Αυτό που απομένει είναι καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών ως προϊόν της πρακτικής μιας συγκεκριμένης προδοτικής κυβέρνησης
Από τον Γιάννη Κουριαννίδη
Έκαστο Μέρος θα αποτρέπει και θα αποθαρρύνει ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των προπαγανδιστικών, από ιδιωτικούς φορείς που πιθανόν υποδαυλίζουν τον σοβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό ενάντια στο άλλο Μέρος» (άρθρο 6.3 της Συμφωνίας των Πρεσπών).
Αν υπάρχει ακόμη άνθρωπος που μπορεί να θεωρεί ότι αυτή η «κομψή» διατύπωση στην προδοτική συμφωνία αποσκοπεί στην «ενίσχυση των φιλικών διμερών σχέσεων» μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο (6.1), σίγουρα θα αλλάξει γνώμη όταν μάθει ότι προχθές απαγορεύτηκε εκδήλωση που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί χθες στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, με τίτλο «Μακεδονία, μία και ελληνική».
Η εκδήλωση τελούσε υπό τη διοργάνωση της International Hellenic Association, των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, Πολεμικού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας, υπό την αιγίδα των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου, με ομιλητές τον ιστορικό ερευνητή Γεώργιο Ρωμανό και τον πρέσβη επί τιμή Περικλή Νεάρχου.
Προφανώς, σε υλοποίηση του ως άνω άρθρου, το ένα «Μέρος» (παρεμπιπτόντως, έτσι λέγαμε κάποτε το αποχωρητήριο!) «έλαβε αμελλητί αποτελεσματικά μέτρα για να αποθαρρύνει και να αποτρέψει μία εκδήλωση», η οποία αυθαίρετα και αυταρχικά θεωρήθηκε και χαρακτηρίστηκε «προπαγανδιστική» και «υποδαυλίζουσα την εχθρότητα και τον αναθεωρητισμό»!
Είναι βέβαιο, λοιπόν, ότι η συμφωνία αυτής της εθνικής μας ντροπής θα χρησιμοποιηθεί ως μέσο καταστολής οποιασδήποτε εθνικής εκδήλωσης για τη Μακεδονία μας, ως νομικό μέσο ποινικοποίησης της σκέψης και της αλήθειας, ως συμπλήρωμα της βίας των δυνάμεων καταστολής του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των Ελλήνων που υπερασπίζονται την Ιστορία και την κληρονομιά τους, όπως έχουν υποχρέωση εκ του Συντάγματος να πράττουν.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε. Δυστυχώς, η πολυετής αδράνειά μας έναντι του επίβουλου σχεδιασμού κατά της πατρίδας μας είχε τελικά τα αποτελέσματα που κάποιοι επεδίωκαν. Ξεπουλημένοι πολιτικοί, συμβιβασμένοι αξιωματούχοι, πρόθυμοι καριερίστες ένστολοι, μαλθακοί πνευματικοί άνθρωποι, γηρασμένοι ηλικιακά και ψυχικά ηγέτες σχεδίασαν, υλοποίησαν και ανέχθηκαν κατά περίπτωση αυτό το εθνικό έγκλημα. Ορθώς ακούγεται τις τελευταίες ημέρες ότι η αντίσταση του Ελληνισμού πρέπει να λάβει νέες, συγκεκριμένες μορφές. Η εποχή των συλλαλητηρίων ολοκληρώθηκε. Μπορεί με αυτά να μην κατέστη δυνατή η ανατροπή της πορείας προς την προδοσία. Στους δρόμους και στις πλατείες της πατρίδας μας, όμως, σφυρηλατήθηκε η συνείδηση της αντίστασης, γκρεμίστηκαν οι ψευδαισθήσεις, οι πολίτες συγκρούστηκαν με τις καθεστωτικές δυνάμεις μιας ψευδεπίγραφης δημοκρατίας με αριστερό πρόσημο, που ακύρωσε τις ίδιες τις αξίες της γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τη βούληση του λαού.
Συμπλήρωσε με τον τρόπο αυτό το έγκλημά της, απαξιώνοντας θεσμούς και αξίες που έχουν να κάνουν με μια ευνομούμενη πολιτεία στην υπηρεσία του πολίτη, καταρρακώνοντας την πίστη του σε αυτά. Η συνέχιση του αγώνα θα πρέπει εφεξής να γίνει σε δύο επίπεδα: νομικά και πολιτικά. Με σαφείς και διακριτούς ρόλους κάθε πλευράς.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο νομικός αγώνας για την ακύρωση της προδοτικής συμφωνίας δύσκολα θα έχει αποτέλεσμα, αφού μέχρι σήμερα αποδείχθηκε ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε ήταν ενάντια σε κάθε έννοια εγχώριου και διεθνούς δικαίου. Υπερίσχυσαν αντισυνταγματικές πρακτικές που επικυρώθηκαν ακόμη και από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και που δυστυχώς επικροτήθηκαν από σχεδόν το σύνολο των ηγεσιών των ευρωπαϊκών χωρών.
Επομένως, αυτό που απαιτείται είναι πολιτική βούληση για την ανατροπή του ξεπουλημένου και διεφθαρμένου πολιτικού σκηνικού, αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας και διεθνής καταγγελία της συμφωνίας ως προϊόν της πρακτικής μιας συγκεκριμένης προδοτικής κυβέρνησης.
Τη βεβαιότητα για την τελική νίκη την είδα ολοζώντανη μπροστά μου την παραμονή της ψήφισης της προδοτικής συμφωνίας στη Βουλή, όταν ο 10χρονος πιτσιρικάς, στο συλλαλητήριο του Λευκού Πύργου, είπε μπροστά στην κάμερα: «Θα είμαστε και αύριο και όσο χρειαστεί εδώ, όσα χημικά και αν μας ρίξουν, για τη Μακεδονία μας»! Να είσαι καλά, παλικάρι μου. Εδωσες το μήνυμα: «Τίποτα δεν συγχωρείται, κανείς δεν ξεχνιέται»...
*Διευθυντής περιοδικού «Ενδοχώρα»,
endohora@yahoo.gr
Από τον Γιάννη Κουριαννίδη
Έκαστο Μέρος θα αποτρέπει και θα αποθαρρύνει ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των προπαγανδιστικών, από ιδιωτικούς φορείς που πιθανόν υποδαυλίζουν τον σοβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό ενάντια στο άλλο Μέρος» (άρθρο 6.3 της Συμφωνίας των Πρεσπών).
Αν υπάρχει ακόμη άνθρωπος που μπορεί να θεωρεί ότι αυτή η «κομψή» διατύπωση στην προδοτική συμφωνία αποσκοπεί στην «ενίσχυση των φιλικών διμερών σχέσεων» μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο (6.1), σίγουρα θα αλλάξει γνώμη όταν μάθει ότι προχθές απαγορεύτηκε εκδήλωση που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί χθες στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, με τίτλο «Μακεδονία, μία και ελληνική».
Η εκδήλωση τελούσε υπό τη διοργάνωση της International Hellenic Association, των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, Πολεμικού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας, υπό την αιγίδα των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου, με ομιλητές τον ιστορικό ερευνητή Γεώργιο Ρωμανό και τον πρέσβη επί τιμή Περικλή Νεάρχου.
Προφανώς, σε υλοποίηση του ως άνω άρθρου, το ένα «Μέρος» (παρεμπιπτόντως, έτσι λέγαμε κάποτε το αποχωρητήριο!) «έλαβε αμελλητί αποτελεσματικά μέτρα για να αποθαρρύνει και να αποτρέψει μία εκδήλωση», η οποία αυθαίρετα και αυταρχικά θεωρήθηκε και χαρακτηρίστηκε «προπαγανδιστική» και «υποδαυλίζουσα την εχθρότητα και τον αναθεωρητισμό»!
