Σήμερον, κατόπιν τόσης αντιπαπικής
γραμματολογίας, είναι πολύ ευκολώτερον να μορφώση κανείς φρόνημα περί της
φύσεως του Παπισμού ή προ δύο αιώνων. Πατέρες σοφώτατοι και αγιώτατοι,
μεμαρτυρημένοι υπό Θεού, εξ αφορμής των Παπικών προκλήσεων και μηχανορραφιών εν
τη Ανατολή, πόσα δεν έγραψαν απογυμνούντες τον Παπισμόν από κάθε απατηλόν
ένδυμα και παρουσιάζοντες την φύσιν του εις πλέον ελεεινήν μορφήν! Παραπέμπομεν
όσους βούλονται να μάθουν την αλήθειαν, εις τους αγίους της Εκκλησίας μας. Εις
τον σοφώτατον Μοναχόν Ιωσήφ Βρυέννιον, εις τον Γεννάδιον τον Σχολάριον,
Δοσίθεον Πατριάρχην Ιεροσολύμων, άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν, τον Μ. Φώτιον,
τους εντεύθεν Πατριάρχας της Ανατολής όλους, πλην του Βέκκου, του Μεταξάκη, του
Αθηναγόρου και του τελευταίου κ. Βαρθολομαίου. Εις όλους τους σοφούς
διδασκάλους του γένους, αγίους Κοσμάν τον Αιτωλόν και Νικόδημον τον Αγιορείτην,
τους αγίους Αθανάσιον Πάριον, Μακάριον τον Κορίνθου και τον επί των ημερών μας
θαυματουργόν άγιον Νεκτάριον Πενταπόλεως, τον σοφώτατον Ευγένιον τον Βούλγαρην.
Παραπέμπομεν εις τα πλήθη των υπό λατινοφρόνων βασανισθέντων Ομολογητών εν όλη
τη Ανατολή και εξαιρέτως εν Αγίω Όρει. Και εις τον μέγαν άγιον Μελέτιον τον
Γαλησιώτην, όστις, λέγων ενώπιον του Μιχαήλ του Αζυμίτου ότι «ημείς
αποστρεφόμεθα τους Λατίνους, όχι δια το ετερόδοξον μόνον, αλλά και δια την
ενοικούσαν αυτοίς έμφυτον κακίαν», υπέστη εκρίζωσιν της γλώσσης και των οδόντων
του. Παραπέμπομεν, λοιπόν εις όλους, τους δια της γραφίδος και των μαρτυρικών
αιμάτων κρατύναντας την Ορθόδοξον Πίστιν, ακριβώς,
απαραλλάκτως, όπως την παρέδωκαν ημίν οι αυτόπται και υπηρέται του Λόγου. Αυτήν
την Παναγίαν Πίστιν κρατούμεν χάριτι Χριστού και ημείς, αντλούντες φως και
γνώσιν και χάριν εις εύκαιρον βοήθειαν. Και εμμένομεν… Είναι δε άπορον: πως Ορθόδοξοι Χριστιανοί κληρικοί και Μοναχοί μάλιστα
γνωρίζοντες την διδασκαλίαν της Εκκλησίας μας, την απαιτουμένην ακρίβειαν περί
το δόγμα και την ηθικήν και την λατρείαν δεν εξεγείρονται κατά των ενωτικών
βουλών των συγχρόνων ενωτικών;
Φρίττει κανείς, όταν σκέπτεται το σκότος υπό του οποίου κατέχονται, όσοι
ομιλούν χαίροντες δια προσεγγίσεις και διαλόγους με τον Παπισμόν, ύστερα από
την τόσον σαφή διδασκαλίαν των αγίων Πατέρων μας, ύστερα από τας αποβλήτους
παλαιοτέρας ενωτικάς κινήσεις, ύστερα από την αποκάλυψιν της ειδεχθούς
ψυχοσυνθέσεως του Παπισμού. Όταν αναλογίζεται τας φρικτάς αράς της Εκκλησίας
και τα αναθέματα δια πάσαν καινοτομίαν, όταν αναμιμνήσκεται των ωμών
φρικαλεοτήτων που διέπραξαν οι Παπικοί εις βάρος των Ορθοδόξων παλαιόθεν και
μέχρις εσχάτων, τας υπουλότητας, τους Ιησουϊτισμούς, την επηρμένην Παπικήν
οφρύν, τας ατίμους διεισδύσεις εις τον έντιμον χώρον της Ορθοδοξίας και όσα
κακουργούσα διάνοια δύναται να συλλάβη εις βάρος ακάκων και πιστών εις την
Εκκλησίαν των…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου