3. Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
α. Ήμουνα μάλλον δευτεροετής φοιτητής Θεολογίας, όταν γνώρισα τον π.
Επιφάνιο. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τη γνωριμία αυτή. Την εποχή εκείνη, που «όλα τάσκιαζε η φοβέρα των οργανώσεων και τα πλάκωνε η σκλαβιά του ευσεβισμού» ήταν το κάτι άλλο. Ανυπόκριτος! Σοφός και ενάρετος! Πολυτάλαντος! Άνθρωπος μεγάλης αγάπης, ακόμα και προς τους εχθρούς του, τους οποίους, όπως έλεγε, προσπαθούσε να «εκδικηθεί» ευεργετώντας τους!
Όταν τον γνώρισα ήταν ακόμα διάκονος. Δεν είχε θέση σε ναό. Έμενε στο ίδρυμα των «Τριών Ιεραρχών», επί της οδού Μενάνδρου 4. Για να εξοικονομεί τα έξοδά του έκανε διορθώσεις στα βιβλία, που εξέδιδε ο εκδοτικός οίκος Παπαδημητρίου. Τότε, τον είχαν πλησιάσει άλλοι δύο φοιτητές. Αργότερα απέκτησε πολλά πνευματικά παιδιά, μεταξύ των οποίων είναι οι σημερινοί Μητροπολίτες Νέας Σμύρνης Συμεών Κούτσας, Έδεσσας Ιωήλ Φραγκάκος, ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών πρωτοπρεσβύτερος Θωμάς Συνοδινός, κ.ά.
΄Οταν μετά από λίγους μήνες χειροτονήθηκε ιερεύς, τον έκανα και εγώ για ένα διάστημα πνευματικό μου.
β. Για το θέμα του παπισμού, που εγώ τότε ενδιαφερόμουνα ιδιαίτερα, ο π. Επιφάνιος δεν ανησυχούσε, όπως όλοι οι πνευματικοί την εποχή εκείνη. Πίστευε, ότι ήταν «νεφύδριο», όπως έλεγε ο Μέγας Αθανάσιος για τον «αρειανισμό». Νόμιζε ότι τα πράγματα θα άλλαζαν γρήγορα, όταν θα πέθαινε ο Αθηναγόρας! Αδυνατούσε να συλλάβει το μέγεθος του προβλήματος. ΄Ηταν άλλωστε άγνωστα τα τόσα στοιχεία, που είναι σήμερα γνωστά σε μας. Παρά ταύτα, και με τα ελάχιστα αυτά στοιχεία, που είχε τότε υπόψη του, έγραφε εναντίον του παπισμού, του οικουμενισμού, του Αθηναγόρα και όλων των φιλενωτικών! Και σ’ αυτό διέφερε από τους άλλους πνευματικούς της εποχής εκείνης.
Αργότερα άρχισε να πιστεύει, ότι ο Αθηναγόρας και ωρισμένοι επίσκοποι του Φαναρίου υπερέβησαν τα όρια ασφαλείας από ένα Ορθόδοξο. Γι’ αυτό, το 1970, υποστήριξε τη διακοπή του μνημοσύνου του ονόματος του Αθηναγόρα. Δεν συμφωνούσε όμως και με τη παύση της «κοινωνίας», με όσους μνημόνευαν τον Αθηναγόρα, γιατί νόμιζε ότι έτσι θα αποκόπτονταν κάποιος από την Εκκλησία.
Ο π. Επιφάνιος είναι εκείνος που εξώθησε τον Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, με τον οποίο συνδεόταν στενά, να σταματήσει το μνημόσυνο του ονόματος του Αθηναγόρα. Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος πράγματι έπαυσε το μνημόσυνο του Αθηναγόρα το 1970. Το παράδειγμα του Αμβροσίου ακολούθησε τότε και ο Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης. Ύστερα, και ο Παραμυθίας Παύλος Καρβέλης. Διατήρησαν όμως «κοινωνία» με όσους εξακολουθούσαν να μνημονεύουν τον Αθηναγόρα. ΄Ετσι, η διακοπή αυτή του μνημόσυνου ήταν «κολοβή» και φαιδρή, γιατί σε μιά γιορτή που μπορεί να συλλειτουργούσε ένας απ’ τους τρεις αυτούς Μητροπολίτες, με κάποιον άλλο Μητροπολίτη των Νέων χωρών, ο μεν ένας δεν μνημόνευε τον Αθηναγόρα, τον μνημόνευε όμως ο άλλος στην ίδια λειτουργία! Οπότε μιά τέτοια διακοπή του μνημοσύνου, που την εισηγήθηκε π. Επιφάνιος, δεν ήταν ιδαίτερα οδυνηρή για τον Αθηναγόρα. Μάλλον, οι πονηροί φαναριώτες θα γελούσαν σε βάρος μας!
Όλα τα βαρυσήμαντα κείμενα του αείμνηστου Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου, σχετικά με την διακοπή του μνημόσυνου του Αθηναγόρα, είναι γραμμένα από τον π. Επιφάνιο. Τα κείμενα αυτά, όπως και πολλά άλλα που έγραφε, συνήθως προηγουμένως, προτού τα κυκλοφορήσει, μου τα διάβαζε στο τηλέφωνο, ή μου τα έστελνε σε αντίγραφο, να εκφράσω τη γνώμη μου, ή υποδείξω τυχόν διορθώσεις, που νόμιζα χρήσιμες. Πολλές φορές σε πολλά σημεία διαφωνούσα μαζί του. Τις διαφωνίες μου αυτές, άλλοτε τις αποδεχόταν, άλλοτε όχι!
α. Ήμουνα μάλλον δευτεροετής φοιτητής Θεολογίας, όταν γνώρισα τον π.
Επιφάνιο. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τη γνωριμία αυτή. Την εποχή εκείνη, που «όλα τάσκιαζε η φοβέρα των οργανώσεων και τα πλάκωνε η σκλαβιά του ευσεβισμού» ήταν το κάτι άλλο. Ανυπόκριτος! Σοφός και ενάρετος! Πολυτάλαντος! Άνθρωπος μεγάλης αγάπης, ακόμα και προς τους εχθρούς του, τους οποίους, όπως έλεγε, προσπαθούσε να «εκδικηθεί» ευεργετώντας τους!
Όταν τον γνώρισα ήταν ακόμα διάκονος. Δεν είχε θέση σε ναό. Έμενε στο ίδρυμα των «Τριών Ιεραρχών», επί της οδού Μενάνδρου 4. Για να εξοικονομεί τα έξοδά του έκανε διορθώσεις στα βιβλία, που εξέδιδε ο εκδοτικός οίκος Παπαδημητρίου. Τότε, τον είχαν πλησιάσει άλλοι δύο φοιτητές. Αργότερα απέκτησε πολλά πνευματικά παιδιά, μεταξύ των οποίων είναι οι σημερινοί Μητροπολίτες Νέας Σμύρνης Συμεών Κούτσας, Έδεσσας Ιωήλ Φραγκάκος, ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών πρωτοπρεσβύτερος Θωμάς Συνοδινός, κ.ά.
΄Οταν μετά από λίγους μήνες χειροτονήθηκε ιερεύς, τον έκανα και εγώ για ένα διάστημα πνευματικό μου.
β. Για το θέμα του παπισμού, που εγώ τότε ενδιαφερόμουνα ιδιαίτερα, ο π. Επιφάνιος δεν ανησυχούσε, όπως όλοι οι πνευματικοί την εποχή εκείνη. Πίστευε, ότι ήταν «νεφύδριο», όπως έλεγε ο Μέγας Αθανάσιος για τον «αρειανισμό». Νόμιζε ότι τα πράγματα θα άλλαζαν γρήγορα, όταν θα πέθαινε ο Αθηναγόρας! Αδυνατούσε να συλλάβει το μέγεθος του προβλήματος. ΄Ηταν άλλωστε άγνωστα τα τόσα στοιχεία, που είναι σήμερα γνωστά σε μας. Παρά ταύτα, και με τα ελάχιστα αυτά στοιχεία, που είχε τότε υπόψη του, έγραφε εναντίον του παπισμού, του οικουμενισμού, του Αθηναγόρα και όλων των φιλενωτικών! Και σ’ αυτό διέφερε από τους άλλους πνευματικούς της εποχής εκείνης.
Αργότερα άρχισε να πιστεύει, ότι ο Αθηναγόρας και ωρισμένοι επίσκοποι του Φαναρίου υπερέβησαν τα όρια ασφαλείας από ένα Ορθόδοξο. Γι’ αυτό, το 1970, υποστήριξε τη διακοπή του μνημοσύνου του ονόματος του Αθηναγόρα. Δεν συμφωνούσε όμως και με τη παύση της «κοινωνίας», με όσους μνημόνευαν τον Αθηναγόρα, γιατί νόμιζε ότι έτσι θα αποκόπτονταν κάποιος από την Εκκλησία.
Ο π. Επιφάνιος είναι εκείνος που εξώθησε τον Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, με τον οποίο συνδεόταν στενά, να σταματήσει το μνημόσυνο του ονόματος του Αθηναγόρα. Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος πράγματι έπαυσε το μνημόσυνο του Αθηναγόρα το 1970. Το παράδειγμα του Αμβροσίου ακολούθησε τότε και ο Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης. Ύστερα, και ο Παραμυθίας Παύλος Καρβέλης. Διατήρησαν όμως «κοινωνία» με όσους εξακολουθούσαν να μνημονεύουν τον Αθηναγόρα. ΄Ετσι, η διακοπή αυτή του μνημόσυνου ήταν «κολοβή» και φαιδρή, γιατί σε μιά γιορτή που μπορεί να συλλειτουργούσε ένας απ’ τους τρεις αυτούς Μητροπολίτες, με κάποιον άλλο Μητροπολίτη των Νέων χωρών, ο μεν ένας δεν μνημόνευε τον Αθηναγόρα, τον μνημόνευε όμως ο άλλος στην ίδια λειτουργία! Οπότε μιά τέτοια διακοπή του μνημοσύνου, που την εισηγήθηκε π. Επιφάνιος, δεν ήταν ιδαίτερα οδυνηρή για τον Αθηναγόρα. Μάλλον, οι πονηροί φαναριώτες θα γελούσαν σε βάρος μας!
Όλα τα βαρυσήμαντα κείμενα του αείμνηστου Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου, σχετικά με την διακοπή του μνημόσυνου του Αθηναγόρα, είναι γραμμένα από τον π. Επιφάνιο. Τα κείμενα αυτά, όπως και πολλά άλλα που έγραφε, συνήθως προηγουμένως, προτού τα κυκλοφορήσει, μου τα διάβαζε στο τηλέφωνο, ή μου τα έστελνε σε αντίγραφο, να εκφράσω τη γνώμη μου, ή υποδείξω τυχόν διορθώσεις, που νόμιζα χρήσιμες. Πολλές φορές σε πολλά σημεία διαφωνούσα μαζί του. Τις διαφωνίες μου αυτές, άλλοτε τις αποδεχόταν, άλλοτε όχι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου