ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΦΩΤΑ ΚΙ Ο ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΙ ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Τάδε λέγει Κύριος· εὐφράνθητι ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καί ἀνθείτω ὡς κρίνον. Σήμερον τῶν ὑδάτων ἁγιάζεται ἡ φύσις· καί ῥήγνυται ὁ Ἰορδάνης… Δεσπότην ὁρῶν ρυπτόμενον. Ὡς ἄνθρωπος ἐν ποταμῷ ἦλθες Χριστέ Βασιλεῦ· καί δουλικόν βάπτισμα λαβεῖν, σπεύδεις ἀγαθέ, ὑπό τῶν τοῦ Προδρόμου χειρῶν, διά τάς ἁμαρτίας ἡμῶν Φιλάνθρωπε. Παρακαλοῦμέν σε, Τίμιε Πρόδρομε, μή διστάσεις· τήν χεῖρα σου τήν ἁψαμένην, τήν ἀκήρατον κορυφήν τοῦ Δεσπότου…δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν. Κήρυξε στίς καρδιές μας τήν μετάνοιαν, ὥστε νά ἀνθίσει καί πάλι ἡ καρδιά μας καί φωτισθεῖ ὁ νοῦς μας.

Ἰωάννη, Τίμιε Πρόδρομε ἡγαπημένε, μή διστάσεις, μή κωλύεις τόν Ἰησοῦν· «οὕτω γάρ πρέπον ἐστίν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην». Ὁ Χριστός εἶναι καί σκοπός καί τέλος τῆς ζωῆς μας. Τό Α καί τό Ω. Σήμερα φαίνονται μέσα ἀπό τίς προφητεῖες, σεβαστή γερόντισσα, τά ἀδιαμφισβήτητα στοιχεῖα τοῦ ἀληθινοῦ Μεσσία.

Πῶς δηλαδή ἐκπληρώνονται οἱ προφητεῖες ὅλων τῶν αἰώνων στό αὐθεντικό, Θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τί κι ἄν ἔρχεται μέ δούλου μορφή· ἁπλά θέλει νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τήν δουλεία τοῦ Σατανᾶ· ἀπό τό θανατηφόρο δηλητήριο τοῦ κεντριοῦ τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τήν ἐμπαθή ἕξιν τῆς ψυχῆς. Ὁ ἀψευδής λόγος τοῦ Θεοῦ καί Πατρός μᾶς βεβαιώνει: « Οὗτος ἐστίν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ὧ εὐδόκησα».

Σέ εὐχαριστοῦμε Τίμιε Βαπτιστά, Ἰωάννη, πού μᾶς ἀποκαλύπτεις τό νόημα τῆς ἑορτῆς καί τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας. «Οὗτός ἐστι περί οὗ ἐγώ εἶπον· ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνήρ ὅς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτος μου ἦν». «...κἀγώ ἑώρακα καί μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ».

Σαφῶς ἀδελφοί μου καί ἡ Π.Διαθήκη εἶναι δική Του· ὅπως καί ἡ Κ.Διαθήκη, ἡ ὁποία εἶναι πλήρης Χάριτος καί Ἀληθείας. Σήμερα τῶν ὑδάτων ἁγιάζεται ἡ φύσις· βλέπουμε τόν Χριστό, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Αγιάζεται ὅλη ἡ δημιουργία, ὕδατα, ξηρά, ἀέρας. Πουθενά χῶρος γιά τόν διάβολο. Μέ τόν λόγο τοῦ Πατρός καί τήν μαρτυρία τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἡ Ἁγία Τριάδα ἐνεργεῖ στήν Ἐκκλησία, Χάριτι τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ.

Εἶναι ὅτι ἔφερε στόν κόσμο ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, γενόμενος ἄνθρωπος καί προσερχόμενος σήμερα στό βάπτισμα, ὁ Ἀναμάρτητος. Ἡ Ὀρθοδοξία, ὁ κάθε πιστός ὀρθόδοξος λάμπει, φωτίζει, ἀκτινοβολεῖ Τριαδικό Φῶς. Αὐτό ἀποτελεῖ κατεξοχήν ἐπενέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ ὁποία παρέχεται στούς ὀρθοδόξους χριστιανούς, γιά τήν πίστη τους στόν Κύριο Θεάνθρωπο Ἰησοῦ. Ἐκείνους δηλαδή τούς πιστούς πού τρέχουν μέ ζῆλο, μέ λαχτάρα, μέ φόβο Θεοῦ νά κοινωνήσουν τοῦ Ἁγιασμοῦ τῶν ὑδάτων, ἀγνοώντας  τούς ψευδοπροφῆτες, ἀντιχρίστους, πού καθημερινά πασχίζουν νά τούς ἀπελπίσουν· τονίζοντας ὅτι τάχα θά μολυνθοῦν ἀπό μικρόβια καί ἰώσεις μέ τούς συνωστισμούς.

Τά μικρόβια καί οἱ ἰώσεις εἶναι ἐκεῖ πού συναθροίζονται καί ποιοῦν τήν ἁμαρτία, στό χῶρο δηλαδή πού γλεντοκοποῦν καί ἀρνοῦνται νά δοῦν αὐτά τά ὡραῖα καί ὄμορφα καί εὐγενικά πού γνωρίζουν οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί βιωματικά, κατά μέθεξιν Χριστοῦ, εὐδοκία τοῦ Πατρός καί Χάριτι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Στούς χώρους δηλαδή πού συναθροίζονται ἀρνητές, κομπλεξικοί, ἀπελπισμένοι. Εὐχόμεθα ἐκ μέσης καρδίας, ἄν ποτε νά ἀνανήψουν, νά μετανοήσουν καί νά μάθουν τήν Ἀλήθεια.

 Τά γεγονότα τῆς Π.Διαθήκης συνιστοῦν σύμβολα γιά τά γεγονότα τῆς Κ.Διαθήκης καί δεικνύουν τόν Ἰησοῦν. Συνεπῶς ὁ Χριστός εἶναι ὁ ὄγδοος νομοθέτης, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ἀδάμ. Ἐπειδή ὁ ἴδιος ὁ Ἀδάμ ἦταν αὐτός πού δέχτηκε πρῶτος τόν νόμο καί δεύτερος ὁ Νῶε καί τρίτος ὁ Ἀβραάμ καί τέταρτος ὁ Μωϋσῆς καί πέμπτος ὁ Δαυΐδ καί ἔκτος ὁ Ἔσδρας, μετά τήν βαβυλώνιο αἰχμαλωσία, ὡς ἑρμηνευτής τοῦ νόμου καί εἰσηγητής κάποιων ἐθίμων. Ἕβδομος νομοθέτης εἶναι ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, ὁ ὁποῖος κηρύττει στό λαό βάπτισμα μετανοίας· ὅπου δέν προσῆλθαν οἱ Φαρισαῖοι, οἱ γραμματεῖς καί ὅλη ἡ σπεῖρα. Γι’ αὐτό καί ὁ Χριστός τούς ἀποστόμωσε ὅταν τόν ρώτησαν δῆθεν ποιός εἶναι· ρωτῶντάς τους τί πιστεύουν γιά τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου. Ὄγδοος νομοθέτης ὁ Ἰησοῦς Χριστός γιά τόν ὁποῖο Μεγάλο νομοθέτη, ὁ Μωϋσῆς λέγει: «Προφήτου ἡμῖν ἀναστήσει Κύριος ὁ Θεός, ἐκ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν ὡς ἐμέ, Αὐτοῦ ἀκούσεσθε· πᾶσα δέ ψυχή ἤτις οὐκ ἀκούσει προφήτου ἐκείνου ἐξολοθρευθήσεται».

Στόν Ἰορδάνη, λοιπόν, σαφέστατα ὁ Ἰησοῦς ἐπισημαίνει στόν Ἰωάννη πού διεκώλυεν Αὐτόν. «…Εἶπε πρός Αὐτόν· ἄφες ἄρτι· οὔτω γάρ πρέπον ἐστίν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην». Τίς ἐστιν Δικαιοσύνη; «Ἐγώ ἦλθον ἴνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσιν».

Τοῦτ’ἔστιν αἰωνιότητα, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός. Γιατί, ἀφοῦ ἐκπληρώσει πλήρως τά σχετικά μέ τόν νόμο καί ὁλοκληρώσει τό ἔργο Του τήν ἕβδομη ἡμέρα τοῦ Σαββάτου μέ τήν κάθοδο στόν Ἄδη, τήν ὄγδοη Ἀναστάσιμη ἡμέρα θά καταστεῖ Νομοθέτης καί Σωτῆρας ὅλου τοῦ κόσμου ὡς Θεός, ἀναστάς συντρίβων τόν Ἄδη, τόν θάνατον, τόν Διάβολον. Συνεπῶς ὡς αἰώνιος Νομοθέτης, Θεός ἀληθινός ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ καί Μαρίας τῆς Παρθένου ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ἀποκαλεῖ ὅλους ἐμᾶς τούς πιστούς μέ τό δικό του ὄνομα «χριστούς», Χριστιανούς.

Καί θά περικόψει τίς ἐμπαθεῖς ἐπιθυμίες τῆς σάρκας καί θά ἀναζωπυρώσει τό ζῆλο γιά ἔργα καλά καί τίμια καί πράξεις πού ὁδηγοῦν στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Αὐτά θά τά κατορθώσει, ἁγία γερόντισσα, ὄντας ὡς ἀληθῶς «Μεγάλης Βουλῆς τῆς τοῦ Πατρός Ἄγγελος, Θεός Ἰσχυρός, Ἐξουσιαστής, Ἄρχων Εἰρήνης, Πατήρ τοῦ Μέλλοντος αἰῶνος».

Σ’ Αὐτόν ἡ Δόξα καί τό Κράτος εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.