Σωσάννα η Αγία Οσιομάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού
του βασιλεύσαντος κατά τα έτη (286-305), καταγομένη εκ της Παλαιστίνης, θυγάτηρ
πατρός μεν Έλληνος, μητρός δε Εβραίας. Αμφοτέρων δε τούτων την ασέβειαν
αποστραφείσα, προσέτρεξεν εις την πίστιν του Χριστού και λαμβάνει το άγιον
Βάπτισμα από τον Επίσκοπον Σιλβανόν. Αφού δε οι γονείς της απέθανον, διένειμεν
η μακαρία άπασαν την περιουσίαν αυτής εις τους πτωχούς και ελευθερώσασα τους
δούλους και τας δούλας της, ενεδύθη ανδρικά ενδύματα· είτα κουρεύσασα την
κεφαλήν, μετέβη εις Μοναστήριον ανδρών ευρισκόμενον εις την πόλιν Ιερουσαλήμ
και μετωνομάσθη Ιωάννης, ένεκα δε των πολλών αρετών της έγινε και προϊστάμενος
του Μοναστηρίου εκείνου.
Αφού λοιπόν διήλθεν εκεί είκοσιν ολόκληρα έτη, πίπτει
εις δεινήν συκοφαντίαν· διότι Ασκήτρια τις, εισελθούσα εις το Μοναστήριον και
νομίσασα ότι είναι ανήρ, παρεσύρθη υπό του δαίμονος και παρεκίνει αυτήν εις
αμαρτίαν. Επειδή δε η Οσία δεν έστερξε, διαβάλλεται υπ΄ εκείνης ως δήθεν
επιχειρήσασα να την βιάση. Η δε Αγία δέχεται ευχαρίστως την συκοφαντίαν ταύτην
και ζητεί μετάνοιαν δια το έγκλημα, δια το οποίον κατηγορείτο. Τούτο μαθών ο
Επίσκοπος Ελευθερουπόλεως επήγεν εις το Μοναστήριον και επέπληξε τον Ηγούμενον,
διότι αφήνει να γίνωνται εις το Μοναστήριον ατοπήματα τοιαύτα· όθεν ο Ηγούμενος
ηβουλήθη να καθαιρέση τον κατηγορηθέντα Ιωάννην. Τότε υποχρεωθείσα εξ ανάγκης η
μακαρία Σωσάννα εζήτησε δύο παρθένους και δύο Διακόνους γυναίκας, μεθ΄ ων
απελθούσα εις παράμερον τόπον, επληροφόρησεν αυτάς δια των πραγμάτων, ότι είναι
γυνή· τούτο δε μαθών ο Επίσκοπος εξεπλάγη και εχειροτόνησεν αυτήν Διάκονον,
έκτοτε δε πολλά θαύματα εποίησεν η μακαρία εν τω ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού. Επειδή δε ο Αλέξανδρος ο
ηγεμών μεταβάς εις την Ελευθερούπολιν προσέφερε θυσίαν εις τα αναίσθητα είδωλα,
η Αγία αύτη παρησιάσθη αυτόκλητος εις αυτόν και δια μόνης της προσευχής της
εκρήμνισε τα είδωλα, παρασταθείσα δε εις τον ηγεμόνα, ωμολόγησε τον Χριστόν.
Όθεν έκοψαν τους μαστούς της, και επειδή έγιναν πάλιν σώοι και υγιείς δια της
του Θεού δυνάμεως, τούτου ένεκα, βλέποντες το θαύμα οι κόψαντες αυτούς δήμιοι,
επίστευσαν εις τον Χριστόν· διο και απεκεφαλίσθησαν λαβόντες τους στέφανους του
Μαρτυρίου. Εις δε το στόμα της μακαρίας Σωσάννης έχυσαν δια χωνίου αναλελυμένον
μόλυβδον, ο οποίος έφθασεν μέχρι των εγκάτων αυτής· εφυλάχθη όμως η Αγία υπό
της θείας Χάριτος αβλαβής. Όθεν δέρεται και εις πυρ ριφθείσα εκεί τω Θεώ την
ψυχήν της παρέδωκε και ούτως απήλθε προς ον επόθει Νυμφίον, τον Κύριον. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου