Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Οι «Βίοι των Αγίων» δείχνουν πολυαρίθμους αλλά πάντοτε βεβαίους δρόμους σωτηρίας, φωτισμού, αγιασμού, μεταμορφώσεως, χριστοποιήσεως, θεώσεως, δείχνουν όλους τους τρόπους με τους οποίους η ανθρωπίνη φύσις κατανικά την αμαρτίαν, την κάθε αμαρτίαν, πως νικά το πάθος, το κάθε πάθος, πως νικά τον θάνατον, τον κάθε θάνατον, πως νικά τον δαίμονα, τον κάθε δαίμονα. Εδώ ευρίσκεται φάρμακον δια κάθε αμαρτίαν, και δια κάθε πάθος θεραπεία, από κάθε θάνατον ανάστασις, και από κάθε διάβολον απελευθέρωσις, από όλα μαζί τα κακά η σωτηρία. Δεν υπάρχει πάθος, δεν υπάρχει αμαρτία, που να μη υποδεικνύεται μέσα εις τους «Βίους των Αγίων» ο τρόπος με τον οποίον νικάται, νεκρώνεται, εκριζώνεται. Εις αυτούς φαίνεται ολοκάθαρα, ότι δεν υπάρχει πνευματικός θάνατος, εκ του οποίου δεν θα ήτο δυνατή η ανάστασις με την θείαν δύναμιν του Αναστάντος και Αναληφθέντος Κυρίου Ιησού, δεν υπάρχει βάσανον ή θλίψις ή στενοχωρία ή κακοπάθεια, την οποίαν ο Κύριος δια την εις Αυτόν πίστιν να μη μεταβάλλη βαθμηδόν ή δια μιας εις μίαν ήρεμον και κατανυκτικήν χαράν.—Πως γίνεται κανείς από αμαρτωλός δίκαιος;  Ιδού, ότι έχομεν ένα πλήθος από συγκλονιστικά παραδείγματα μέσα εις τους βίους των αγίων! Πως δύναται κανείς από ληστής, πόρνος, μέθυσος, άσωτος, φονεύς, μοιχός, να γίνη άγιος;  Δι΄ αυτό θα εύρωμεν πάμπολλα παραδείγματα εδώ. Επίσης—πως από έναν φίλαυτον, φιλόζωον, ιδιοτελή, άπιστον, άθεον, υπερήφανον, φιλάργυρον, εμπαθή, ένα κακούργον, ένα διαφθαρμένον, οργίλον, πονηρόν, ύπουλον, χαιρέκακον, φθονερόν, κενόδοξον, φιλόδοξον, κακοήθη, άρπαγα και ανελεήμονα, πως γίνεται ένας άνθρωπος του Θεού;  Οι «Βίοι των Αγίων» θα μας το δείξουν και θα μας το εξηγήσουν.       

      Συνεχίζεται.