ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΑΙ ΜΟΝΑΧΑΙ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΑΝ ΕΙΣ ΦΥΛΑΚΙΣΙΝ ΜΕΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ -- Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης

1. Κακή μοναστική κληρονομιά

Περίεργα καί ἄκρως ἀνησυχητικά γεγονότα ἐκτυλίσσονται στόν διαρκῶς ἀλλοτριούμενο καί εὐτελιζόμενο ἐκκλησιαστικό βίο. Σύγχυσις καί ἀταξία παντοῦ· στά δόγματα, στήν ἠθική ζωή, στήν λατρεία, στήν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων, στόν μοναχικό βίο, τόν κατʼ ἐξοχή ζηλωτή τῆς τελειότητος καί τῆς ἀκριβείας. Καί παλαιότερα παρουσιάσθηκαν σκανδαλώδεις καί προκλητικές ἐνέργειες μοναχῶν, πολυτελῶς καί ἀναρμόστως διαβιούντων, συχνά δέ τά ἐπισκοπικά καί συνοδικά δικαστήρια ἐπέβαλαν αὐστηρές ποινές σέ μοναχούς καί μονάζουσες γιά ἠθικά καί διοικητικά παραπτώματα. Μερικοί μάλιστα ἐπίσκοποι ἐξεδίωξαν ἀπό τήν ἐπαρχία τους ὁλόκληρες μοναστικές ἀδελφότητες, διότι ἔκριναν ὅτι ἡ παρουσία των προκαλεῖ πνευματική βλάβη στό ὀρθόδοξο πλήρωμα. Στήν τελευταία περίπτωση ἀνήκει ἡ γυναικεία ἀδελφότητα πού ἔχει ὡς Γέροντα-πνευματικό τόν ἀπό τῆς ῾Ι. Μ. Σιμωνόπετρας ὁρμηθέντα ἱερομόναχο Διονύσιο Καλαμπόκα, προκαλέσαντα διά τῶν μοναχῶν του ταραχές καί στήν ᾿Εκκλησία ῾Ιεροσολύμων, ἡ ὁποία ἀναγκάσθηκε νά τιμωρήσει αὐστηρά μερικούς ἐξ αὐτῶν.

῾Η ἐν λόγῳ γυναικεία ἀδελφότητα διαβιοῦσε ἀρχικά στά ὅρια τῆς ῾Ι. Μ. Θηβῶν καί Λεβαδείας. Λόγῳ προκληθέντων ὅμως ἐκεῖ σοβαρῶν σκανδάλων, πού ἀπησχόλησαν εὐρέως τά Μέσα ᾿Ενημερώσεως, ἔντυπα καί ἠλεκτρονικά, ὁ τότε μητροπολίτης Θηβῶν καί σημερινός ἀρχιεπίσκοπος κ. ῾Ιερώνυμος, τούς ἐξεδίωξε ἀπό τήν ἐπαρχία του καί τούς ἔδωσε τό προβλεπόμενο ἀπό τίς ἐκκλησιαστικές διατάξεις ἀπολυτήριο, γιά νά ἐγκατασταθοῦν σέ ἄλλη ἐπαρχία. Αὐτή ἡ ἐπιεικής ἀντιμετώπιση ἀποδεικνύεται τώρα ὅτι ἦταν ἐσφαλμένη, διότι ἁπλῶς πέταξε τό πρόβλημα ἀπό τά χέρια του καί τό ἔστειλε ἀλλοῦ, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά ἀσκήσει τίς προβλεπόμενεςἀπό τούς ἱερούς κανόνες ἁρμοδιότητες καί νά ἐπιβάλει τά ἀνάλογα κανονικά ἐπιτίμια. Τίς ἀπολυθεῖσες μοναχές καί τόν Γέροντά τους Διονύσιο δέχθηκε ὁ προσφάτως τότε ἐκλεγείς μητροπολίτης Φαναριοφερσάλων Θεόκλητος Κουμαριανός, ὁ ὁ ποῖος, ὡς γνωστόν, ἐντός ὀλίγου, ἐξ αἰτίας διαδοθέντων περί τό πρόσωπό του σκανδάλων καί μεγάλης κατακραυγῆς τῶν πιστῶν, ἀναγκάσθηκε νά παραιτηθεῖ τῆς διαποιμάνσεως τῆς ῾Ι. Μητροπόλεως, ἐκλεγέντος στήν συνέχεια τοῦ τωρινοῦ μητροπολίτου κ. Κυρίλλου, κληρονομήσαντος ἀπό τόν Θεόκλητο τίς μοναστικές ἀδελφότητες τοῦ ἱερομονάχου Διονυσίου.

2. Φωτογραφία τοῦ πάπα σέ ἡμερολόγιο Ἱ. Μονῆς

῾Η ἐν λόγῳ λοιπόν γυναικεία ἀδελφότης ἐγκαταβιοῦσα ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Θεοκλήτου στήν ἱστορική ῾Ιερά Μονή τοῦ ῾Αγ. Γεωργίου «Καραϊσκάκη», κοντά στό χωριό Μαυρομάτι Καρδίτσας, ἐνῶ ἡ ἀνδρική ἐγκαταβιοῖ στήν ῾Ι. Μ. Πέτρας Καταφυγίου μέ ἡγούμενο τόν Διονύσιο, ἐξέδωσε γιά τό 2008 ἡμερολόγιο ὅμοιο μέ τά ἐκδιδόμενα συνήθως καί διανεμόμενα ἀπό τίς ῾Ι. Μονές ἡμερολόγια, στό ὀπισθόφυλλο τοῦ ὁποίου τυπώθηκε φωτογραφία, παριστῶσα περιχαρεῖς τόν ἱερομόναχο Διονύσιο καί τήν πρώην ἡγουμένη Διοδώρα (γερμανίδα τήν καταγωγή) νά συνομιλοῦν μέ τόν πάπα Βενέδικτο. ῾Η φωτογραφία μάλιστα αὐτή χρησιμοποιεῖται προπαγανδιστικά ὑπέρ τοῦ πάπα ἀπό τούς κύκλους τοῦ Βατικανοῦ. Σέ ἐκδοθέν βιβλίο τοῦ καρδιναλίου Meisner δημοσιεύεται ἡ ἐν λόγῳ φωτογραφία μέ τήν λεζάντα: «Μία ἡγουμένη καί ἕνας ἡγούμενος τῆς ῾Ελληνορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῶν ῾Ιεροσολύμων μέ τόν ῞Αγιο Πατέρα».

3. ᾿Αντίδραση ᾿Ορθοδόξου Σωματείου καί παραπομπή τῶν μελῶν του σέ δίκη

῾Η διά τοῦ ἡμερολογίου δημοσίευση καί διανομή τῆς φωτογραφίας τοῦ πάπα ἀπό «ὀρθόδοξο» μοναστήρι προκάλεσε εὔλογο σκανδαλισμό μεταξύ τῶν ᾿Ορθοδόξων πιστῶν τῆς Καρδίτσας καί τῆς περιοχῆς. Τόν σκανδαλισμό καί τήν ἀντίσταση ἀνέλαβε νά ἐκφράσει μέ ἐλεγκτικό δημοσίευμα στόν τοπικό τύπο τό ἀπό πολλῶν δεκαετιῶν δραστηριοποιούμενο ἐκεῖ σωματεῖο μέ τήν ὀνομασία «Σύλλογος Διορθοδόξου ῾Ιεραποστολῆς Καρδίτσας “Οἱ Δώδεκα ᾿Απόστολοι”». Τό ἐν λόγῳ σωματεῖο ἱδρύθηκε ἀπό τόν ἀείμνηστο μητροπολίτη Κωνσταντῖνο Σακελλαρόπουλο, προσέφερε καί προσφέρει ἀδιάκοπα σημαντική βοήθεια στήν ᾿Ορθόδοξη ῾Ιεραποστολή ἀνά τόν κόσμο, καί ἀποτελεῖ σημαντικό πνευματικό ἐργαστήριο καί παράγοντα χριστιανικῆς παιδείας καί ἀφυπνίσεως, ἐσωτερικῆς δηλαδή ῾Ιεραποστολῆς, στήν πόλη τῆς Καρδίτσας. Στήν διοίκησή του συμμετέχουν ἐγνωσμένου ἤθους καί ὑπολήψεως πολίτες τῆς Καρδίτσας, ἄνδρες καί γυναῖκες, μὲ πρόεδρο τόν δραστήριο καί ὑψηλοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου ὑποστράτηγο ἐ.ἀ. κ. Δημ. Καλιαντζῆ. Τό ἐλεγκτικό αὐτό δημοσίευμα ἐναντίον τῶν μοναζουσῶν γιά τήν φιλοπαπική τους ἐνέργεια, συγκρινόμενο μέ κυκλοφορούμενα ἀνάλογα δημοσιεύματα ἐναντίον ὑψηλοβάθμων κληρικῶν γιά τά φιλοπαπικά τους ἀνοίγματα, εἶναι πολύ εὐγενικό καί ἤπιο. Στόν ὁποιονδήποτε ἀναγνώστη δέν ἀφήνει τήν παραμικρή ὑπόνοια ὅτι ὑβρίζει καί συκοφαντεῖ τίς μοναχές, ἀφοῦ ἀποφεύγει τούς χαρακτηρισμούς καί ἀναφέρεται σέ ἀληθινά γεγονότα. Παρά ταῦτα ἡ εἰκονιζόμενη μετά τοῦ πάπα μοναχή Διοδώρα καί ἡ ἡγουμένη τῆς ῾Ι. Μονῆς ῾Αγίου Γεωργίου «Καραϊσκάκη» μοναχή Μαριάμ ὑπέβαλαν μήνυση γιά ἐξύβριση καί συκοφαντική δυσφήμηση ἐναντίον τῶν μελῶν τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Συλλόγου, μέ βασικό μάρτυρα κατηγορίας τόν καθαιρεθέντα ἀπό τό Πατριαρχεῖο ῾Ιεροσολύμων ἱερομόναχο Εἰρηναῖο. Δυστυχῶς τό Τριμελές Πλημελλειοδικεῖο τῆς πόλεως, παρά τά προβληθέντα ἀπό τόν συνήγορο καί τούς μάρτυρες ὑπερασπίσεως ἀποδεικτικά στοιχεῖα περί τοῦ ὅτι πουθενά στό δημοσίευμα δέν ὑπάρχει οὔτε ἐξύβριση οὔτε συκοφαντία, οὔτε ὑπῆρχε πρόθεση ἀνάλογη, ἀλλά μόνο διάθεση ὑποστηρίξεως τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ἐπέβαλε σέ ὅλα τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου ποινή φυλακίσεως ὀκτώ (8) μηνῶν μέ τριετῆ ἀναστολή, στίς 19 ᾿Ιανουαρίου, ἡμέρα μνήμης τοῦ ῾Αγ. Μάρκου Εὐγενικοῦ. ῾Η δικαστική ἀπόφαση νομικά εἶναι διάτρητη καί ἀθεμελίωτη, γιʼ αὐτό καί ἀσκήθηκε ἔφεση. ᾿Ελπίζουμε νά ἀποδειχθεῖ ὅτι ἡ Δικαιοσύνη ἔχει μάτια ὀρθάνοικτα καί δέν παριστάνει τήν τυφλή, εἴτε λόγῳ ἄνωθεν ἐντολῶν ἤ ἄλλων προσωπικῶν καί ἐπαγγελματικῶν κινήτρων.

4. ᾿Αντιευαγγελική καί ἀντιμοναστική συμπεριφορά

᾿Εκκλησιαστικά ἐκτιμοῦμε ὅτι ἡ ἐνέργεια αὐτή τῶν φιλοπαπικῶν μοναχῶν δέν ἔχει καμμία σχέση, εἶναι παντελῶς ξένη καί ἀντίθετη πρός τήν κατά κόσμο νέκρωση, τήν ἀπάθεια, τήν ἀποταγή, τήν ξενιτεία, τήν πρός τόν πλησίον ἀγάπη, ἀκόμη καί πρός τούς ἐχθρούς καί τούς ἀδικοῦντες, τήν ταπείνωση, τήν αὐτομεμψία, τήν πρός τούς ὑβρίζοντες καί διώκοντες εὐλογητική στάση —«λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα» (Α´ Κορ. 4, 12)—, ὅταν μάλιστα ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος συνιστᾶ σέ ὅλους τούς Χριστιανούς νά ἀποφεύγουν τήν προσφυγή σέ κοσμικά δικαστήρια: «Τολμᾶ τις ὑμῶν, πρᾶγμα ἔχων πρός τόν ἕτερον, κρίνεσθαι ἐπί τῶν ἀδίκων καί οὐχί ἐπί τῶν ἁγίων;». ᾿Αποτελεῖ πνευματική πτώση καί ἧττα καί μόνο τό ὅτι οἱ Χριστιανοί, πολύ περισσότερο οἱ τήν τελειότητα ἐπιδιώκοντες μοναχοί, ἔχουν μεταξύ τους δικαστικές διαφορές. ῎Επρεπε νά προτιμοῦν οἱ Χριστιανοί νά ἀδικοῦνται: «῎Ηδη μέν οὖν ὅλως ἥττημα ἐν ὑμῖν ἐστιν ὅτι κρίματα ἔχετε μεθʼ ἑαυτῶν. Διατί οὐχί μᾶλλον ἀδικεῖσθε; Διατί οὐχί μᾶλλον ἀποστερεῖσθε;» (Α´ Κορ. 6 1 – 7). ῾Υπενθυμίζουμε τό ἀρχαιοελληνικό: «Εἰ ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν ἤ ἀδικεῖσθαι ἑλοίμην ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἤ ἀδικεῖν» καί τό σχετικό ἔργο τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου Χρυσοστόμου «῞Οτι τόν ἑαυτόν μή ἀδικοῦντα οὐδείς παραβλάψαι δύναται». Εἶναι πνευματικά λυπηρό νά σκέπτεται κανείς ὅτι πολλοί ὅσιοι καί ἅγιοι ἔκαναν τό πᾶν γιά νά βγάλουν ἀπό τίς φυλακές, νά ἀποφυλακίσουν κατακριθέντες συνανθρώπους, νά μποῦν ἀκόμη καί στή θέση καταδίκων μερικοί, ἐνθυμούμενοι αὐτό πού εἶπε ὁ Κύριος στήν γνωστή περικοπή, γιά τήν μέλλουσα κρίση, δηλαδή τό «ἐν φυλακῇ ἤμην καί ἤλθετε πρός με» (Ματθ. 25, 37), τό ὁποῖο καί σήμερα ποιμαντικά ἡ ᾿Εκκλησία τηρεῖ μέ ἀξιέπαινη δράση πολλῶν κληρικῶν πού ἀποφυλακίζουν κρατουμένους, ἐνῶ σημερινές «ὀρθόδοξες» μοναχές καί μοναχοί στέλνουν ἀδελφούς ὁμοπίστους στίς φυλακές, ἐπειδή ἐθίγη ὁ ἐγωϊσμούς τους ἀπό τόν ἀσκηθέντα ἐπιεικῆ ἔλεγχο. Δέν σκέπτονται τήν ἀπόφαση τοῦ Κυρίου γιά ὅσους δέν ἐπισκέπτονται τούς φυλακισμένους, πού θά εἶναι γιʼ αὐτές αὐστηρότερη, γιατί προκαλοῦν οἱ ἴδιες τήν φυλάκιση; «Πορεύεσθε ἀπʼ ἐμοῦ οἱ καταραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον, τό ἡτοιμασμένον τῷ Διαβόλῳ καί τοῖς ἀγ γέλοις αὐτοῦ· ἐπείνασα γάρ... ἀσθενής καί ἐν φυλακῇ καί οὐκ ἐπεσκέψασθέ με» (Ματθ. 25, 41 – 44).

5. Μεταλλαγμένος Μοναχισμός

῾Ο ἐκπροσωπούμενος ἀπό τίς μηνύτριες μονάζουσες Μοναχισμός, πού κατεδίκασαν σέ φυλάκιση τούς πιστούς τῆς Καρδίτσας δέν ἔχει σχέση οὔτε μέ τό Εὐαγγέλιο οὔτε μέ τή διδασκαλία καί ζωή τῶν ἁγίων, ὁσίων καί ἀσκητῶν. Πουθενά στά Γεροντικά δέν βρίσκει κανείς παρόμοια συμπεριφορά. Δέν ἀνήκει στήν ᾿Ορθόδοξη Πατερική παιδαγωγική θεραπευτική, ἀλλά στήν παπική δικανική ἀντίληψη τῆς τιμωρίας γιά τήν ἱκανοποίηση τῆς θείας δικαιοσύνης. Δέν εἶναι ὀρθόδοξος ἀλλά μεταλλαγμένος κοσμικός Μοναχισμός. ᾿Ακόμη καί ἄν τό δημοσίευμα ἦταν ἄδικο καί ὑβριστικό, ἐκτός τοῦ ὅτι ἡ ἀδικία θά ἐλογίζετο ἀπό τό Θεό εἰς ἔπαινον, καί βραβεῖο καί μακαριότητα, ἐδίδετο ἡ εὐκαιρία στίς μοναχές νά διδάξουν στούς πιστούς τήν ἀνοχή, τήν ἀγάπη, τήν μακροθυμία, τήν συγχώρηση, τήν ταπείνωση, νά γίνουν φῶς γιά τούς λαϊκούς, ὅπως τούς θέλει ὁ ῞Αγιος ᾿Ιωάννης τῆς Κλίμακος: «Φῶς μέν μοναχοῖς ῎Αγγελοι, φῶς δέ λαϊκοῖς μοναχοί». Τώρα ἔγιναν σκότος, πρός μεγάλη χαρά τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ σκότους.

6. Σχέδιον τρομοκρατήσεως τῶν ᾿Ορθοδόξων

Δέν ὑπάρχει λοιπόν κανένα πνευματικό κριτήριο καί κίνητρο γιά τήν δικαστική αὐτή ἐπιδρομή τῶν μοναχῶν. Πολλοί κρίνουν ὅτι ἀποτελεῖ σχεδιασμένη ἐνέργεια γιά τήν κατατρομοκράτηση τῶν παραδοσιακῶν ᾿Ορθοδόξων πιστῶν, πού ἀγωνίζονται ἐναντίον τῶν φιλοπαπικῶν ἀνοιγμάτων καί τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Επιδιώκουν νά κλείσουν τά στόματα ὅσων ὁμιλοῦν ἐναντίον τοῦ πάπα καί ἐναντίον φιλοπαπικῶν κληρικῶν καί μοναχῶν. Σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο εἶναι δυσκολώτερο νά ἐπιβληθοῦν ποινές, διότι ἐκτός τοῦ ὅτι οἱ ῾Ιεροί Κανόνες καί σύνολη ἡ πατερική Παράδοση καί πράξη τῆς ᾿Εκκλησίας εἶναι μέ τό μέρος τῶν ἀντιπαπικῶν καί ἀντιοικουμενιστῶν, ἡ πιθανή τιμωρία ἀγωνιστῶν, καί μάλιστα ἐπωνύμων, θά φέρει τά ἀντίθετα ἀποτελέσματα· θά ἡρωοποιήσει τούς διωκομένους, θά προκαλέσει τήν πρός αὐτούς συμπάθεια καί συσπείρωση καί θά ἐνισχύσει τό ᾿Ορθόδοξο στρατόπεδο. Οἱ διωγμοί πάντοτε φέρνουν τά ἀντίθετα ἀποτελέσματα. Γιʼ αὐτό καί ἡ ῾Ιεραρχία τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος στή συνέλευσή της τοῦ παρελθόντος ᾿Οκτωβρίου, ὀρθῶς ποιοῦσα στήν συγκεκριμένη περίπτωση, ἀλλά μή ὀρθῶς ἀντιμετωπίζουσα τόν φιλοπαπισμό καί τόν Οἰκουμενισμό, πλήν ἐλαχίστων ἱεραρχῶν, ἀπέφυγε νά ἱκανοποιήση τό αἴτημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί νά ἐπιβάλει ποινές σέ ὅσους συνέταξαν καί ὑπέγραψαν τήν «῾Ομολογία πίστεως, κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», πού ἀποτελεῖ πλέον λυδία λίθο γιά τήν δοκιμασία τῶν γνησίων ἀπό τούς κατʼ ὄνομα μόνον ᾿Ορθοδόξους. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ ἄνωθεν σχεδιασταί τῆς πλήρους ὑποδουλώσεως τῆς ᾿Ορθοδοξίας στόν Παπισμό καί στόν Οἰκουμενισμό, στούς ὁποίους ἤδη εἶναι αἰχμάλωτη, ἐπιστρατεύουν τώρα τά κοσμικά δικαστήρια γιά νά τρομοκρατήσουν τούς ἁπλούς πιστούς, ὥστε νά μή ἀκολουθοῦν τό ᾿Ορθόδοξο Μέτωπο, ἀλλά καί γιά νά στείλουν μήνυμα πρός τούς ἀρχηγούς ὅτι θά ἔλθει καί ἡ σειρά τους. Μελετοῦν ὅμως μάταια καί κενά, ὡσάν τούς ἀνοήτους ἄρχοντας τῶν ᾿Ιουδαίων, οἱ ὁποῖοι ἐνόμισαν ὅτι μέ τήν σταυρική καταδίκη καί τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ θά ἔκρυβαν τήν Ζωή καί τήν ᾿Αλήθεια μέσα στόν τάφο. Πλανῶνται καί πάλιν πλάνην οἰκτράν, ὅσα δικαστήρια καί ἄν στήσουν ἐναντίον τῆς ᾿Αληθείας καί ὅσους μάρτυρες καί ψευδομάρτυρες καί ἄν ἐπιστρατεύσουν. ῾Η ᾿Εκκλησία πού ἔχει ὡς κεφαλή τόν Χριστό, καί ὄχι τόν πάπα, εἶναι ἀνίκητη. ῞Όπως λέγει ὁ ῞Αγιος ᾿Ιωάννης Χρυσόστομος, ἄν πολεμᾶς μέ ἄνθρωπο ἤ θά νικήσεις ἤ θά νικηθεῖς. ῎Αν πολεμᾶς ὅμως τήν ᾿Εκκλησία, εἶναι ἀδύνατο, νά νικήσεις, γιατί ὁ Θεός εἶναι ἀνίκητος.

7. ῾Η εὐθύνη τῆς τοπικῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας

Τελειώνοντας ἐπισημαίνουμε τήν εὐθύνη τῆς τοπικῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας, ἡ ὁποία δέν εὐθύνεται βέβαια γιά τήν μετακόμιση τῶν ἀδελφοτήτων τοῦ ἱερομονάχου Διονυσίου ἀπό τήν Θήβα καί τά ῾Ιεροσόλυμα στήν Καρδίτσα, εὐθύνεται ὅμως γιά τήν ἀποθράσυνσή τους μέχρι τοῦ σημείου νά στρέφονται ἐναντίον ἑνός ᾿Ορθοδόξου σωματείου, πού ἀποτελεῖται ἀπό πολυτίμους συνεργάτας καί τίμια διαχρονικά μέλη τῆς τοπικῆς ᾿Εκκλησίας, πού τώρα ὑφίστανται καί δεύτερο σκανδαλισμό τῆς ἐγκαταλείψεώς τους ἀπό τούς φυσικούς ποιμένες στίς διαθέσεις λύκων, μή φειδομένων τοῦ ποιμνίου. ᾿Αποδεικνύεται ὅτι δέν ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες. ῎Ωφειλαν νά παρέμβουν καί νά σταματήσουν τήν δίωξη στά κοσμικά δικαστήρια, διότι καί ὁ μικράν γνῶσιν τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων καί τῶν μοναχικῶν διατάξεων διαθέτων, γνωρίζει ὅτι ὁ μοναχός δέν μπορεῖ νά ἐνεργεῖ μόνος τίποτε, παρά μόνον σέ θέματα πίστεως, χωρίς τήν ἔγκριση τοῦ ἐπισκόπου. ᾿Ημποροῦσαν νά παρέμβουν εἰρηνευτικῶς, καί ἄν οἱ μοναχές καί ὁ Γέροντάς των ἠρνοῦντο τήν ὑπακοή καί τήν συμμόρφωση, ἔπρεπε νά ἐπιβάλουν τά ἀνάλογα κανονικά ἐπιτίμια. ᾿Οφείλουν καί τώρα νά τό πράξουν, γιά νά ἀποκατασταθεῖ ἡ τάξη καί νά εἰρηνεύσουν οἱ λογισμοί τῶν ἀδικηθέντων, οἱ ὁποῖοι, καί ἄν δέν γίνει αὐτό, ἔχουν ἤδη κερδίσει τήν εἰρήνην τοῦ Χριστοῦ καί τόν στέφανον τῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Ομολογίας.