Επειδή εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν ο Θεάνθρωπος είναι τα πάντα εν πάσι, είναι εντελώς φυσικόν να κυριαρχή εν αυτή ο Θεανθρώπινος τρόπος ζωής, σύμφωνα με τον οποίον ο άνθρωπος και πάντα τα του ανθρώπου ρυθμίζονται και καθοδηγούνται υπό του Θεού και των του Θεού. Ο τρόπος ζωής του ανθρώπου είναι η ενώπιον του Θεού στάσις του της προσευχής και λατρείας. Δια τούτο η Εκκλησία ως θεανθρώπινος οργανισμός και ως ναός είναι οίκος της προσευχής, και κάθε μέλος της είναι ένα θεοειδές κύτταρον εν τω θεανθρωπίνω σώματι της Εκκλησίας. Η σωτηρία εις την πραγματικότητα είναι η συνεχής βίωσις της όλης προσευχητικής και λατρευτικής ζωής της Εκκλησίας, όπου το κάθε μέλος ζη την όλην θεανθρωπίνην ζωήν της Εκκλησίας κατά το μέτρον της πίστεώς του και το μέτρον των μυστηρίων της και αρετών. Κάθε πιστός είναι Εκκλησία εν σμικρώ. Όλη η θεανθρωπίνη ζωή της Εκκλησίας και όλαι αι θεανθρώπιναι αλήθειαι της Εκκλησίας εκδηλούν εαυτάς κατά τον πλέον τέλειον και πιστόν τρόπον εις την λατρείαν. Εις αυτήν ιερουργείται εν προσευχή και γίνεται βίωμα κάθε θεανθρωπίνη πραγματικότης και ούτω αρχιτεκτονείται και γεννάται η μόνη ένθεος και αληθινή θεολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου