Θὰ ὁμιλήσῃ ἐπὶ τούτων ἡ ῾Ιστορία μίαν ἡμέραν

 ῾Ο ἀείμνηστος ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν Χρυσόστομος Βʹ, ἀναφερόμενος

εἰς τὴν συνάντησιν τῶν ῾Ιεροσολύμων Πάπα και Αθηναγόρα το 1964 γράφει:

≪Κρίνοντες τὰς γενομένας πράξεις ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν Παλαιστίνῃ, πρὸς τόσον ἐπίσημον, καὶ δὴ ἐξ ὀνόματος τῆς ὅλης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, τὸν Πάπαν Ρώμης, λέγομεν, ὅτι τὰ ἀνὰ τὸν κόσμον, ὡς σωτήρια δῆθεν τῆς Χριστιανοσύνης διατυμπανισθέντα γεγονότα, ε ἶ ν α ι κ α ν ο ν ι κ ῶ ς κ ο λ ά σ ι μ α, ὡς γενόμενα ἐπὶ καταφρονήσει τῶν ἁγίων καὶ ῾Ιερῶν Κανόνων καὶ ἐπὶ ἀνατροπῇ τῆς ἐν Ορθοδόξῳ ᾿Εκκλησίᾳ αἰωνοβίου τάξεως, καὶ πρὸς σοβαρὸν

σκανδαλισμὸν τῶν ᾿Ορθοδόξων, δὸς δ᾿ εἰπεῖν, καὶ διαιρέσεως αὐτῶν, καὶ πρὸς προφανῆ ἐξευτελισμὸν τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. ᾿Αλλ᾿ αἱ τοιαῦται αὐτόβουλοι καὶ ἀμελέτητοι ἀποφάσεις, ὡς μάλιστα μετὰ τόσης ἀσυγγνώστου σπουδῆς ληφθεῖσαι καὶ ἐκτελεσθεῖσαι,κυοφοροῦσι καὶ ἐπικινδύνους ἐπιπτώσεις.

Τὰ περὶ τούτου λαβόντα χώραν γεγονότα, ἄκρως δυσάρεστα καὶ διασύροντα αὐτὸ τοῦτο τὸ κῦρος τῆς ᾿Ορθοδοξίας, δὲν πρόκειται νὰ ἐκθέσωμεν ὧδε. Θὰ ὁμιλήσῃ ἐπὶ τούτων ἡ ῾Ιστορία μίαν ἡμέραν≫

Ιδού η Ιστορία ομιλεί :
Οικ. Πατρ. κ. Βαρθολομαίος:«Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» (!!!), 

ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην θρονική εορτή του 1998.

«Ετι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου…».

Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων, αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του Πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού .
Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός.