Πρέπει
λοιπόν, αυτός που οδεύει στο δρόμο της αρετής , να ευχαριστεί το Θεό σε κάθε
θλίψη που το συμβαίνει και να κατηγορεί τον εαυτό του και να αντιλαμβάνεται οτι
εξαιτίας της αμέλειάς του παραχωρήθηκε (η θλίψη)απο τον προνοητή Θεό,για να ξυπνήσει
το νου του- μάλλον διότι υπερηφανεύθηκε-και ας μη ταραχθεί για αυτό, ούτε να
αφήσει το στάδιο του πνευματικού αγώνα,αλλά ας μέμφεται τον εαυτό του,για να μη
γίνει σε αυτόν διπλό το κακό.
Λόγος
ΚΑ , "Περί του υπό τίνος ωφελείται ο άνθρωπος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου