+ π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης
Αυτό είναι το πλαίσιον της
αναφοράς του Αποστόλου Παύλου και του Ευαγγελιστού Ιωάννου εις το Παράκλητον
Πνεύμα το Οποίον εντυγχάνει υπέρ ημών εν τη καρδία. Το Άγιον Πνεύμα καθ' αυτό
εντυγχάνει υπέρ όλων των ανθρώπων "στεναγμοίς αλαλήτοις" (Ρωμ. 4:26).
Αλλ' ευρίσκει ανταπόκρισιν εις εκείνους, που συνεργάζονται 1) εις την κάθαρσιν
του πνεύματός των, δηλαδή του "έσω ανθρώπου" ή "τής νοεράς
ενεργείας" από όλους τους λογισμούς, καλούς και κακούς, 2) εις τον
επαναχωρισμόν του πνεύματος τούτου από την λογικήν και 3) εις την επάνοδον του
πνεύματος εις την καρδίαν μαζί με προσευχάς και ψαλμούς της διανοίας. Έτσι η
θεραπεία της ανθρωπίνης προσωπικότητος εισέρχεται εις το στάδιον του φωτισμού.
Αυτά προϋποθέτει ο Παύλος όταν γράφει, "προσεύξομαι τω πνεύματι, προσεύξομαι
δε τω νοΐ, ψαλώ τω πνεύματι, ψαλώ δε και τω νοΐ." (1 Κορ. 14:15). Μόλις μας είπεν ο Παύλος,
ότι η προσευχή πνεύματι περιλαμβάνει ψαλμούς της Παλαιάς Διαθήκης. Επομένως δεν
ομιλεί δια ακαταλήπτους και μεγαλοφώνους προσευχάς, αφού οι ψαλμοί ήσαν γνωστοί
εις όλους.
Ο Παύλος ομιλεί δια τα "γένη
γλωσσών," τα οποία συμπεριλαμβάνουν προσευχάς και ψαλμούς του πνεύματος
του ανθρώπου εν τη καρδία και τα οποία ακούονται μόνον από εκείνους που έχουν
το ίδιον χάρισμα. Όσοι ιδιώται δεν είχον ακόμη το χάρισμα αυτό δεν ηδύναντο να
ακούσουν τας προσευχάς και τους ψαλμούς εν τη καρδία των εχόντων το χάρισμα
αυτό των "γλωσσών." Κορίνθιοι εις την κατάστασιν του φωτισμού είχον
εισαγάγει την καινοτομίαν να τελούν ακολουθίας νοερώς εν τη καρδία παρόντων των
"ιδιωτών," που δεν είχον λάβει ακόμη "τά γένη γλωσσών."
Έτσι όμως ήτο αδύνατον εις τους ιδιώτας να οικοδομούνται και να απαντούν με το
"αμήν" τους εις τα κατάλληλα μέρη της ακολουθίας, διότι απλώς δεν
ήκουον τίποτε.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου