Εκεί
συνέβη και το περιστατικό με τον Γάλλο ναύαρχο ντε Ρινί (Δεριγνύ για τους
Έλληνες) και η περίφημη στιχομυθία. Ο ντε Ρινί αποβιβάστηκε στους Μύλους και
είδε τις ελληνικές θέσεις. «Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσες είναι αδύνατες τι
πόλεμον θα κάμετε με τον Μπραϊμη αυτού;», είπε στον Μακρυγιάννη, σύμφωνα με τη
διήγηση του ιδίου.
«Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσες και εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει και θα δείξωμεν την τύχη μας σ αυτές τις θέσες τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραϊμη, παρηγοριώμαστε μ᾿ έναν τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους.
«Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε τρώνε από μάς και μένει και μαγιά Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι᾿ όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση οπού είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη και θα ιδούμεν την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς. Τρεμπιέν, λέγει κι᾿ αναχώρησε ο ναύαρχος».
«Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσες και εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει και θα δείξωμεν την τύχη μας σ αυτές τις θέσες τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραϊμη, παρηγοριώμαστε μ᾿ έναν τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους.
«Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε τρώνε από μάς και μένει και μαγιά Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι᾿ όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση οπού είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη και θα ιδούμεν την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς. Τρεμπιέν, λέγει κι᾿ αναχώρησε ο ναύαρχος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου