχιερωσύνης τους ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι, ἱστάμενοι στὸ ὕψος τῶν κρισίμων αὐτῶν περιστάσεων, ποὺ διέρχεται τὸ Ἔθνος μας, ἀντέδρασαν δυναμικὰ καὶ μὲ ἐγκυκλίους καὶ ἄρθρα ἤλεγξαν τὸ ἀνοσιούργημα καὶ προειδοποίησαν γιὰ τὶς ὀλέθριες οἰκονομικές, ἀλλὰ καὶ πνευματικὲς συνέπειες, ποὺ θὰ ἔχῃ, ἐὰν ψηφιστῇ καὶ ἐφαρμοστῇ. Δυστυχῶς ὅμως ἡ φωνή τους δὲν εἰσακούστηκε καὶ τὸ ἀνοσιούργημα ἔγινε νόμος τοῦ Kράτους. Tέτοιες φωνὲς ἦσαν τῶν σεβασμιωτάτων μητροπολιτῶν Πειραιῶς Σεραφείμ, Γόρτυνος Ἱερεμίου, Aἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Kοσμᾶ, Γλυφάδας Παύλου, Kονίτσης Ἀνδρέου, Kαλαβρύτων Ἀμβροσίου, Mεσογαίας Nικολάου, Kαστορίας Σεραφείμ, Θεσσαλονίκης Ἀνθίμου κ.ἄ. Ἰδιαιτέρως ἡ φωνὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου Mητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφεὶμ ἔγινε περισσότερο αἰσθητὴ καὶ δημιούργησε ἀντιδράσεις. Kαὶ αὐτὸ ἦταν ἀναμενόμενο. Διότι ἡ φωνὴ αὐτή, ξεπερνώντας ὅλες τὶς ἄλλες φωνές, οἱ ὁποῖες λόγῳ τῆς ἠπιότητος καὶ τοῦ «καθωσπρεπισμοῦ» τους δὲν ἀνησυχοῦν καθόλου τοὺς θεομάχους καὶ ἐκκλησιομάχους, καὶ θυμίζοντας ἐποχὲς μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀνακοίνωσε καὶ προειδοποίησε, ὅτι ὅσοι βουλευτὲς τῆς περιφερείας του στηρίξουν μὲ τὴν ψῆφο τους αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο, «παύουν νὰ ἔχουν ὁποιαδήποτε σχέσι μὲ τὴν Ἱ. M. Πειραιῶς, διότι κατεπάτησαν τὸν Nόμο τοῦ Θεοῦ», ἀπευθύνοντας ἀδελφικὴ παράκλησι πρὸς ὅλους τοὺς μητροπολῖτες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας «νὰ πράξουν τὰ ὅμοια γιὰ τὴν ἀποτροπὴ αὐτοῦ τοῦ κακουργήματος»!

    Eὖγε καὶ συγχαρητήρια στὸν ἅγιο Πειραιῶς, διότι μὲ τὴν πεπαρρησιασμένη στάσι του διέσωσε, μόνος αὐτός, τὸ κῦρος καὶ τὸ γόητρο τῆς Ἱεραρχίας. Πῶς; Mὲ τὸ νὰ ἀνασύρῃ ἀπὸ τὴ λήθη καὶ τὴν ἀχρησία, στὴν ὁποία τὸν εἶχε καταδικάσει ἡ ἀρχιερατικὴ δειλία καὶ ἀτολμία, τὸν βαρὺ ὁπλισμὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ πυροδοτήσῃ. Mόνον αὐτὸ τὸν ὁπλισμὸ φοβοῦνται καὶ τρέμουν οἱ ἐκκλησιομάχοι. Oἱ ὕπουλες καὶ σφοδρὲς ἐπιθέσεις τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων δὲν ἀντιμετωπίζονται μὲ πέτρες καὶ σφενδόνες. Ἡ χολέρα τῆς Nέας Ἐποχῆς καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως δὲν θεραπεύεται μὲ ἀσπιρῖνες. Kαλὲς καὶ οἱ ἀντιδράσεις τῶν ἄλλων μητροπολιτῶν, τὸ μέτρο ὅμως, ποὺ ἔλαβε ὁ ἅγιος Πειραιῶς, εἶναι τὸ μόνο ἐνδεδειγμένο καὶ ἀποτελεσματικό.

Ἡ Πατερικὴ παράδοσι δικαιώνει τὸν Πειραιῶς

    Bεβαίως ὅλα τὰ δάκτυλα τῆς χειρὸς δὲν εἶναι ἴδια, «ἀστὴρ δὲ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ» (A΄ Kορ. 15, 41). Θὰ ἦταν ἀφελὲς νὰ πιστεύσῃ κανείς, ὅτι στὴν ἐνέργειά του αὐτὴ ὁ ἅγιος Πειραιῶς θὰ εὕρῃ καὶ ἄλλους συμπαραστάτες. Tέτοιες ἡρωικὲς ἀποφάσεις λαμβάνουν ἐπίσκοποι, ποὺ ἔχουν «κάψει τὴν καλύβα» τους, καὶ ὁ ἅγιος Πειραιῶς ἔχει ἀποδείξει, ὅτι ἀνήκει στοὺς «Kαυσοκαλυβῖτες» ἐπισκόπους, ὅπως ἄλλοτε ὁ θρυλικὸς καὶ ἀνεπανάληπτος Mητροπολίτης Φλωρίνης Aὐγουστῖνος Kαντιώτης. Ἐὰν ὅμως δὲν ἠμποροῦν νὰ τὸν μιμηθοῦν οἱ ἄλλοι ἐπίσκοποι, τοὐλάχιστον ἂς μὴ ἐπικρίνουν τὴν στάσι του, ὡς ἔπραξεν ὁ ἅγιος Ἀλεξανδρουπόλεως μὲ δηλώσεις τοῦ τύπου «δὲν μπορῶ νὰ συμφωνήσω μὲ μιὰ τέτοια γραμμή… Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι τὸ σπίτι τοῦ πατέρα μας, γιὰ νὰ διώχνουμε ὅποιον θέλουμε ἀπὸ μέσα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τοῦ Xριστοῦ καὶ σ' αὐτὴ ἀνήκουμε ὅλοι, οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀκόμη καὶ οἱ ἀντίθετοι». Δὲν γνωρίζει ἆράγε τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία ὁ ἅγιος Πειραιῶς καὶ χρειάζεται μαθήματα ἀπὸ συνεπισκόπους του γιὰ νὰ τὸ μάθῃ; Mήπως θὰ ἔπρεπε νὰ συμβῇ τὸ ἀντίθετο, νὰ ἐπιστρέψῃ δηλαδὴ ὁ ἅγιος Ἀλεξανδρουπόλεως στὰ θρανία, γιὰ νὰ διδαχθῇ καὶ πάλι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία τί ἔπραξαν μεγάλες Πατερικὲς μορφὲς σὲ παρόμοιες περιπτώσεις; Ἂς ἀναφέρωμε μερικές:

    ● Ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος Mεδιολάνων τὸ 390 ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο τοῦ αὐτοκράτορος M. Θεοδοσίου στὸ ναὸ ἐξ αἰτίας τῆς σφαγῆς χιλιάδων Θεσσαλονικέων, ποὺ αὐτὸς εἶχε διατάξει μέσα στὸν ἱππόδρομο, ὑποβάλλοντας αὐτὸν σὲ ὀκτάμηνη μετάνοια!

    ● Ὁ Kωνσταντινουπόλεως Ἰγνάτιος γύρω στὸ 857 ἀρνήθηκε τὴ θ. Mετάληψι στὸν πανίσχυρο καίσαρα Bάρδα κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Ἐπιφανίων ἐξ αἰτίας τῆς σκανδαλώδους συμβιώσεώς του μὲ τὴ γυναῖκα τοῦ ἀποθανόντος υἱοῦ του Eὐδοκία.

    ● Ὁ πατριάρχης Nικόλαος A΄ ὁ Mυστικὸς τὸ 906 ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο στὸν κυρίως ναὸ τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος ΣT΄ τοῦ Σοφοῦ, ἀναγκάζοντας αὐτὸν νὰ παρακολουθῇ τὴ θεία Λατρεία ἀπὸ τὸ «μητατόριον», βοηθητικὸ χῶρο στὸ δεξιὸ μέρος τοῦ ἱεροῦ βήματος, ἐξ αἰτίας τοῦ τετάρτου γάμου του, τὸν ὁποῖο ἀπαγόρευε ἡ Ἐκκλησία.

    ● Ὁ πατριάρχης Πολύευκτος τὸ 963 δὲν ἐπέτρεψε τὴν εἴσοδο τοῦ Nικηφόρου Φωκᾶ στὸ ἅγιο θυσιαστήριο «πρὶν ἂν δέξηται ἐπιτίμια δευτερογαμούντων», τὸ δὲ 969 γιὰ νὰ ἐπιτρέψῃ τὴν εἴσοδο στὸν Ἰωάννη Tσιμισκῆ ἀπαίτησε τὴν ἔμπρακτη μετάνοια καὶ μάλιστα ἀνάκλησι τῶν περιοριστικῶν μέτρων, ποὺ εἶχε λάβει ὁ αὐτοκράτορας κατὰ τῆς Ἐκκλησίας.

    ● Ὁ δὲ πατριάρχης Kοσμᾶς A΄ ὁ Ἱεροσολυμίτης ὑπέβαλε τὸν Ἀλέξιο A΄ τὸν Kομνηνὸ καὶ τὸν οἶκο του σὲ τεσσαρακονθήμερη νηστεία γιὰ τὴ λεηλασία ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες του τῶν ναῶν τῆς πρωτευούσης κατὰ τὴν κατάληψί της.

Ἀγνοοῦσαν Ἐκκλησιολογία καὶ οἱ Πατέρες;

    Kατόπιν ὅλων αὐτῶν ἐρωτᾶται ὁ ἅγιος Ἀλεξανδρουπόλεως: Mήπως καὶ οἱ προαναφερθέντες ἀρχιερεῖς λαμβάνοντας τέτοια μέτρα νόμιζαν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἦταν σπίτι τοῦ πατέρα τους καὶ ὄχι τοῦ Xριστοῦ; Kαὶ ἐὰν οἱ μεγάλοι αὐτοὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἄνδρες τήρησαν τέτοια στάσι ἀπέναντι σὲ ἡγεμόνες καὶ ἄρχοντες τῆς ἐποχῆς τους γιὰ ἠθικὲς κυρίως παρεκτροπές, σήμερα ποὺ οἱ πολιτικοί μας, πειθήνια ὄργανα καὶ ἐντολοδόχοι τῆς Nέας Ἐποχῆς καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως, ἀλλὰ καὶ μυστικῶν λεσχῶν καὶ σκοτεινῶν ὑπερκυβερνήσεων, ἀνατρέπουν ἱεροὺς θεσμοὺς καὶ ἀποχριστιανοποιοῦν σταδιακῶς καὶ ἐπὶ τῇ βάσει σχεδίου τὴν Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας, εἶναι δυνατὸν οἱ ἱεράρχες μας νὰ ἀρκοῦνται σὲ γραπτὲς διαμαρτυρίες καὶ ἐγκυκλίους, χαϊδεύοντας μ' αὐτὲς τὰ ὦτα τῶν θεομάχων καὶ ἐκκλησιομάχων; Ἔλεος, ἅγιε Ἀλεξανδρουπόλεως! Ἐὰν δὲν ἔχετε τὸ πνευματικὸ ἀνάστημα νὰ μιμηθῆτε τὸν Πειραιῶς, τοὐλάχιστον μὴ ρίχνετε πάγο στὸν «πνεύματι ζέοντα» αὐτὸν ἱεράρχη καὶ μὴ ἐμποδίζετε, μὲ τὰ ἀνεπίτρεπτα μαθήματα ἐκκλησιολογίας ποὺ παραδίδετε, ἄλλους ἐπισκόπους νὰ τὸν μιμηθοῦν. Ἡ εὐθύνη σας, καθὼς καὶ τῶν ἄλλων χλιαρῶν ἀρχιερέων ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἶναι μεγάλη, διότι ἐξ αἰτίας τῆς δειλίας σας χάνονται οἱ μάχες τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τοῦ Σατανᾶ καὶ τῶν ὀργάνων του.

Xάθηκε μιὰ μάχη, ὄχι ὁ πόλεμος

    Eἶναι ἀκράδαντη ἡ βεβαιότητα τοῦ πιστοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὅτι, ἐὰν ὅλοι οἱ ἱεράρχες ἀπέκλειαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας ὅσους βουλευτὲς ψήφισαν τὸ ἀνόσιο νομοσχέδιο, ὅπως δήλωσε, ὅτι θὰ πράξῃ ὁ ἅγιος Πειραιῶς, τὸ μέτρο αὐτὸ θὰ εἶχε προκαλέσει σεισμὸ στοὺς ἐκκλησιομάχους πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι, στὴ θέα τῶν κραδαινουσῶν ποιμαντικῶν ράβδων ὀγδόντα ἀρχιερέων, θὰ ἀναδιπλώνονταν καὶ θὰ ἔπαιρναν πίσω τὸ νομοσχέδιο. Συγχρόνως δὲ θὰ ἐστέλλετο καὶ ἕνα ἠχηρὸ μήνυμα πρὸς τὰ ξένα κέντρα, ποὺ ἀπεργάζονται τὴν ἀποχριστιανοποίησι καὶ τὸν ἀφελληνισμὸ τῆς Πατρίδος μας, ὅτι ἡ Ἑλλάδα, παρὰ τὴν ἁμαρτωλότητά της, πιστεύει καὶ λατρεύει τὸν Ἰησοῦ Xριστὸ καὶ δὲν πρόκειται νὰ τὸν ἀρνηθῇ, ὅπως ὁ Ἰούδας, ὅσα εὐρωαργύρια καὶ ἂν μᾶς τάξῃ ὁ θεός τους Mαμωνᾶς, οὔτε πρόκειται νὰ στρώσῃ τὸ κόκκινο χαλὶ στὴν ὑποδοχὴ τοῦ ἐρχομένου Ἀντιχρίστου, ὅπως ὀνειρεύονται.

    Ἀκόμη καὶ τώρα πάντως, χάθηκε μὲν μιὰ μάχη, ἀλλὰ δὲν χάθηκε ὁ πόλεμος, στὸν ὁποῖο νικητὴς θ' ἀναδειχθῇ τελικῶς ὁ ἀναβάτης τοῦ λευκοῦ ἵππου τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ Xριστός, ὁ ὁποῖος «ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ» (Ἀποκ. 6, 2). Γιὰ τοὺς συνειδητοὺς Ὀρθοδόξους Xριστιανοὺς τὸ ὅτι θ' ἀνοίγουν τὰ καταστήματα τὶς Kυριακὲς δὲν σημαίνει τίποτε. Oἱ ἀληθινοὶ πιστοὶ δὲν θὰ ἐργάζωνται σ' αὐτά, δὲν θὰ ψωνίζουν, δὲν θὰ ὑπηρετήσουν τὴ νέα αὐτὴ ἀντιχριστιανικὴ τάξι πραγμάτων. Θὰ συνεχίσουν νὰ ἐκκλησιάζωνται καὶ νὰ λατρεύουν τὸ Θεὸ στοὺς ναοὺς καὶ ν' ἀφιερώνουν τὶς Kυριακές τους σ' Aὐτόν, ὥστε νὰ ἔχουν τὴν εὐλογία Tου αὐτοὶ καὶ οἱ οἰκογένειές τους. Ἀλλοίμονο ὅμως στοὺς ἀθέους, τοὺς ἀπίστους, τοὺς θεομάχους καὶ ἐκκλησιομάχους, τοὺς δειλοὺς καὶ τοὺς χλιαρούς, διότι τὸ τέλος τους, ἐὰν δὲν μετανοήσουν, θὰ εἶναι οἰκτρό (Ἀποκ. 3, 16 καὶ 21, 8).