Το προσφιλέστερον πράγμα εις τον ευρωπαίον άνθρωπον είναι ακριβώς το να
παριστά τον θεόν, παρ΄ ό,τι εις τούτο το σύμπαν είναι ως ποντικός μέσα εις την
φάκαν. Δια να δείξη και αποδείξη την «θεότητά» του διεκήρυξεν ότι όλοι οι
κόσμοι επάνω μας είναι άδειοι, άνευ Θεού και άνευ ζώντων όντων. Ούτος θέλει
πάση θυσία να κυριαρχήση επί της φύσεως, να υποτάξη αυτήν εις τον εαυτόν του.
Δια τούτο έχει οργανώσει μίαν συστηματικήν εκστρατείαν εναντίον της φύσεως, την
οποίαν εκστρατείαν έχει ονομάσει «κουλτούραν» και πολιτισμόν. Εις αυτήν έχει
συζεύξει την φιλοσοφίαν και την επιστήμην του, την θρησκείαν και την ηθικήν
του, την πολιτικήν και την τεχνικήν του. Και έχει μεν κατορθώσει να λειάνη
μερικά κομμάτια επί του φλοιού της ύλης, δεν μετεμόρφωσεν όμως την ύλην.
Πολεμών με αυτήν ο άνθρωπος δεν κατώρθωσε να την ανθρωποποιήση. Αντιθέτως, αυτή
επέτυχε να στενεύση τον άνθρωπον και να τον κάμη μόνον επιφάνειαν, δηλαδή να
τον καταστήση ύλην. Αυτός πάλιν περικυκλωμένος από αυτήν, συνειδητοποιεί τον
εαυτόν του ως ύλην και μόνον ως ύλην. Και γνωρίζετε ποίος ενίκησεν; Ειρωνεία,
διότι ο πολιτισμός κατέστησε τον άνθρωπον δούλον της ύλης, δηλαδή δούλον των
πραγμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου