Εξίσωση Εκκλησίας και αιρέσεων

Ο Παπισμός διεκδικώντας για τον εαυτό του μέχρι και σήμερα την εκκλησιολογική αποκλειστικότητα, υπεύθυνος και πρωτουργός της διαιρέσεως, δεν διέπραξε το σφάλμα να μετάσχει ως μέλος στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και να μεταλλαγεί σε μία από τις πολλές «εκκλησίες». Φραστικά πάντως και υποκριτικά επαινεί την Οικουμενική Κίνηση, την οποία επευλογεί ως προεργασία για την μετά της Ρώμης του Πέτρου και του πάπα ενότητα. Ιδιαίτερα επιχαίρει και συγχαίρει για την συμμετοχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία αυτοκαταργήθηκε στην πράξη ως η μοναδική ενσάρκωση και συνέχεια της Una Sancta (= Της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής), εκχωρήσασα το ιδικό της πεδίο, την ιδική της ταυτότητα, στην σχισματική και αιρετική Ρώμη, στη Ρώμη του filioque, του πρωτείου εξουσίας του πάπα, των αζύμων, του καθαρτηρίου πυρός, της κτιστής χάριτος και όλων των άλλων καινοτομιών και παρεκκλίσεων.

----------------------

 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὅσοι νομίζουν ὅτι οἱ Βαρθολομαῖοι, οἱ Θεόδωροι, οἱ Ἱερώνυμοι, οἱ Ἐλπιδοφόροι κ.ἄ. εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐνῷ στήν πραγματικότητα εἶναι «ἐκκλησία πονηρευομένων», γι' αὐτούς πράγματι «ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία αὐτοκαταργήθηκε», ὅπως λέγει ἡ παροῦσα ἀνάρτησις, ἐφόσον τό 2016 εἰς τό Κολυμπάρι ὅλοι αὐτοί οἱ Οἰκουμενισταί ἐψήφισαν τό ἄρθρον 6, μέ τό ὁποῖον ἀνεγνώρισαν τίς αἱρέσεις ὡς «ἑτερόδοξες ἐκκλησίες» μέ τήν «ἱστορικήν των ὀνομασίαν» καί ἄρα ἀνεγνώρισαν Συνοδικῶς τόν Παπισμόν μέ τό ὄνομα «Καθολική Ἐκκλησία», τό ὁποῖον εἶναι τό ὄνομα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, κατά τό 9ον ἄρθρον τοῦ Συμβόλου («Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν ...»).