ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΕΝΔΟΞΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΝ. -- του αδελφού μας Ιουστίνου!

Τους ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ προστάτας,

οι συνεχόμενοι δεινοίς ανυποίστοις,

εκλιπαρούντες κράξωμεν εκ βάθους ψυχής,

Κωνσταντίνε μέγιστε και θεόφρων Ελένη, λιτάς υμών, Θεόστεπτοι,

πάσης ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΛΑΝΗΣ και ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ

λυτρώσασθαι ημάς, ως πρεσβευταί αεί ημών θερμότατοι.

Κύριε της δόξης και Βασιλεύ,

της κυριευούσης την Εκκλησίαν Σου  ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ 

 ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ νόσου  λιμικής, των σεπτών Ανάκτων ικεσίαις

τους σους οικέτας ευσπλάγχνως απάλλαξον.

Ως όντως εγένου σύ εραστής, Κωνσταντίνε μέγα,

Βασιλείας των Ουρανών,

ούτω τους σούς δούλους βασιλεύειν

 του οικουμενιστικού ψεύδους αξίωσον.

Σύ όντως της θείας Ανατολής

υπάρχουσα πύλη, άνοιξον υμίν Αγνή, μετανοίας αληθούς

και εκ πυλών ημάς της αντιχρίστου παναιρέσεως

λιταίς σου εξάρπασον.

Τυχείν σπεύσας ενθέων ανταμοιβών, Πάνσεπτε,

πλάνην σύ κατέλιπες και σκότος πατροπαράδοτον,

και υμάς ουν δεόμεθα, δαιμονικού οικουμενισμού πλάνης

σκοτιζούσης τον νούν, απάλλαξον.

Ήθροισας, Κωνσταντίνε θεόφρον,

εν Συνόδω τον χορόν των Πατέρων,

και δι’ αυτών τας καρδίας απάντων

Πίστεως θείας, τοις νόμοις εστήριξας.

Αξίωσον ουν και ημάς του φυλάττειν

ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΙΣΤΙΝ αμόλυντον.

Εκ θλίψεων και παντοίων κινδύνων

και νόσων μασσώνων φαναριωτών,

Ισαπόστολοι θείοι, ρύσασθε ημάς

τους πιστούς ορθοδόξους,

λιταίς υμών προς Θεόν ταις ενθέρμοις.

Κωνσταντίνος σήμερον

συν τη μητρί τη Ελένη,

ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ εμφαίνουσι,

το πανσεβάσμιον Ξύλον,

πάντων μεν των οικουμενιστών αισχύνην όντα,

όπλων δε πιστών Ορθοδόξων κατ’ εναντίων.

Δι’ ημάς γαρ  ανεδείχθη ΣΗΜΕΙΟΝ ΜΕΓΑ

και εν πολέμοις φρικτόν.

Τον Σταυρόν σου τον τύπον

εν ουρανώ θεασάμενος

και ως ο Παύλος την κλήσιν

ουκ εξ ανθρώπων δεξάμενος,

ο εν βασιλεύσιν Απόστολός σου Κύριε,

βασιλεύουσαν πόλιν τη χειρί  Σου παρέθετο

ήν εις χείρας  ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ δίδου εκ νέου εν ειρήνη

ΠΡΕΣΒΕΊΑΙΣ Της Θεοτόκου, μόνε φιλάνθρωπε.