Είναι βέβαιο, λοιπόν, ότι η συμφωνία αυτής της εθνικής μας ντροπής θα χρησιμοποιηθεί ως μέσο καταστολής οποιασδήποτε εθνικής εκδήλωσης για τη Μακεδονία μας, ως νομικό μέσο ποινικοποίησης της σκέψης και της αλήθειας, ως συμπλήρωμα της βίας των δυνάμεων καταστολής του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των Ελλήνων που υπερασπίζονται την Ιστορία και την κληρονομιά τους, όπως έχουν υποχρέωση εκ του Συντάγματος να πράττουν.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε. Δυστυχώς, η πολυετής αδράνειά μας έναντι του επίβουλου σχεδιασμού κατά της πατρίδας μας είχε τελικά τα αποτελέσματα που κάποιοι επεδίωκαν. Ξεπουλημένοι πολιτικοί, συμβιβασμένοι αξιωματούχοι, πρόθυμοι καριερίστες ένστολοι, μαλθακοί πνευματικοί άνθρωποι, γηρασμένοι ηλικιακά και ψυχικά ηγέτες σχεδίασαν, υλοποίησαν και ανέχθηκαν κατά περίπτωση αυτό το εθνικό έγκλημα. Ορθώς ακούγεται τις τελευταίες ημέρες ότι η αντίσταση του Ελληνισμού πρέπει να λάβει νέες, συγκεκριμένες μορφές. Η εποχή των συλλαλητηρίων ολοκληρώθηκε. Μπορεί με αυτά να μην κατέστη δυνατή η ανατροπή της πορείας προς την προδοσία. Στους δρόμους και στις πλατείες της πατρίδας μας, όμως, σφυρηλατήθηκε η συνείδηση της αντίστασης, γκρεμίστηκαν οι ψευδαισθήσεις, οι πολίτες συγκρούστηκαν με τις καθεστωτικές δυνάμεις μιας ψευδεπίγραφης δημοκρατίας με αριστερό πρόσημο, που ακύρωσε τις ίδιες τις αξίες της γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τη βούληση του λαού.
Συμπλήρωσε με τον τρόπο αυτό το έγκλημά της, απαξιώνοντας θεσμούς και αξίες που έχουν να κάνουν με μια ευνομούμενη πολιτεία στην υπηρεσία του πολίτη, καταρρακώνοντας την πίστη του σε αυτά. Η συνέχιση του αγώνα θα πρέπει εφεξής να γίνει σε δύο επίπεδα: νομικά και πολιτικά. Με σαφείς και διακριτούς ρόλους κάθε πλευράς.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο νομικός αγώνας για την ακύρωση της προδοτικής συμφωνίας δύσκολα θα έχει αποτέλεσμα, αφού μέχρι σήμερα αποδείχθηκε ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε ήταν ενάντια σε κάθε έννοια εγχώριου και διεθνούς δικαίου. Υπερίσχυσαν αντισυνταγματικές πρακτικές που επικυρώθηκαν ακόμη και από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και που δυστυχώς επικροτήθηκαν από σχεδόν το σύνολο των ηγεσιών των ευρωπαϊκών χωρών.
Επομένως, αυτό που απαιτείται είναι πολιτική βούληση για την ανατροπή του ξεπουλημένου και διεφθαρμένου πολιτικού σκηνικού, αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας και διεθνής καταγγελία της συμφωνίας ως προϊόν της πρακτικής μιας συγκεκριμένης προδοτικής κυβέρνησης.
Τη βεβαιότητα για την τελική νίκη την είδα ολοζώντανη μπροστά μου την παραμονή της ψήφισης της προδοτικής συμφωνίας στη Βουλή, όταν ο 10χρονος πιτσιρικάς, στο συλλαλητήριο του Λευκού Πύργου, είπε μπροστά στην κάμερα: «Θα είμαστε και αύριο και όσο χρειαστεί εδώ, όσα χημικά και αν μας ρίξουν, για τη Μακεδονία μας»! Να είσαι καλά, παλικάρι μου. Εδωσες το μήνυμα: «Τίποτα δεν συγχωρείται, κανείς δεν ξεχνιέται»...
*Διευθυντής περιοδικού «Ενδοχώρα»,
endohora@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου