ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ

Πρωτ. Δ.Δ.Τ.

Οἱ ἄνθρωποι συνήθως εἶναι δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας. Ἀφήνουν ἐλεύθερο τὸν
ἑαυτό τους καὶ ἱκανοποιοῦν τὰ πάθη τους χωρὶς ἠθικοὺς φραγμούς. Ὅλα
ἐπιτρέπονται. Χαίρονται τὴν «ἐλευθερία» τῆς ἁμαρτωλῆς αἰχμαλωσίας. Γι᾽
αὐτὸ καὶ ἡ δυστυχία εἶναι ἔκδηλη σὲ ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς ζωῆς τους. Εἶναι
πάντα ἀνικανοποίητοι, γιατὶ τὰ πάθη τους εἶναι ἀκόρεστα. Αὐτὴ ἡ αἰχμα-

λωσία στὴ δυστυχία εἶναι ἐπιλογὴ τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἀρνοῦνται νὰ
δεχτοῦν καὶ νὰ ζήσουν τὴν ἐλευθερία τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀναφερόμενος στὸ θέμα αὐτό, γράφει στοὺς Ρωμαίους:
«Εἶστε ἐλεύθεροι πιὰ ἀπὸ τὸ ζυγὸ τῆς ἁμαρτίας κι ὑπηρετεῖτε τὸ καλὸ καὶ τὸ
δίκαιο. Χρησιμοποιῶ τὴν ἀνθρώπινη εἰκόνα τῆς δουλείας, γιατὶ δὲν μπορεῖτε
ἀλλιώτικα νὰ μὲ καταλάβετε. Παλιότερα εἴχατε ὑποδουλώσει ὅλο τὸ εἶναι σας
σὲ πάθη καὶ πράξεις ἀντίθετες στὸ θεϊκὸ θέλημα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ζεῖτε
ἀντίθετα πρὸς τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι πρέπει καὶ τώρα νὰ ὑποδουλώσετε
ὅλο τὸ εἶναι σας στὸ θεϊκὸ θέλημα, γιὰ νὰ βρεθεῖτε κοντὰ στὸ Θεό. Μὴν ξεχνᾶτε
πώς, ὅσον καιρὸ ἤσασταν ὑπόδουλοι στὴν ἁμαρτία, ἤσασταν μακριὰ ἀπὸ

τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ποιὸ ἦταν τὸ κέρδος σας ἀπὸ τὴ διαγωγή σας ἐκείνη;
Ντρέπεστε τώρα γι᾽ αὐτήν, γιατὶ ὁδηγοῦσε τελικὰ στὸ θάνατο. Τώρα ὅμως εἶστε
ἐλεύθεροι πιὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία κι ἀνήκετε στὸ Θεό. Καρπὸς τῆς καινούργιας
ζωῆς σας εἶναι ἡ ἁγιοσύνη, καὶ τὸ τέλος τῆς πορείας σας εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.
Γιατὶ ὁ μισθός, ποὺ δίνει ἡ ἁμαρτία εἶναι ὁ θάνατος ἐνῶ τὸ δῶρο, ποὺ χαρίζει
ὁ Θεὸς εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τὴν ὁποία ἔφερε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Κύριός μας».

Οἱ ἄνθρωποι συνήθως ἔχουν ἐμπειρία μόνο τῆς ἁμαρτίας καὶ μένουν σχεδὸν
ἀπομονωμένοι σὲ αὐτή, ἐνῶ ἀγνοοῦν τὴ γλυκύτητα τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
Τὸ πρόβλημα εἶναι πῶς θὰ παρακινηθοῦν, γιὰ νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν ἁμαρτία
καὶ νὰ γευθοῦν τοὺς καρποὺς τοῦ Πνεύματος.