Ο Κοσμάς:

2. H ανάλυση που κάνει ο αδελφός Silver για την «Μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία» κατά το 1924, δεν είναι ορθή. 

Μέχρι στις 10 Μαρτίου 1924, ημερομηνία που οι Νεοημερολογίτες δέχτηκαν το Φράγκικο, ή Νέο ημερολόγιο, στη «Μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία» ανήκαν οι τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίας, στις οποίες αναφέρεται ο αδελφός Silver. Μετά την παραπάνω ημερομηνία, δηλ. της 10ης Μαρτίου 1924, όλες αυτές οι τοπικές Εκκλησίες (Πατριαρχεία κλπ.), έπαυσαν να αποτελούν την «Μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία», γιατί φράγκεψαν, με πρώτες, την τοπική Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που στα πλαίσια της αίρεσης του οικουμενισμού δέχτηκαν το καταδικασμένο από τις Πανορθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνα Γρηγοριανό, η Νέο ημερολόγιο!
Και είναι μεν γεγονός, ότι δεν δέχτηκαν μέχρι σήμερα όλες οι λοιπές τοπικές Εκκλησίες το φράγκικο ημερολόγιο, όμως επειδή διατήρησαν την «κοινωνία» τους με την Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετά το φράγκεμά τους, βρίσκονται στο αυτό κρίμα! Είναι αποκομμένες όλες τους από το σώμα της «Μιάς αγίας καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας», σύμφωνα με την εκκλησιολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κατά την οποία «ο κοινωνών τω ακοινωνήτω, ακοινώνητος έστω», ως και τη διδασκαλία όλων των Πατέρων, που εντέλλονται να αποκοπτόμαστε από την «κοινωνία» των αιρετικών, οι οποίοι είναι εχθροί του Θεού! Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μάλιστα θεωρεί ως εχθρούς του Θεού όχι μόνο τους αιρετικούς, αλλά και όσους «κοινωνούν» με αυτούς!
Επομένως, δεν είναι αρκετό το ότι ορισμένες τοπικές Εκκλησίες, όπως της Σερβίας, που αναφέρει ο αγαπητός Silver, εξακολουθούν να ακολουθούν το Παλαιό ημερολόγιο. Δεν πρέπει όμως να έχουν «κοινωνία» με τους αιρετικούς, γιατί γίνονται κατά τον τρόπο αυτό αιρετικοί και αυτοί. Συνεπώς, όλες οι τοπικές αυτές Εκκλησίες, που μέχρι στις 10 Μαρτίου 1924 ήταν μέλη της «Μιάς αγίας καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας», μετά την 10η Μαρτίου 1924 έπαυσαν να αποτελούν την «Μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία»!

Επομένως, έχουμε δύο κατηγορίες τοπικών Εκκλησιών: Αυτές που δέχθηκαν το νέο ημερολόγιο και έγιναν αιρετικές, και αυτές που κράτησαν το παλιό ημερολόγιο αλλά συνέχισαν να κοινωνούν με τους νεοημερολογίτες, και σύμφωνα με το «ο κοινωνών τω ακοινωνήτω…» έγιναν και αυτές αιρετικές.