Ευχαριστία η κατά αίμα συγγένεια με τον Θεόν.
Η πραγματοποίησις αυτή τελείται εις την θείαν Ευχαριστίαν, δηλαδή εις την
θείαν Κοινωνίαν του σώματος και του αίματος του Χριστού, και μάλιστα με
συγκεκριμένον και βιωματικόν τρόπον. Το αίμα του Θεανθρώπου ενώνει τον άνθρωπον
με τον Θεόν, όπως επί του Σταυρού του Γολγοθά, ούτω και μέσα εις το
Θεανθρώπινον σώμα της Εκκλησίας δια του ζωηφόρου και θεοποιούντος αίματος του
αγίου μυστηρίου της Μεταλήψεως εις την θείαν Λειτουργίαν. Επί πλέον, επειδή
πρόκειται περί αίματος του Θεανθρώπου Χριστού, και επειδή η Εκκλησία είναι το
σώμα Του, δια τούτο και είναι αυτό η ενοποιούσα δύναμις, η ενώνουσα όλα τα μέλη
της Εκκλησίας εις εν σώμα και μίαν ψυχήν, εις μίαν καρδίαν και μίαν
θεανθρωπίνην κοινωνίαν: «Το ποτήριον της
ευλογίας ο ευλογούμεν, ουχί κοινωνία του αίματος του Χριστού εστι; Τον άρτον ον
κλώμεν, ουχί κοινωνία του σώματος του Χριστού εστιν; Ότι εις άρτος, εν σώμα οι
πολλοί εσμεν, οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μετέχομεν» (Α΄ Κορ. 10, 16-17). Ο θεανθρώπινος λόγος αυτός του
χριστοφόρου Αποστόλου μας αποκαλύπτει αυτό το μυστήριον της Εκκλησίας, το
ευχαριστιακόν μυστήριον και την ευχαριστιακήν φύσιν της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου