Τι βοάτε προς με; Δεν βλέπετε ότι καρπόν ου φέρει η άμπελος αύτη;

Ο π. Θεοφάνης είδεν εις όραμά του, εις τας αρχάς του ιθ΄ (19^ου) αιώνος, τη βοηθεία του Οσίου Νείλου, όρασιν φοβεράν και προφητικήν δια τους Αγιορείτας Πατέρας των ημερών μας και δι΄ ολόκληρον την Ελλάδα, της οποίας Σκέπη μοναδική ην και εστίν η Θεοτόκος. Εόρακε ούτος εν πλήθος παλαιών Αγιορειτών Πατέρων λέγοντες: «Ω, ποία ταλαιπωρία συνέβη εις την άμπελον ταύτην ; πως ησθένησαν τα κλήματα όλα ταύτα;» Και πλείστα άλλα τοιαύτα, εκφράζοντες δε ούτοι την ανησυχίαν των δια τους νυν πατέρας τους καλλιεργούντας νωχελικώς και νεωτεριστικώς το Περιβόλιον της Παναγίας. Ηκούσθη κατόπιν φωνή ερχομένη έσωθεν βροντής λέγουσα: «Άρατε την σκέπην ταύτην ότι η άμπελος αυτή ηχρειώθη και ου χρήζει της σκέπης ταύτης».

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Οι πολιοί ούτοι Όσιοι Πατέρες ήρχισαν βοώντες μεγαλοφώνως: «Παύσον Κύριε την οργήν σου κατά της αμπέλου ταύτης, μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου από την άμπελον ταύτην. Επάκουσον της φωνής του στεναγμού ημών και παύσον την αγανάκτησίν σου, ότι πολλούς και μεγάλους κόπους κατεβάλομεν εις την άμπελον». Και πάλιν φωνή ηκούσθη εκ της βροντής λέγουσα: «Τι βοάτε προς με; Δεν βλέπετε ότι καρπόν ου φέρει η άμπελος αύτη; Ηβουλήθην πέμψας αγγέλους Σατανά του ερημώσαι την άμπελον ταύτην, ότι ατιμίαν αντί καρπόν φέρει». Ο π. Θεοφάνης βλέπει εν συνεχεία Γυναίκα ερχομένην από την Εκκλησίαν της Παναγίας κρατούσαν Βρέφος εις τας αγκάλας Της και είπε προς τους πατέρας εκείνους: «Παύσατε, ω οσιώτατοι πατέρες τι; Δεν βλέπετε την άμπελον ότι εξέκλινε και αντί καρπού φέρει εργασίαν ψυχοφθορίας;» Οι δε πατέρες εστράφησαν τότε προς την Θεοτόκον με θρήνον και κλαυθμόν λέγοντες: «Παντάνασσα Δέσποινα, φείσαι της αμπέλου ταύτης της παρά Σου φυτευθείσης. Δέξαι την δέησιν ημών των αναξίων δούλων σου. Μη παραδώσης εις αιχμαλωσίαν την άμπελον ταύτην». Και ευθύς το Βρέφος Αυτής εβόησε: «Που είναι ο καρπός της αμπέλου ταύτης;» και έκαμε νεύμα δια της χειρός Του να συμμαζώσουν το πανίον (την σκέπην). Η δε Κυρία Θεοτόκος εκράτησε την χείρα του Βρέφους και έβαλε την δεξιάν Της εις το στόμα Τούτου και ημπόδισε να ποιήση νεύμα και να κράξη την εγκατάλειψιν του Αγίου Όρους.

Το Περιβόλι της Παναγίας
αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!!

Του κυρίου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.


«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)


Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθoδόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!