Δύο σοβαρὰ θέματα ἀπασχολοῦν τοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς λαϊκούς, ποὺ ἔχουν
σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία. Τὸ ἕνα εἶναι ἡ μετάφραση τῶν λειτουργικῶν κειμένων καὶ τὸ
ἄλλο ἡ καύση τῶν νεκρῶν. Ποιὰ εἶναι ἡ ἐπίσημη θέση τῆς Ἐκκλησίας; Προφανῶς καὶ
γιὰ τὰ δύο θέματα ἀρνητική. Πρόσφατα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀσχολήθηκε γιὰ πολλοστὴ φορὰ
μὲ αὐτά, διατυπώνοντας πάντα τὴν ἄρνησή της νὰ τὰ δεχτεῖ. Παράλληλα ὅμως ἄφησε ἀνοιχτὰ
δύο παράθυρα, τὰ ὁποῖα σιγὰ – σιγὰ θὰ γίνουν πύλες εἰσόδου τῶν ἀντιπαραδοσιακῶν
κληρικῶν καὶ τότε τὰ πράγματα θὰ ἐπιδεινωθοῦν μὲ ἀπρόβλεπτες συνέπειες. Ποιὰ εἶναι
αὐτὰ παράθυρα; Στὸ θέμα τῆς μετάφρασης τῶν λειτουργικῶν κειμένων ἡ Ἱερὰ Σύνοδος
εἶναι ἀρνητική. Ὅμως δὲν ἔγινε κάποια κίνηση νὰ σταματήσουν οἱ δυὸ τρεῖς
Μητροπολίτες τοὺς πειρασμούς. Ἔτσι συνεχίζουν «οἱ ἀναμορφωτὲς καὶ πρωτοπόροι» τὸ ὀλέθριο
ἔργο τους πρὸς σκανδαλισμὸ τῶν πιστῶν καὶ ἱκανοποίηση τῆς δικῆς τους
φιλοδοξίας. Χωρὶς νὰ τὸ πολυκαταλάβουμε θὰ ἀφεθεῖ τὸ θέμα αὐτὸ στὴ διακριτικὴ εὐχέρεια
τοῦ κάθε Ἀρχιερέα καὶ τότε θὰ προκληθεῖ ἡ μεγάλη σύγχυση. Ἐπίσης καὶ στὸ θέμα τῆς
καύσης τῶν νεκρῶν ἡ Ἐκκλησία ἐτάχθη ἐναντίον, ἀλλὰ ἄφησε ἀνοιχτὸ παράθυρο: Ὁ
κάθε Ἀρχιερέας μπορεῖ νὰ ἀποφασίζει καὶ διαφορετικὰ ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.Ἔτσι
θὰ ἔχουμε νεκρώσιμες τελετὲς καὶ ἐπιμνημόσυνες δεήσεις μπροστὰ σὲ τέφρες, γιὰ νὰ
μὴ μᾶς χαρακτηρίσουν ἀναχρονιστικούς.
Καὶ αὐτὸ χαρακτηρίστηκε ὡς «ἀπόφαση ἀγάπης
καὶ φιλανθρωπίας, χωρὶς νὰ ἀπομακρύνεται ἡἘκκλησία ἀπὸ τὶς βασικὲς ἀρχές της»!
Δυστυχῶς ἡ Ἱερὰ Σύνοδος δὲν ἔλαβε ὑπόψη της τὸ τι θὰ γίνεται, ὅταν ἕνας
Μητροπολίτης θὰ ἀρνεῖται τὴ νεκρώσιμη ἢ ἐπιμνημόσυνη δέηση στὴν τέφρα τοῦ ἀποθανόντος καὶ δίπλα ὁ γείτονάς του
Μητροπολίτης θὰ ἐπιτρέπει τὶς καθιερωμένες τελετές. Οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι θὰ
διχάζονται καὶ θὰ προκαλοῦνται διάφορα ἐπεισόδια. Οἱ ἱερεῖς δὲ θὰ βρίσκονται σὲ δεινὴ θέση. Ἡ δυνατότητα νὰ ἐπιλέγει
ὁ Μητροπολίτης κατὰ περίπτωση σημαίνει πάγια τακτική. Ποιὸς θὰ ἐξετάζει τὶς
περιπτώσεις; Μὲ τί κριτήρια; Δυστυχῶς, πολλὲς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας δὲν ἐφαρμόζονται.
Ἐλάχιστοι Μητροπολίτες τὶς τηροῦν.Ὅλοι θυμούμαστε τὶς ἀποφάσεις, τὸν πολιτικὸ
γάμο καὶ τὴ βάπτιση τῶν παιδιῶν. Καὶ ὅμως ὅλα ἔχουν ἀνατραπεῖ. Ὁ συμβιβασμὸς μὲ
τὸ ἁμαρτωλὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου εἶναι ἐμφανής. Οἱ κληρικοὶ βαδίζουμε, ὅπως θέλουν
οἱ κοσμικοί, ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ συμβαίνει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο. Πρέπει νὰ κλείσουν
τὰ «παράθυρα», ἐὰν θέλουμε νὰ γίνουν ἀποδέκτες οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
καὶ νὰ ἐμποδιστεῖ ἡ χαλάρωση τοῦ Ὀρθοδόξου ἤθους. Διαφορετικὰ δὲν χρειάζονται
καθόλου
οἱ ἀποφάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου