Οπως οι Τούρκοι δεν διανοήθηκαν να πουν ότι είναι Ιωνες, έτσι και οι Σλάβοι δεν έχουν δικαίωμα να λέγονται Μακεδόνες
Από τον Σάββα Καλεντερίδη
H πραγματικά εθνική θέση για το θέμα της Μακεδονίας εκφράστηκε πρώτα στην Εκτακτη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, οπότε αποφασίστηκε να αναγνωρισθεί το δικαίωμα ανεξαρτητοποίησης των επιμέρους ομόσπονδων Δημοκρατιών της Γιουγκοσλαβίας, μεταξύ των οποίων και η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, υπό τους εξής όρους: καθεμιά ομόσπονδη δημοκρατία «να δεσμευθεί ότι θα υιοθετήσει συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις, που εξασφαλίζουν ότι δεν έχει εδαφικές διεκδικήσεις κατά γειτονικού κράτους-μέλους της Κοινότητας, και ότι δεν θα διεξαγάγει εχθρική προπαγάνδα εναντίον γειτονικού κράτους-μέλους, συμπεριλαμβανόμενης και της χρήσης ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές διεκδικήσεις».
Στις 18 Φεβρουαρίου 1992, και ενώ στους κόλπους της ΕΟΚ αναπτύσσονται δυναμικές ανατροπής της απόφασης του Δεκεμβρίου, συγκαλείται σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, στην οποία συμμετέχουν Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Παπαρήγα, Δαμανάκη και ο τότε ΥΠΕΞ Αντώνης Σαμαράς. Στη σύσκεψη οι πολιτικοί αρχηγοί, με εξαίρεση την κυρία Παπαρήγα, συμφωνούν για κοινή γραμμή πλεύσης, σε μια ονομασία που δεν θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της.
Μετά την εθνική αυτή θέση και παρά τις τάσεις που υπήρχαν στην ΕΟΚ, στη Διάσκεψη Κορυφής της Λισαβόνας, στις 25 Ιουνίου 1992, οι ηγέτες των χωρών της Ευρώπης αποφασίζουν να μην αναγνωρίσει η ΕΟΚ τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία», αποδεχόμενη τις ελληνικές θέσεις.
Αυτά είναι τα επιτεύγματα μιας πολιτικής που στηρίζεται σε εθνικό μέτωπο.
Γιατί στη συνέχεια το μέτωπο αυτό έσπασε και ξένα κέντρα άρχισαν να επηρεάζουν πρόσωπα και καταστάσεις στην Ελλάδα, που σταδιακά οδήγησαν στην κατάρρευση του εθνικού μετώπου, για να φθάσουμε στο Βουκουρέστι, όπου κάτω από αφόρητες πιέσεις η Ελλάδα υπαναχώρησε στη «γεωγραφική ονομασία erga omnes».
Πάμε στην ουσία της υπόθεσης: επειδή ορισμένοι επικαλούνται το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, λέγοντας ότι «δεν μπορείς να επιβάλεις στον άλλον πώς θα νιώθει και πώς θα λέγεται», να πούμε τα εξής:
• Πρώτον, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού είναι ατομικό, αφορά το δικαίωμα κάθε ατόμου να ορίζει την εθνική συνείδησή του. Ομως, αυτό δεν σημαίνει ότι μια ομάδα ανθρώπων μπορεί να επιλέγει όποιο όνομα θέλει για τον εαυτό του, για το κράτος και τη γλώσσα του. Και, κυρίως, δεν μπορεί να το κάνει, όταν το όνομα, η γλώσσα και η εθνική ταυτότητα που επιλέγει ανήκουν σε άλλον λαό. Και, όταν γίνεται αυτό, ο άλλος λαός έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπιστεί την εθνική περιουσία του.
• Δεύτερον, τα ονόματα «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» είναι νοηματοδοτημένα, και αυτό δεν μπορεί να επιτρέψουμε να το αλλάξει κανείς. Μακεδονία είναι η γεωγραφική περιοχή όπου κατοικούσαν οι Μακεδόνες, που ήταν ελληνικό φύλο. Η ονομασία αυτή, λοιπόν, είναι ταυτισμένη με τον Ελληνισμό.
Η Μακεδονία είναι ελληνική περιοχή, ασχέτως του γεγονότος ότι σε διάφορες περιόδους καταλήφθηκε από ξένες κρατικές εξουσίες και το ότι κατοικήθηκε από αλλοφύλους. Ακόμα και τότε η Μακεδονία ήταν ελληνική περιοχή, με την ιστορική έννοια, όπως ελληνική ήταν η Πελοπόννησος.
Να συνοψίσουμε: η Μακεδονία είναι μια γεωγραφική περιοχή που δεν εκτείνεται πέραν των συνόρων της Ελλάδας, ονομάστηκε έτσι γιατί την κατοίκησε το ελληνικό φύλο των Μακεδόνων και δεν έχει δικαίωμα σφετερισμού του ονόματος κανένας λαός, όσους αιώνες και αν κατοικεί στα εδάφη αυτά.
Οπως οι Τούρκοι δεν διανοήθηκαν να πουν ότι είναι Ιωνες, όταν κατέλαβαν και εποίκισαν την Ιωνία, έτσι και οι Σλάβοι δεν έχουν δικαίωμα να λέγονται Μακεδόνες. Τέλος, όσον αφορά την περίφημη θεωρία περί «γεωγραφικής Μακεδονίας», που μοιράστηκε ανάμεσα στην Ελλάδα, στη Σερβία -μετέπειτα Γιουγκοσλαβία, από την οποία προέκυψε η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας-, στη Βουλγαρία και την Αλβανία, θέτω το ερώτημα και προκαλώ οποιονδήποτε να απαντήσει:
πότε, με ποια κριτήρια και από ποιον ορίστηκαν τα όρια της «γεωγραφικής Μακεδονίας», για να βγαίνουν αυτοί που υπέγραψαν την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και αυτοί που την κύρωσαν με την ψήφο τους, να δικαιολογούν την πράξη τους και να δίνουν μάλιστα και ποσοστά που κατέχει κάθε χώρα;
Μην ψάχνετε αδίκως, γιατί δεν πρόκειται να το βρείτε, αφού αυτή είναι η μεγαλύτερη απάτη της Ιστορίας. Και εκείνοι που έστησαν αυτή την τεράστια απάτη δεν έχουν αφήσει ίχνη, παρά μόνον τον χάρτη πάνω στον οποίο χτίζονται όνειρα για την «Ενιαία Μακεδονία», με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη.
Ηλθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Ο ελληνικός λαός μπορεί να αλλάξει τον ρου των εξελίξεων, αρκεί να ενωθεί και να στηρίξει μια νέα εθνική γραμμή, η οποία μπορεί να είναι η εξής: η Μακεδονία είναι μια διαχρονικά ελληνική περιοχή, που βρίσκεται εντός της ελληνικής επικράτειας. Αρα, το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» δεν είναι αλυτρωτικό, αφού δεν αγγίζει ούτε ένα μέτρο γης άλλου κράτους.
Το όνομα της Μακεδονίας, η γλώσσα και η ταυτότητα είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ελληνικής Ιστορίας και δεν έχει δικαίωμα κανένας πολιτικός να τα ξεπουλήσει και κανένας λαός να τα σφετεριστεί. Να ενωθούμε γύρω από αυτά όλοι οι Ελληνες, να γίνουμε μια γροθιά και θα νικήσουμε.
Από τον Σάββα Καλεντερίδη
H πραγματικά εθνική θέση για το θέμα της Μακεδονίας εκφράστηκε πρώτα στην Εκτακτη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, οπότε αποφασίστηκε να αναγνωρισθεί το δικαίωμα ανεξαρτητοποίησης των επιμέρους ομόσπονδων Δημοκρατιών της Γιουγκοσλαβίας, μεταξύ των οποίων και η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, υπό τους εξής όρους: καθεμιά ομόσπονδη δημοκρατία «να δεσμευθεί ότι θα υιοθετήσει συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις, που εξασφαλίζουν ότι δεν έχει εδαφικές διεκδικήσεις κατά γειτονικού κράτους-μέλους της Κοινότητας, και ότι δεν θα διεξαγάγει εχθρική προπαγάνδα εναντίον γειτονικού κράτους-μέλους, συμπεριλαμβανόμενης και της χρήσης ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές διεκδικήσεις».
Στις 18 Φεβρουαρίου 1992, και ενώ στους κόλπους της ΕΟΚ αναπτύσσονται δυναμικές ανατροπής της απόφασης του Δεκεμβρίου, συγκαλείται σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, στην οποία συμμετέχουν Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Παπαρήγα, Δαμανάκη και ο τότε ΥΠΕΞ Αντώνης Σαμαράς. Στη σύσκεψη οι πολιτικοί αρχηγοί, με εξαίρεση την κυρία Παπαρήγα, συμφωνούν για κοινή γραμμή πλεύσης, σε μια ονομασία που δεν θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της.
Μετά την εθνική αυτή θέση και παρά τις τάσεις που υπήρχαν στην ΕΟΚ, στη Διάσκεψη Κορυφής της Λισαβόνας, στις 25 Ιουνίου 1992, οι ηγέτες των χωρών της Ευρώπης αποφασίζουν να μην αναγνωρίσει η ΕΟΚ τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία», αποδεχόμενη τις ελληνικές θέσεις.
Αυτά είναι τα επιτεύγματα μιας πολιτικής που στηρίζεται σε εθνικό μέτωπο.
Γιατί στη συνέχεια το μέτωπο αυτό έσπασε και ξένα κέντρα άρχισαν να επηρεάζουν πρόσωπα και καταστάσεις στην Ελλάδα, που σταδιακά οδήγησαν στην κατάρρευση του εθνικού μετώπου, για να φθάσουμε στο Βουκουρέστι, όπου κάτω από αφόρητες πιέσεις η Ελλάδα υπαναχώρησε στη «γεωγραφική ονομασία erga omnes».
Πάμε στην ουσία της υπόθεσης: επειδή ορισμένοι επικαλούνται το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, λέγοντας ότι «δεν μπορείς να επιβάλεις στον άλλον πώς θα νιώθει και πώς θα λέγεται», να πούμε τα εξής:
• Πρώτον, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού είναι ατομικό, αφορά το δικαίωμα κάθε ατόμου να ορίζει την εθνική συνείδησή του. Ομως, αυτό δεν σημαίνει ότι μια ομάδα ανθρώπων μπορεί να επιλέγει όποιο όνομα θέλει για τον εαυτό του, για το κράτος και τη γλώσσα του. Και, κυρίως, δεν μπορεί να το κάνει, όταν το όνομα, η γλώσσα και η εθνική ταυτότητα που επιλέγει ανήκουν σε άλλον λαό. Και, όταν γίνεται αυτό, ο άλλος λαός έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπιστεί την εθνική περιουσία του.
• Δεύτερον, τα ονόματα «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» είναι νοηματοδοτημένα, και αυτό δεν μπορεί να επιτρέψουμε να το αλλάξει κανείς. Μακεδονία είναι η γεωγραφική περιοχή όπου κατοικούσαν οι Μακεδόνες, που ήταν ελληνικό φύλο. Η ονομασία αυτή, λοιπόν, είναι ταυτισμένη με τον Ελληνισμό.
Η Μακεδονία είναι ελληνική περιοχή, ασχέτως του γεγονότος ότι σε διάφορες περιόδους καταλήφθηκε από ξένες κρατικές εξουσίες και το ότι κατοικήθηκε από αλλοφύλους. Ακόμα και τότε η Μακεδονία ήταν ελληνική περιοχή, με την ιστορική έννοια, όπως ελληνική ήταν η Πελοπόννησος.
Να συνοψίσουμε: η Μακεδονία είναι μια γεωγραφική περιοχή που δεν εκτείνεται πέραν των συνόρων της Ελλάδας, ονομάστηκε έτσι γιατί την κατοίκησε το ελληνικό φύλο των Μακεδόνων και δεν έχει δικαίωμα σφετερισμού του ονόματος κανένας λαός, όσους αιώνες και αν κατοικεί στα εδάφη αυτά.
Οπως οι Τούρκοι δεν διανοήθηκαν να πουν ότι είναι Ιωνες, όταν κατέλαβαν και εποίκισαν την Ιωνία, έτσι και οι Σλάβοι δεν έχουν δικαίωμα να λέγονται Μακεδόνες. Τέλος, όσον αφορά την περίφημη θεωρία περί «γεωγραφικής Μακεδονίας», που μοιράστηκε ανάμεσα στην Ελλάδα, στη Σερβία -μετέπειτα Γιουγκοσλαβία, από την οποία προέκυψε η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας-, στη Βουλγαρία και την Αλβανία, θέτω το ερώτημα και προκαλώ οποιονδήποτε να απαντήσει:
πότε, με ποια κριτήρια και από ποιον ορίστηκαν τα όρια της «γεωγραφικής Μακεδονίας», για να βγαίνουν αυτοί που υπέγραψαν την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και αυτοί που την κύρωσαν με την ψήφο τους, να δικαιολογούν την πράξη τους και να δίνουν μάλιστα και ποσοστά που κατέχει κάθε χώρα;
Μην ψάχνετε αδίκως, γιατί δεν πρόκειται να το βρείτε, αφού αυτή είναι η μεγαλύτερη απάτη της Ιστορίας. Και εκείνοι που έστησαν αυτή την τεράστια απάτη δεν έχουν αφήσει ίχνη, παρά μόνον τον χάρτη πάνω στον οποίο χτίζονται όνειρα για την «Ενιαία Μακεδονία», με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη.
Ηλθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Ο ελληνικός λαός μπορεί να αλλάξει τον ρου των εξελίξεων, αρκεί να ενωθεί και να στηρίξει μια νέα εθνική γραμμή, η οποία μπορεί να είναι η εξής: η Μακεδονία είναι μια διαχρονικά ελληνική περιοχή, που βρίσκεται εντός της ελληνικής επικράτειας. Αρα, το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» δεν είναι αλυτρωτικό, αφού δεν αγγίζει ούτε ένα μέτρο γης άλλου κράτους.
Το όνομα της Μακεδονίας, η γλώσσα και η ταυτότητα είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ελληνικής Ιστορίας και δεν έχει δικαίωμα κανένας πολιτικός να τα ξεπουλήσει και κανένας λαός να τα σφετεριστεί. Να ενωθούμε γύρω από αυτά όλοι οι Ελληνες, να γίνουμε μια γροθιά και θα νικήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου