Σχόλια Αναγνωστών

1. Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Απάντηση Κ.Χ : στό ερώτημα «άν ένας αβάπτιστος είναι πλασμένος κατ' εικόνα καί καθ' ομοίωσιν».
Ναί, είναι πλασμένος κατ' εικόνα καί καθ' ομοίωσιν, τόν καλύπτει όμως η αμαύρωση τού κατ' εικόνα καί τούτο καθιστά ανέφικτο (καί) τό καθ' ομοίωσιν. Ήταν η συνέπεια τού προπατορικού αμαρτήματος. Δέν σημαίνει αυτό, προΰπαρξη ανθρώπου καί ανθρώπων, όπως, γιά παράδειγμα, οι προ-Αδαμιαίοι. Δέν έκανε λάθος ο Θεός (Αγία Τριάς), νά ποιήσει πρώτα τήν εικόνα καί ύστερα, νά τήν πλάσει, επειδή τό πρώτο δέν ήταν σύμφωνο μέ τήν θεία βούληση. Αυτή τήν συνέχεια, γιά νά μήν υπάρχουν αντιρρησίες, μάς δίδει τό β' Κεφάλαιο τής Γενέσεως.
Τέλος, γιά νά αποκλείσουμε τίς όποιες αντιλογίες, η γενεαλογία ανθρώπου (: α' 1-25 Ματθαίου καί α' 12-13 Ιωάννου ιερά Ευαγγέλια) ανάγεται στό είναι καί υπάρχειν ο υιός ανθρώπου, καθώς αυτοχαρακτηρίζεται ο Κύριος καί Θεός ημών, Χριστός Ιησούς. Οι σχολές τών Μασοριτών, θεοσοφιστών, αποκρυφιστών, μυστικιστών κ.ά. άς λένε ό,τι θέλουν.
2.
Ο/Η Ανώνυμος, 2 Μαρτίου 2023 στις 1:34 μ.μ. είπε..«Παρακολουθώ την συζήτηση από την αρχή και διαπιστώνω ότι αδικείται τον π.Δημήτριο διαστρεβλώνοντας αυτά που έγραψε (...) Ούτε διαχώρισε την τριαδική θεότητα όπως εσείς κάνετε στο σχόλιό σας. Και όπως βλέπετε στον συγκεκριμένο στίχο χρησιμοποιείται το ρήμα «εποίησεν» αντί του αρχικού «ποιήσωμεν (άνθρωπον)» και αναφέρεται η λέξη Θεός. Αυτο τι σημαίνει ότι ο Μωυσής διασπά την Τριαδική θεότητα ;

Απάντηση Κ.Χ :
- Γενέσεως «α΄ 26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν». Τό «ποιήσωμεν» (*)  είναι α΄ πρόσωπον πληθυντικού αριθμού Μέλλοντος χρόνου.
- Γενέσεως «β΄ 7 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν». Τό «έπλασεν», είναι α΄ πρόσωπον ενικού αριθμού, χρόνου Αορίστου.

Άν τό καταλάβεις αυτό, θά καταλάβεις τά υπόλοιπα. Δηλαδή, τήν διαφορά μεταξύ α) πληθυντικού αριθμού χρόνου Μέλλοντος («ποιήσωμεν») καί β) ενικού αριθμού χρόνου Αορίστου («έπλασεν»). Τό α΄ πληθυντικό Μέλλοντος αφορά στό γενικό τής λέξης θεός, καί τό α΄ ενικό Αορίστου αφορά  στήν Αγία Τριάδα - ένας Θεος, μία θεότης, μία καί η Αγία Τριάς, ομοούσιος καί αχώριστος. Στό πρώτο κεφάλαιο δηλώνεται ο είς (ένας) Θεός σέ χρόνο Μέλλοντα, στό δεύτερο δηλώνεται πάλιν ο Θεός πληθυντικά (Αγία Τριάς, βλέπε ανωτέρω) σέ χρόνο Αόριστο : νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Σημαίνει ότι θά συμβεί στό μέλλον καί πάντως αόριστα, διότι ο περί Θεού χρόνος είναι πέραν τού χρόνου. Είναι δηλαδή προφητεία, που έγινε γεγονός μέ τήν ενανθρώπηση τού Σωτήρος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν χρόνω καί πέραν τού χρόνου. Σημείωσε, οι άνθρωποι ζούμε εν χρόνω. Βλέπεις, πουθενά εδώ, διάσπαση ; Ιστορική συνέχεια προφητική, άμα καί γεγονός τρέχον καί τρέχοντα, δέν είναι αυτά ;
Η προ-Αδαμιαία καταγωγή μας τί δηλώνει ; Ότι μάς βλάστησε η γή ; προερχόμαστε από τά ζώα ; τί είδους πνεύμα είχαμε ; αυτό τών ζώων τού ”είπε καί εγένετο” ; Ή μήπως τό πνεύμα αυτής τής ψυχής είναι «2 … κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας τοῦ ἀέρος, τοῦ πνεύματος τοῦ νῦν ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς ἀπειθείας» (Εφ. β) ;
.
(*) Σχετικά μέ τό «ποιήσωμεν» : « Έχουμε έναν πληθυντικό, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως πληθυντικός της πληρότητας. Συνεπώς, κατά τους πατέρες και εκκλησιαστικούς συγγραφείς, στην έκφραση “ποιήσωμεν άνθρωπον” του στίχου, υποφώσκει το δόγμα της Αγίας Τριάδος (plural of fullness).» Σημείωση ΚΧ. Φιλολογικά τό “ποιήσωμεν” πρέπει νά γραφεί “ποιήσομεν”. Βλέπε https://www.sostis.gr/blog/item/881-giati-o-theos-milaei-se-plithintiko-dhmiourgontas-ton-anthropo

Είναι προφανής η προσπάθεια τού π. Δημητρίου, νά αμβλύνει τό λάθος του,  δεχόμενος μετά πείσματος προ-Αδαμιαίους ανθρώπους. Γιά νά μή τό χρεώσει στόν Θεό, γράφει ότι οι πρό τού Αδάμ δέν είχαν πνεύμα άγιο, είχαν όμως ψυχή ζώσα, παρότι «31 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα ἕκτη.»  (Γένεσις. α¨). Ήταν κάτι λάθος ! Έτσι, περνάμε, κατά τόν π.Δημήτριο, στήν δεύτερη φάση - άγνωστης χρονικής διάρκειας η πρώτη - μέ πιθανά συνυπάρχοντα  κατάλοιπα αυτής  (σημ. τά αρσενικά ζώα νά τρώγουν τά μικρά αρσενικά, τά θηλυκά όταν γεννούν, πχ. γάτες, τόν πλακούντα τους, τήν ανθρωποφαγία φυλών τής Ζούγκλας) καί τήν αιμομιξία, που ιδιαιτέρως ενόχλησε τόν π. Δημήτριο. Καί στό τέλος, νά έρχεται ο εμπλουτισμός τού ανθρώπου μέ τό εμφύσημα, ούτως ώστε, οι μετά τόν Αδάμ νά βρίσκουν γυναίκες καί οι γυναίκες νά βρίσκουν άνδρες γιά νά πολλαπλασιαστούν. Είναι αυτό διάσπαση τής Αγίας Τριάδος, μάλιστα, στιγμή όπου τά πάντα ήταν καλά  λίαν ; Σημειώνω,, σημερινοί επιστήμονες - δέν ξέρω τί λογής - αρχίζουν νά μιλάνε γιά τά υγιεινά αποτελέσματα (μακροζωΐα ;) τής ανθρωποφαγίας ! Κοντολογίς meta-στροφή στά προ-αρχαία.

Ως πρός τά υπόλοιπα που μέ ρωτάς, τά έχω καταθέσει στό ιστολόγιο «Ορθόδοξη Φωνή». Η διάκριση μεταξύ ψυχής βιολογικού καί ψυχής πνευματικού ανθρώπου έχει δοθεί από τόν Απ. Παύλο. Εκείνος διακρίνει τόν ψυχικό-χοϊκό καί τόν ψυχικό-επουράνιο : «44 σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν. ἔστι σῶμα ψυχικόν, καὶ ἔστι σῶμα πνευματικόν (...) 47 ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ. 48 οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι. 49 καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.» (1Κρ. ιε΄). Επίσης καί τό 1Κρ. β΄12-26. Αυτά.-