Τρείς γέροντες πήγαν στον αββά Σισόη

 επειδή άκουσαν γι' αυτόν. Και του λέει ο πρώτος:
- Πάτερ, πως μπορώ να σωθώ από τον πύρινο ποταμό;
Αυτός δεν απάντησε. Λέει ο δεύτερος:
- Πάτερ, πως μπορώ να σωθώ από τον βρυγμό των οδόντων και τον σκώληκα τον ακοίμητο;
Και ο τρίτος του λέει:
- Πάτερ, τι να κάνω; Γιατί η μνήμη του εξωτέρου σκότους με σκοτώνει;
Ο γέροντας απάντησε:
- Εγώ κανένα από αυτά δεν θυμάμαι, γιατί ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος και ελπίζω οτι θα μου δώσει το έλεος του.
Ακούοντας αυτά τα λόγια οι γέροντες έφυγαν λυπημένοι. Επειδή όμως ο γέροντας δεν ήθελε να τους αφήσει να φύγουν λυπημένοι, ξαναγύρισε κοντά τους και τους είπε:
- Μακάριοι είστε, αδελφοί. Σας ζήλεψα. Γιατί ο πρώτος είπε για τον πύρινο ποταμό, ο δεύτερος για τον Τάρταρο και ο τρίτος για το σκότος. Αν ο νους σας έχει τέτοια μνήμη, είναι αδύνατο να αμαρτήσετε. Τι να κάνω εγώ ο σκληρόκαρδος, που δεν συγχωρούμαι να ξέρω οτι ενώ υπάρχη κόλαση για τους ανθρώπους, παρ όλ' αυτά κάθε μέρα αμαρτάνω;
Και αφού μετάνοιωσαν του είπαν:
- Αυτό που ακούσαμε, το διαπιστώσαμε.

Πηγή : Ορθόδοξη Χριστιανική Γωνιά