Ὑπό τοῦ κ. Ἰωάννου Ν. Μαρκᾶ
ΓΙΑ ΜΙΑ ἀκόμη χρονιὰ τὸ πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ἀπέστειλε ἐπίσημη ἀντιπροσωπεία στὸ Βατικανό, ἐξ ἀφορμῆς
τῆς «θρονικῆς» ἑορτῆς τῆς ρωμαιοκαθολικῆς «ἐκκλησίας», στὴν ἑορτὴ δηλαδὴ τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καὶ
Παύλου. Ἡ ἐν λόγῳ ἀντιπροσωπεία, ἡ ὁποία ἀποτελοῦνταν ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Γαλλίας Ἐμμανουήλ, Διευθυντὴ τοῦ Γραφείου
τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ ὑπεύθυνο γιὰ τὴν παρακολούθηση τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων, τὸν Ἐπίσκοπο Σινώπης Ἀθηναγόρα, τὸν βοηθὸ Ἐπίσκοπο τοῦ Μητροπολίτη Βελγίου καὶ τὸν Ἀρχιμανδρίτη Μάξιμο, Πρωτοσύγκελλο τῆς Μητροπόλεως Ἑλβετίας, ἔγινε δεκτὴ μὲ ἰδιαίτερες τιμὲς ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν πάπα Βενέδικτο 16ο.
Οἱ ὀρθόδοξοι μητροπολίτες μὲ τὴ σειρά τους, καταγοητευμένοι προφανῶς ἀπὸ τὸν «ἐπίσκοπο» Ρώμης, ἔσπευσαν νὰ
ἀσπαστοῦν (!) τὴν δεξιά του, ἀναγνωρίζοντάς τον ὡς κανονικὸ ἐπίσκοπο μιᾶς κανονικῆς «ἐκκλησίας»...
Ἡ ἐνέργειά τους αὐτή, γιὰ ὅσους παρακολουθοῦν στενὰ τὶς ἐκδηλώσεις τῶν οἰκουμενιστῶν, μόνο ἔκπληξη δὲν προκάλεσε, ἀφοῦ πρόκειται γιὰ ἐνέργειες, ποὺ διαρκῶς ἐπαναλαμβάνονται τὰ τελευταῖα ἔτη. Οἱ ἴδιοι ὅμως, ὅπως καὶ τὸ οἰκουμενικὸ πατριαρχεῖο, ποὺ τοὺς καλύπτει, δὲν ἔχουν τὸ σθένος νὰ πληροφορήσουν τὸν πιστὸ λαό, γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς κινήσεις, ποὺ ἐκδηλώνουν στὴν πράξη.
Ἀντιθέτως, συνεχίζουν νὰ κοροϊδεύουν τοὺς πάντες λέγοντας συνεχῶς τὸ ἴδιο «τροπάριο», ὅτι δηλαδὴ ἡ ἐκκλησία «δὲν πρέπει
νὰ εἶναι ναρκισσευόμενη καὶ ἀποκλεισμένη ἀπὸ τὶς ὑπόλοιπες χριστιανικὲς ὁμολογίες», καὶ ὅτι ὡς «κατέχουσα τὴν ἀλήθεια
πρέπει νὰ δίδει τὴ μαρτυρία της στοὺς ἑτερόδοξους καὶ ἑτερόθρησκους».
Καὶ γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, ἰδοὺ πῶς «παίζουν» μὲ τὴ νοημοσύνη μας οἱ οἰκουμενιστές, ἀρκεῖ νὰ θυμηθοῦμε τί δήλωνε
«καθησυχαστικὰ» ὁ ἴδιος ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, τὸν Αὔγουστο τοῦ 2008, στὴν Ἱερὴ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους:
«ἡ βαθυτάτη πεποίθηση ἡμῶν ὅτι ἡμεῖς ἔχομεν τὸ πλήρωμα τῆς ἀληθείας καὶ τῆς χάριτος καὶ ἡ ὀρθόδοξος ἐκκλησία εἶναι αὐτὴ
μόνη ἡ μία ἁγία καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μᾶς δημιουργεῖ τὴν ὑποχρέωσιν νὰ εἴμεθα ἐν διαλόγῳ μετὰ τῶν
ἑτεροδόξων, διὰ νὰ φανερώσωμεν εἰς αὐτοὺς τὰς ρίζας των καὶ τὴν πνευματικὴν καταγωγήν των καὶ νὰ τοὺς βοηθήσωμεν νὰ
ἐπανεύρουν τὸν παλαιὸν ἐν τῇ ἀκριβείᾳ τῆς πίστεως, τῆς λατρείας καὶ τῆς ἀσκητικῆς πνευματικότητος ἑαυτόν των.
Οὐδὲν θυσιάζομεν καὶ τίποτε δὲν ἀπεμπολοῦμεν». Πῶς ὅμως ἆραγε ἐννοεῖ ὁ παναγιώτατος αὐτὴ «τὴ φανέρωση τῆς ρίζας καὶ
τῆς πνευματικῆς καταγωγῆς τῶν ἑτεροδόξων», ὅταν ὁ ἴδιος καὶ οἱ ἀπεσταλμένοι του, ὅλους αὐτοὺς τοὺς νομιμοποιοῦν καὶ τοὺς
ἀποδέχονται ὡς «ἐκκλησίες» καὶ «ἐπισκόπους»; Μήπως ἦρθε ἡ ὥρα ἐπιτέλους νὰ πάψει νὰ ὁμιλεῖ διχαλωτὰ καὶ νὰ σταθεῖ μὲ
εἰλικρίνεια ἀπέναντι στοὺς πιστούς; Διότι ὅσο συνεχίζει αὐτός καὶ οἱ ὅμοιοί του αὐτὸν τὸν ὀλισθηρὸ δρόμο, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν
παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἄς μὴ τοὺς φταῖνε μετὰ οἱ «φανατικοὶ» καὶ οἱ «ζηλωτές», ὅπως χαρακτηρίζουν ἅπαντες
ὅσους ἀντιδροῦν σὲ αὐτὴ τὴν ὁλοφάνερη κοροϊδία. Εἶναι ποτὲ δυνατὸν ὀρθόδοξοι κληρικοὶ νὰ φιλοῦν τὸ χέρι τοῦ πάπα, τὸν
ὁποῖο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἔχουν κατατάξει στοὺς αἱρεσιάρχες τῆς οἰκουμένης; Καὶ ὅμως εἶναι, καθότι ὅλοι οἱ οἰκουμενιστὲς
διαπνέονται ἀπὸ τὸ ἐκσυγχρονιστικὸ δόγμα τῆς «ὑπέρβασης τῶν Πατέρων». Δηλαδή, ἂν ἀπεμπολούσαμε καὶ θυσιάζαμε,
τί παραπάνω ἆραγε θὰ βλέπαμε;
Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου