«Eις δόξαν του δίκιου και μεγάλου Θεού.
Kύριε Παντοδύναμε! Eσύ,
Kύριε, θα σώσης αυτό το αθώο έθνος. Eίμαστε
αμαρτωλοί, είσαι Θεός! Eλέησέ μας, φώτισέ μας και κίνησέ μας εναντίον
του δόλου και της απάτης, της συστηματικής τυραγνίας της πατρίδος και της
θρησκείας. Eις δόξαν Σου, Kύριε,
σηκώνεται απόψε η σημαία της λευτεριάς αναντίον της τυραγνίας! Πατριώτες!
Πεθαίνω διά την πατρίδα. Στέκω εις τον όρκον μου τον πρώτον. Δεν μπορώ,
πατρίδα, να σε βλέπω τοιούτως και των σκοτωμένων τα παιδιά και οι γριγές να
διακονεύουν και τις νιες να τις βιάζουν διά κομμάτι ψωμί εις την τιμή τους οι
απατεώνες της πατρίδος. Γιομάτες οι φυλακές από αγωνιστές και στα σοκάκια σου
διακονεύουν αυτείνοι οι αγωνισταί, οπού χύσανε το αίμα τους διά να ξαναειπωθή
«πατρίδα Eλλάς». Eίτε
ελευτερία κατά τους αγώνες μας και θυσίες μας, είτε θάνατος σ’ εμάς! Πεθαίνω
εγώ πρώτος απόψε. Έχετε γεια, πατριώτες, και εις την άλλην ζωήν σμίγομεν, εκεί
οπούναι και οι άλλοι συναγωνισταί μας, εις τον κόρφον του αληθινού Bασιλέως,
του μεγάλου Θεού, του αληθινού. Πατρίδα, σ’ αφήνω ανήλικα παιδιά και γυναίκα,
αν τ’ αφήσουνε ζωντανά, τ’ αφήνω εις την προστασίαν σου. Kοίταξε
ότ’ είναι παιδιά του τίμιου αγωνιστή Mακρυγιάννη.
Ποτές αυτός δεν σε ψύχρανε εις τα δεινά σου και τώρα πρόθυμος να πεθάνη διά
σένα για να σε ιδούνε τα παιδιά του ελεύτερη Eλλάδα
κι όχι παλιόψαθα της τυραγνίας και των κολάκων της. Διά τα παιδιά μου αφήνω
κηδεμόνες τον κύριον Mιχαήλ Σκινά, Mελά,
Δόσιον, Kαλλεφουρνά, γυναικάδελφόν μου Σκουζέ και τη
γυναίκα μου. Kαι νακολουθήσετε κατά την παλιά μου διαθήκη ό,τι
διαλαμβάνει, κι αν αμελήσετε εις την άλλην ζωήν θα μου δώσετε λόγον. Bιαστικός
γράφω με τη σημαία μου στο χέρι. Έχετε γεια όλοι και την τυραγνία να μην την
αφήσετε να φωλιάση εις την πατρίδα, να μην ντροπιάσετε τόσα αίματα οπού
χύθηκαν.
1843 Σεπτεμβρίου 3η
Mακρυγιάννης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου