ΤΟΤΕ… ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Σεβαστοί Αγιορείται Πατέρες, κατώδυνον το λείμμα της τοπικής Εκκλησίας του Καναδά παρίσταται θεατής επικινδύνων ενεργειών σας, όσον αφορά εις την ιστορικήν  Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου. Ειλικρινά εξεπλάγημεν από το περιεχόμενο της ιεροκοινοτικής ανακοινώσεως. Μας γυρίσατε στους χρόνους του Λατινόφρονος Οικ. Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βέκκου, ο οποίος συνοδευόμενος από δειλοκάρδιους Αγιορείτας Μοναχούς ήλθον εις την  Ιεράν Μονήν Ζωγράφου με σκοπόν να καταστρέψουν το θεμελιώδες τούτο στήριγμα της Ορθοδοξίας. Κατ’ εκείνον δε τον φρικτόν και φοβερόν διά το Άγιον Όρος καιρόν, η έφορος του Αγίου Όρους Κυρία Θεοτόκος γνωστοποίησε στούς Πατέρες της Μονής Ζωγράφου την άφιξιν των εχθρών του Υιού της, όπως ακριβώς ελέχθη από τα πάναγνα χείλη Της.  Όταν οι Λατίνοι με τους λατινόφρονας πλησίασαν, παρεκίνουν τους Πατέρες δι’ όλης της δυνάμεως και της ρητορικής τέχνης να κοινωνήσουν μαζί των.

Τους ομίλησαν για υπακοή στην ανωτάτη πνευματική τους ηγεσία. Έκαναν γνωστόν στους Πατέρες της Μονής Ζωγράφου ότι η ακοινωνησία τους αυτή έχει ως αποτέλεσμα την παράβασιν θεμελιωδών διατάξεων της εκκλησιαστικής τάξεως γενικά και της Αγιορειτικής παραδόσεως ειδικώτερα. Ότι η ακοινωνησία τους αυτή είναι προσβολή της πνευματικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ότι είναι προσβολή της θεμελιώδους αρχής της εκκλησιαστικής ενότητος του Αγίου Όρους. Ότι είναι εμπλοκή συνόλου του διοικητικού συστήματος του Αγίου Όρους. Ότι…, Ότι…  Ο επίλογος της προσπαθείας των λατινοφρόνων είναι γνωστός: Εικοσιέξ Οσιομάρτυρες Ζωγραφίται, οι ελέγξαντες τον λατινόφρονα Πατριάρχην Βέκκον, επάνωθεν του Πύργου πυρί τελειούνται. 

Σεβαστοί πατέρες μας, γιατί τόση χολή και κακία για την  ιστορικήν  Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου; Για θέματα πίστεως αγωνίζονται οι αδελφοί σας. Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν βλέπουν τον Οικ. Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως να αθετή –εν ονόματι της αγάπης! –ιερούς Κανόνας, να ανατρέπη αιωνοβίους Παραδόσεις, να κρημνίζη τείχη ασφαλείας, να μεταίρη όρια ά έθεντο αγιώτατοι Πατέρες της Εκκλησίας; Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν ο διαθρησκευτικός Οικουμενισμός του Φαναρίου καλπάζη ακόμη και εις το λατρευτικόν επίπεδον: Ορθόδοξοι Ιεράρχαι ή και Πρωθιεράρχαι συμμετέχουν εις πανθρησκειακάς εκδηλώσεις ως της Ασσίζης ή εις κοινάς συμπροσευχάς και δοξολογίας μεθ’ ετεροδόξων και ετεροθρήσκων και δή Ιουδαίων και Μουσουλμάνων; Η ελπιζομένη δηλαδή μαρτυρία της Ορθοδοξίας κατέληξε σε αποστασία και αλλοτρίωση! Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν, όταν στην βυζαντινή Θεία Λειτουργία, πού ετέλεσε ο Οικ. Πατριάρχης στη Ραβέννα όχι μόνον παρίσταντο και συμπροσηύχοντο αιρετικοί και ετερόθρησκοι, παπικοί δηλαδή και Μουσουλμάνοι, αλλά και εκοινώνησαν πολλοί εκ των παπικών. Πραγματοποιήθηκε η από πολλού επιδιωκομένη διακοινωνία(Interkommunio). Πως είναι δυνατόν να έλθουν εις κοινωνίαν με τον Οικ. Πατριάρχην τον κοινωνούντα με τον … «εκ Δυσμων σεπτόν Ποιμένα και Πρόεδρον» αιρεσιάρχην Πάπα; Τι δηλαδή εκ των δύο συνέβη, σεβαστοί Αγιορείται, ο Πάπας προσεχώρησεν εις την Ορθοδοξίαν ή ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος εις τον Παπισμόν; Εάν το πρώτον, αναγγείλατε τούτο και εις ημάς, ίνα φαιδρώς πανηγυρίσωμεν. Εάν το δεύτερον, ομιλήσατε μετ’ ειλικρινείας και ευθύτητος, ίνα βεβαιωθώμεν ότι μετά της παλαιάς, απώλετο και η νέα Ρώμη και κατεπόθη υπό της αιρέσεως. Σεβαστοί Αγιορειται πατέρες, το πλήρωμα της Εκκλησίας, το ουσία και ουχί τύποις, θρησκεύον, μόλις και μετά βίας ανέχεται την συμπόρευσίν σας με τους οικουμενιστάς του Φαναρίου και των Αθηνών, εναντίον της αγωνιζομένης Ιεράς Μονής Εσφιγμένου. Μη αυταπατάσθε, μη καταλαμβάνεσθε υπό παραισθήσεων. Ο Φρουρός της Ορθοδοξίας σιωπά και ανέχεται τας εν τη  Ορθοδόξω Πίστει ακροβασίας και μειοδοσίας των οικουμενιστών του Φαναρίου και της Ελλαδικής Εκκλησίας, ουχί ένεκα ημβλυμμένης Ορθοδόξου συνειδήσεως, αλλά μόνον διότι κήδεται της ειρήνης της Εκκλησίας και σκέπτεται μετά τρόμου τας εξελίξεις και τας καταλήξεις των σχισμάτων. Πατέρες, το οικουμενιστικό πνεύμα εκορυφώθη, προσέλαβε μορφήν βιαίας πνοής – ουχί όμως, ουρανίου – και σείει τον Οίκον, ου εσμέν καθήμενοι, την Ορθόδοξον του Χριστού Εκκλησίαν. Διά την αγάπη του Κυρίου, οπισθοχωρήσατε. Κάτω τα χέρια από την αγωνιζομένη Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου!